Страв од заболекар
- Автор на темата mAcIkA
- Време на започнување
Јас кога сум на заболекар уживам. Нит ми е болно, нит ми е страшно.
Стоматологот секогаш ми вели дека пациент како мене ретко се наоѓа (како маче сум била)
Стоматологот секогаш ми вели дека пациент како мене ретко се наоѓа (како маче сум била)
Во Прилеп дефинитивно нај лош стоматолог е Др Горан иваноски(амбулантата точила) прилеп нее во состојба една обична пломба да стави. Му побарав спрејче пред да ми стави анестезија ми се изнавика тој немал матријал за фрлање не знам што препорачајте добар стоматолог во прилеп или битола
Се зависи од пристапот на личноста, во овој случај стоматологот.
Имам искуство со секакви, штета што не ја ценат професијата, пред се самите а потоа и пошироката маса.
Тоа се оние кои се заколнале на хипократовата заклетва, а буквално се однесуваат како стока спрема тебе, впрочем ја наплаќаш услугата што е најтрагично.
Немам страв, не сум ни имала.
А болката, јас тоа си го имам сфатено како нешто што мора да се направи. И да викам и не знам што да правам мора да се исчисти забот целосно од кариесот. Така да секогаш сум без анестезија.
Но и се зависи од прагот на болка, индивидуално си е.
Имам искуство со секакви, штета што не ја ценат професијата, пред се самите а потоа и пошироката маса.
Тоа се оние кои се заколнале на хипократовата заклетва, а буквално се однесуваат како стока спрема тебе, впрочем ја наплаќаш услугата што е најтрагично.
Немам страв, не сум ни имала.
А болката, јас тоа си го имам сфатено како нешто што мора да се направи. И да викам и не знам што да правам мора да се исчисти забот целосно од кариесот. Така да секогаш сум без анестезија.
Но и се зависи од прагот на болка, индивидуално си е.
За мене најважен е пристапот на заболекарот. Ако тој има одличен пристап, знае да воспостави добар однос со тебе тогаш и болката нема да ти биде толкав проблем и со тек на време, стравот ќе се намали, а можеби и ќе исчезне целосно. Ако е некој намуртен, па дури и да му смета што си потресен/преплашен, тогаш и болката како да е поголема. Многу ме нервираат заболекари што осудуваат и се као: "Ајдееее, што си правел/а", "Лелееее, ова вака, ова онака". Значи, добро, прерипни го тој дел и види што можеш да направиш. Тоа е што е, нема потреба од осуда. Или пак се намрштуваат ако подвикнеш, превртуваат очи, те гледаат ко да си луд. Реално, повеќето луѓе кога ќе седнат на стоматолошко "столче" се претвораат во мали деца, што би се рекло. Мора да се има малку понежен пристап, мора. Не велам дека треба да се третираат возрасни луѓе како деца, но сепак, да се има малку повеќе разбирање и трпение.
