Денес е еден од оние денови кога ми е смачено од се и сакам да избегам некаде далеку од себе, од своите мисли и чувства, да заборавам на тоа која сум и што сум, да ми помине се и да се избришат сеќавањата на се што е добро и лошо во мојот живот, да бидам празна и да немам чувства кон ништо, кон никого...
Сакам да заспијам толку длабоко што кога ке се разбудам во себе да имам само празнина, да немам повеке љубов, да бидам рамнодушна кон се.
...Да можам без страв да ги исговорам тие зборови што ми тежат и што ми се товар кој не можам повеке да го носам. Да не ми е важно што ке видам во твоите очи, солзи или жар, студенило или ѕвезди... сакам да ми биде сеедно... ама не ми е.
Сакам да заспијам толку длабоко што кога ке се разбудам во себе да имам само празнина, да немам повеке љубов, да бидам рамнодушна кон се.
...Да можам без страв да ги исговорам тие зборови што ми тежат и што ми се товар кој не можам повеке да го носам. Да не ми е важно што ке видам во твоите очи, солзи или жар, студенило или ѕвезди... сакам да ми биде сеедно... ама не ми е.