Те ценам!Од лоши луѓе и лажни пријатели.
Под хитно во темата Какви мисли -таков живот.Борба со умот! Нормална појава кај секој (втор) човек. Медиумите толку ни влегле свесно и намерно во мозок што дури успеваат да не срушат понекогаш.Ајде ајде...позитивно!Окупирај се со активности и позитивни мисли и не се предавај. [emoji4]Во последните два месеци немам никаква волја, се ми е сеедно, постојано сум нерасположен,чувствувам некаков страв(посебно кога ќе слушнам некои лоши вести) страв од болест имам ( кога ќе ги слушнам симптомите и мене како да ме фаќаат а сум опседнат со нив по цел ден) , а несакам да одам на психолог бидејќи ако некој разбере дека сум бил мислам дека би ме направил луд а знам дека не сум [emoji14] . имал ли некој друг вакви чувста и ако имал како се справил со нив
Не дека е нешто срамно да се оди на психијатар ама џабе ти е, нема да ти помогне. Ќе си зборувате разни работи, ти него животот ќе му го раскажеш а тој тебе ќе ти каже исто што и дома би ти кажале, џабе си отишол значи. Јас сум бил и кога му кажав дека спорт гледам, почна за фудбал и кладилница да ми зборува и така цело време, ама добро барем добри типови ми даде.Во последните два месеци немам никаква волја, се ми е сеедно, постојано сум нерасположен,чувствувам некаков страв(посебно кога ќе слушнам некои лоши вести) страв од болест имам ( кога ќе ги слушнам симптомите и мене како да ме фаќаат а сум опседнат со нив по цел ден) , а несакам да одам на психолог бидејќи ако некој разбере дека сум бил мислам дека би ме направил луд а знам дека не сум . имал ли некој друг вакви чувста и ако имал како се справил со нив
Како ќе му помогне темата?Под хитно во темата Какви мисли -таков живот.Борба со умот! Нормална појава кај секој (втор) човек. Медиумите толку ни влегле свесно и намерно во мозок што дури успеваат да не срушат понекогаш.Ајде ајде...позитивно!Окупирај се со активности и позитивни мисли и не се предавај. [emoji4]
Во последните два месеци немам никаква волја, се ми е сеедно, постојано сум нерасположен,чувствувам некаков страв(посебно кога ќе слушнам некои лоши вести) страв од болест имам ( кога ќе ги слушнам симптомите и мене како да ме фаќаат а сум опседнат со нив по цел ден) , а несакам да одам на психолог бидејќи ако некој разбере дека сум бил мислам дека би ме направил луд а знам дека не сум . имал ли некој друг вакви чувста и ако имал како се справил со нив