Секој сака сјај во очите и глупава насмевка... ги имам, благодарение на тебе.
Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Postojam vo nekoj agol daleku od tvojot vidokrug za da te potsetam na bezkonechnosta.
Ти си толку комплицирана, а јас толку вљубен во тебе и во тоа откривање на шифри, наместо користење зборови.
Помина една недела, ќе поминат уште многу, но јас никогаш нема да дознаам што се промени во една вечер што беше тоа толку силно што ме скрши, не таа вечер не беше тоа ти, таа што те зннаев предходно, не беше таа од нашата прва средба, не беше девојката чии очи беа полни со надеж, љубов и среќа, не беше девојката чија прегратка беше посилна, поголема од планина, едноставно не беше ти!!! Мора ли толку да боли ова! Сакам да знаеш дека нема да се откажам од нас! Те сакам ! 
Каде си
кога ми треба рамо за молчење,
од едното до другото око
каде си
да те видам па да ги затворам,
од едната до другата рака
каде си
да те прегрнам па да ги склопам на градите,
кажи ми
каде си
и верувај
ќе те бакнам
таму каде повторно ќе ти пораснат крила.
кога ми треба рамо за молчење,
од едното до другото око
каде си
да те видам па да ги затворам,
од едната до другата рака
каде си
да те прегрнам па да ги склопам на градите,
кажи ми
каде си
и верувај
ќе те бакнам
таму каде повторно ќе ти пораснат крила.
Пронајди збор за кој душава те моли,
исконски и недопрен,
збор од кој крвта несвесно почнува да тече,
пронајди збор налик на сказна,
во која самовилите цветаат во ноќта,
збор од кој срните пијат во твоите зеници,
само еден збор донеси го со дивиот ветер кој носи невреме,
дожд и бакнежи,
бура околу срцево,
уморна од чекање и лелекање,
неизбежна ко смрт,
што не се дели од мене,
како немот што ми е крик,
а погледот длабоко жуборење,
пронајди збор откинат од бреговите,
на сите осамени,
на сите незасито прогонувани,
што ја пеат пролетта во нивните песни.
исконски и недопрен,
збор од кој крвта несвесно почнува да тече,
пронајди збор налик на сказна,
во која самовилите цветаат во ноќта,
збор од кој срните пијат во твоите зеници,
само еден збор донеси го со дивиот ветер кој носи невреме,
дожд и бакнежи,
бура околу срцево,
уморна од чекање и лелекање,
неизбежна ко смрт,
што не се дели од мене,
како немот што ми е крик,
а погледот длабоко жуборење,
пронајди збор откинат од бреговите,
на сите осамени,
на сите незасито прогонувани,
што ја пеат пролетта во нивните песни.