Личен дневник

[Хептаграм XI]

11 дена дозволив различни луѓе да пребаруваат низ мојот живот низ 11-те различни аспекти од него.
5 од нив беа задоволни што пронајдоа!
Другите мораа да заминат во неповрат.
Љубовта е закон, љубов под волја. Другото е илузија!

 

[Ditto+Maker]

После 17 дена на 150 километри од дома, не можам да си дојдам на себе. Од онаа безизлезна ситуација на дедо ми со здравјето... сите знаеме што ќе се случи, ама никој не кажува гласно. Само се одолговлекува заминувањето на оној свет, но нели на кого како му е пишано. Иако искрено се надевам тој да оздави, здравјето му е премногу слабо и на секој телефонски повик оттаму- потскокнувам. Кога наеднаш заминавме кај него, мислев дека веќе дошло најлошото. Но, имало Господ. На Божик му се подобри состојбата, па дури и јадеше и по некој збор кажуваше. А сега- штама....

 

[belabelina]

Не сум пишувaлa дневник. Секoгaш некои рaбoти ќе oстaнaт сaмo вo мене и зa мене, a не нa хартија лист, а како сум пoминaлa и што ми се случилo и кaжувaм нa еднa другaркa тaa ми е жив дневник

 

[BlackTulip]

Чудна работа колку мислите во одредени моменти можат да не однесат на некоја спротивна насока. Можеш да помислиш се за секој, дури и 0 за никој.Тешка ноќ вечерва, мозокот јури 200 на саат, само книгава не ја гледа. Цигариве ко воздух станаа и тие сироти им се смачи од чадење.

 

[Метаморф]

Мразам родендени и не ни го чекав иако ми беше осумнаесетти.
Овие два дена имав чувство дека светот врз мене ќе се сруши,напади на депресија-страшно.Преѓеска во осум вечерта си идам во градов после 3 дена,добивам повик од саканава за која што пукав од сомнежи и црни мисли...срцката ми вика дојди покасно да се видиме не можам сега ќе одам на кафе со бла бла.ОК.Одам онака послето со сила кај неа,влегувам у соба,торта на маса со осумнаесетка збуцано,среќен роденден у позадина....
И Бог знае дека сум ладен ко камен и тоа ме задржи да не заплачам ко бебе.Веќе 2 часа сум прероден јас.Ја добив најубавата вечер во животов мој,и го кажав најголемото ФАЛА и ТЕ САКАМ.

 

[BlackTulip]

Драг дневнику
Сериозно планирам да си најмам психијатар, чисто онака да има кој да ме сослуша кога и мене ми се зборува.

 

[Y1K991]

Утре ми е најтешкиот ден во оваа декада.

 

[I love you]

Ах, ти моја прва љубов, само јас ли имам чувства или што е со мене,?
Само ти ли во глава ми се вртиш?
Зошто не можам да се сконцетрирам?
Ти ли си причината.
А да јас дознав единствено одговорот е Те сакам.....
Пеодолжува....

 

[Lena]

Ми се оди во Холандија на море.Никогаш не сум била. Сум била во кофи-шоп во лудите млади години ама не на море. Некоја река имаше чинам. Мислава ми се врти низ глава веќе подолго време...едноставно да седам на брегот покриена со ќебе, да зјапам во нечистото немирно море и да најдам решение за се што ми се врти низ глава моментално. Yeаp..

 

[i_wanna_fly]

Од каде да почнам?
Ај вака.
Тонам. Едноставно тонам. Се подлабоко и подлабоко. Маани здравствената состојба. Психички попуштив. Полудев. Веќе едноставно не можам да се контролирам. Цел живот се собирам во мене и кријам и премолчувам и... и ми пукна филтерот. Колку и да сакам да ги задоволам родителите, успеав да ги разочарам уште повеќе.
Успешна сум била. Абе ти успеси кога единствениот успех ти е шо си успеал да се родиш, и да успееш и тоа да зажалиш шо си го направил.
Ми иде да викам додека не снемам глас. Да плачам додека не пресушат сите солзи. Да избегам оттука и никогаш да не се вратам.
кучката шо станав. Премногу ми дојде. Носам само поголеми и поголеми товари на грбот и тешко ми е да дишам. Не можам да дишам повеќе.
Не знам што да кажам. Не знам.
Ми се вртат само зборови во главата, а не можам да ги фатам за да ги запишам.
Веќе нема утеха.
Од тука натаму оди само подлабоко. Се сомневам дека ова е дно на дното. Провалијата чека.
Се изненадив кога не успеав ниту да се израдувам на пликото што го очекував толку долго време.
Сфатив дека едноставно ништо не можам да имам, “не ми било дадено“.
А до кога вака?
Не се издржува. Не се издржува веќе....