Омилена тема за мене...
Епа вака, јас сум убеден дека се додека има општество во кое религијата е длабоко вкоренета, и во кое претседател е човек кој е верник до точка на фанатизам и политиката се обидуува да извршува преку цркви и црковни ритуали,ќе има просјаци кои ќе просат, и ќе бенефицираат од црковното учење за сожалување.
Каде е тука проблемот?
- Е Д У К А Ц И Ј А !!!!
Доколку земјата, системот, раководствата повеќе внимание посветуваат на едукацијата и квалитетот од едукација, толку повеќе ќе се обработат моралните вредности и луѓето полека ќе почнат да се водат преку нивните морални вредности, а не преку религиските приказни за деца за доброто и злото од кое се вкоренува страв до срж.
Сега, јас не верувам дека во светот постои човек доволно добро едуциран кој ќе проси, наместо да се бори со достоинство и интегритет да го добие она што смета дека го заслужува во овој свет. Проблемот е во тоа што моралните вредности се темелени според религиските учења за помагање на сиромашните, но забораваме дека така сиромавиот станува зависен од нечија помош, станува лош модел за неговото дете кој најверојатно ќе го следи примерот на неговите родители, ја губи желбата за функционирање во системот, се чувствува индиферентен кон промените и движењата и така останува во мизерна состојба цел живот.
Антитезата: доколку не им се помогне, туку се илуминираат? Се едуцираат?
Секој ќе почне квалитетно да размислува. Ќе го сознае значењето на зборот интегритет. Ќе почне да се срами да проси, и срамот ќе го натера да работи, да биде подобар модел за неговото дете, ќе се инсталира во системот за да од подобра перспектива да ги види можностите од овој свет, и на крајот да сознае дека борбата за живот е смислата на живеењето. Во таа борба среќаваш пријатели, учиш нови техники на преживување, го даваш својот придонес кон подобро општество...
Тука се одземени лицата со специјални потреби, но не мислам дека се тоа обврска на обичниот граѓанин.
Ние плаќаме даноци, придонеси од вработувањето а баш овие средства, де јуре би требало, меѓу другото, да ги сервисираат потребите на тие луѓе со специјални потреби.
На тој начин, ќе им се овозможи и соодветна помош, соодветна социјализација, програми за унапредување на нивниот развој и се друго како што следи.
Да пресечам, категоично сум против просењето, и наместо тоа се надевам дека ќе се изнајде решение преку кое ќе се овозможи и просјаците да бидат потенцијално вработени лица кои ќе плаќаат даноци и кои ќе бидат со свој придонес за дел од масата која не е работоспособна поради најразни причини.
Но, треба да се темели секуларизам во системот а после тоа се ќе почне кон добро.
Утопија е ова знам, само не можев да останам рамнодушен на темата
Епа вака, јас сум убеден дека се додека има општество во кое религијата е длабоко вкоренета, и во кое претседател е човек кој е верник до точка на фанатизам и политиката се обидуува да извршува преку цркви и црковни ритуали,ќе има просјаци кои ќе просат, и ќе бенефицираат од црковното учење за сожалување.
Каде е тука проблемот?
- Е Д У К А Ц И Ј А !!!!
Доколку земјата, системот, раководствата повеќе внимание посветуваат на едукацијата и квалитетот од едукација, толку повеќе ќе се обработат моралните вредности и луѓето полека ќе почнат да се водат преку нивните морални вредности, а не преку религиските приказни за деца за доброто и злото од кое се вкоренува страв до срж.
Сега, јас не верувам дека во светот постои човек доволно добро едуциран кој ќе проси, наместо да се бори со достоинство и интегритет да го добие она што смета дека го заслужува во овој свет. Проблемот е во тоа што моралните вредности се темелени според религиските учења за помагање на сиромашните, но забораваме дека така сиромавиот станува зависен од нечија помош, станува лош модел за неговото дете кој најверојатно ќе го следи примерот на неговите родители, ја губи желбата за функционирање во системот, се чувствува индиферентен кон промените и движењата и така останува во мизерна состојба цел живот.
Антитезата: доколку не им се помогне, туку се илуминираат? Се едуцираат?
Секој ќе почне квалитетно да размислува. Ќе го сознае значењето на зборот интегритет. Ќе почне да се срами да проси, и срамот ќе го натера да работи, да биде подобар модел за неговото дете, ќе се инсталира во системот за да од подобра перспектива да ги види можностите од овој свет, и на крајот да сознае дека борбата за живот е смислата на живеењето. Во таа борба среќаваш пријатели, учиш нови техники на преживување, го даваш својот придонес кон подобро општество...
Тука се одземени лицата со специјални потреби, но не мислам дека се тоа обврска на обичниот граѓанин.
Ние плаќаме даноци, придонеси од вработувањето а баш овие средства, де јуре би требало, меѓу другото, да ги сервисираат потребите на тие луѓе со специјални потреби.
На тој начин, ќе им се овозможи и соодветна помош, соодветна социјализација, програми за унапредување на нивниот развој и се друго како што следи.
Да пресечам, категоично сум против просењето, и наместо тоа се надевам дека ќе се изнајде решение преку кое ќе се овозможи и просјаците да бидат потенцијално вработени лица кои ќе плаќаат даноци и кои ќе бидат со свој придонес за дел од масата која не е работоспособна поради најразни причини.
Но, треба да се темели секуларизам во системот а после тоа се ќе почне кон добро.
Утопија е ова знам, само не можев да останам рамнодушен на темата
Никогаш не можеш да го затвориш, па сакал и три пати плати си го кредитот 
Само да знаете колку ми значеше тоа!
