Имам трауми од детството на оваа тема :/
Сега може малу да звучи иронично, трагично, па и смешно ама кога бев мал сакав да станем џубраџија :nasmevka
Многу ми се свиѓаја со нивните зелени униформи
го чистат џубрето, се возат со камион 
Сега да се навратим на траимите...
Бев некаде 3то или 4то одд. Одам со родителите на слава, нормално собрана цела фамилија, дури и роднини од Германија беа дојдени... Се прае муабет, и одеднаш вујко ми го прашува брат ми (кој е 2 год помал) што сака да биде кога ќе порасне и тој вика пилот (дома имавме многу авиочиња), и вујко ми браво, ќе имаме пилот у фамилија. После тоа ме прашува мене и ја му викам џубраџија. И од еднаш сите ме гледаат мене, мајка ми црвена како пиперка...
И ајде пројде, што пројде славата и одиме дома. Само што влеговме во кола и се оддалечивме од маалото кога почна мајка ми да ми вика „Денеска како си ме осрамил, како можеше џубраџија да му речеш на вујкоти, што не му рече доктор, војник или нешто друго!“
И од тогаш мајка ми ме тера да учим... Цел клас ќе добијат 2ки, 3ки, ја сум добил 4ка, мајка ми дома ќе ме утепа:
„Како си можел да добиш 4ка!“
„Ама мамо сите добија 2ки...“
„Гајле ми е за другите, гледај за тебе!“.
Додека пак оценките на брат ми и да се виножито тој е помал, за него тоа не важи...
Сега сум трета год средно економско, и се надевам еден ден ќе бидем успешен сметководител.
Сега може малу да звучи иронично, трагично, па и смешно ама кога бев мал сакав да станем џубраџија :nasmevka
Многу ми се свиѓаја со нивните зелени униформи
го чистат џубрето, се возат со камион Сега да се навратим на траимите...
Бев некаде 3то или 4то одд. Одам со родителите на слава, нормално собрана цела фамилија, дури и роднини од Германија беа дојдени... Се прае муабет, и одеднаш вујко ми го прашува брат ми (кој е 2 год помал) што сака да биде кога ќе порасне и тој вика пилот (дома имавме многу авиочиња), и вујко ми браво, ќе имаме пилот у фамилија. После тоа ме прашува мене и ја му викам џубраџија. И од еднаш сите ме гледаат мене, мајка ми црвена како пиперка...
И ајде пројде, што пројде славата и одиме дома. Само што влеговме во кола и се оддалечивме од маалото кога почна мајка ми да ми вика „Денеска како си ме осрамил, како можеше џубраџија да му речеш на вујкоти, што не му рече доктор, војник или нешто друго!“
И од тогаш мајка ми ме тера да учим... Цел клас ќе добијат 2ки, 3ки, ја сум добил 4ка, мајка ми дома ќе ме утепа:
„Како си можел да добиш 4ка!“
„Ама мамо сите добија 2ки...“
„Гајле ми е за другите, гледај за тебе!“.
Додека пак оценките на брат ми и да се виножито тој е помал, за него тоа не важи...
Сега сум трета год средно економско, и се надевам еден ден ќе бидем успешен сметководител.
