Личен дневник

[Lena]

Глува ноќ,во која сите актери го глумат крајот на својот дел од денешната епизода.
Драги луѓе кои глумат среќа.
Среќни ли се навистина?
Што е среќата?
Грст емоции исткаени од позитивни мисли.
Со оваа дефиниција секој од нас би можел да биде среќен.
Ако сака.
Но не сите сакаат да се фокусираат на среќата.
Сите тие актери,покрај сите услови кои ги имаат да би биле среќни,носат во себе нешто што ги влече повеќе од среќата.
Нешто произлезена од...се по малку.
Тоа што било,тоа што не е,тоа што ќе биде,зошто не е???
Милион мали нештенца претворени во..нешто.
Нешто низ кое чепкаат кога тишината ќе настапи на сцена,
во моментот пред да се изгасне светлото на бината.
Всушност немам намера да размислувам за тоа нешто.
Среќата се учи,велеше мојот проф.по психологија.
Но,ќе им биде досадно на луѓето да бидат секогаш среќни.
Им треба мала порција од она нешто,да осетат дека се живи,дека не е се така лесно,дека ако сме среќни и задоволни нема да ни биде така интересно во животот.Многу размисли доцна во ноќта.Овде ќе ставам точка.

Ми се спие напорен ден беше ова.
Се ме боли од тренинг,но убава болка е тоа,ми се допаѓа кога имам воспаление на мускулите.Сакам само да спијам сега.

 

[МалиСашко]

... ХЕЈ.... РАЈТ ХИ`Р..... ​

​

Не сум љубител на преплетена мисла посебно нешто. Сакам да бидам отворен овде. Затоа сум тука.​

Доволно ми е што морам да се тормозам со воздржување кога сум на работа со клиенти, кога сум со луѓе билокакви, кога сум со се и сешто во близина.​

Но, ете, никако да си ја отворам душата од немање време... Ај после, ај утре.... ај..... у пм...​

Драго мое дневниче, некако ми фали времето што го имав порано за да седам на форум, ми фали публика за да пишувам интересни работи...​

Порано немав кола , па немав бензин, а сега ко ги имам двете немам време да се возам...​

Прво немав женска, па немав пари, а сега ко ги имам двете ми е преку глава од сето и не ми се шета по кафичи...​

​

Зезнато малце, а?​

 

[Змејче]

драго дневниче...

не испадна за денов кој го чекав после 20 год. да, закаснив недела дена, не ти кажав, сори...но не знам ни кога ќе бидне да се заврши веќе се'...се сe' оддолговлекува нешто, лани со раков тешко поминав, мнооогу тешко...никогаш не сум помислила такво нешто да ми се случи...имав подршка, сега сум на подобро (фала му на господ)...но...таа подршка веќе избледува некако...сите ги снема...не знам...да, имав bad денови, многу личности што сум ги познавала сум сменила мислење за нив, сум очекувала многу од нив од кои повеќето знаат и грб да ти свртат, а да не зборам и колку ножеви имам на грбот....маската им се тргна пред се'....но едно ќе речам: на никого не сум мислела лошо ниту ни сум помислила да направам такво нешто...кој сака нека ме сфати како што мисли и онака не барам многу....останува да сум сеуште на нозе, колку ќе издржам - не знам...може и самото време ќе ми насмевне некои работи, бар за тоа имам надеж...

 

[cakar_ulav]

дневниче....
што да ти кажам....од каде да почнам е прашањето...
работата...добро е...малку тешко но ќе се навикнам се трудам на тоа....
имам многу прашања неодговорени....се прашувам дали ќе бидат одговорени некогаш....веројатно никогаш...
месечината е сведок за тоа....минатото е сегашност а и иднина.....во мислите....
нека знаат тие што ми го забодеа ножнот...( а добро знаат кои се )...јас сум едно мало зло-памтило....
се извинив многу пати но нема да се откажам додека не ги видам како паднат пред мене....хмм...светот е мал
а се врти лесно....поздрав до сите...и пазете на ножот другиот пат...може да не биде толку остар за да ме пробие

 

[Lena]

Не е се така сиво како што понекогаш изгледа.
Се исплати кога работиш прекувремено и ја сфаќаш работата озбилно само да би можел да си го финансираш сонот.
Ми го продолжија договорот на год.дена и ме унапредија во супер агент.
Хухууууу радости до бесвест

 

[Outrider]

ме унапредија во супер агент.

licence to kill?

 

[Y1K991]

Секое утро се будам со таа мисла: Да станам подобар.
Еднаш се живее, и потребно е да се искористи шансата што ни ја дава судбината.
Ако имаш проблеми, секој од нив ќе го најде своето решение.
Најважно е да не се откажуваш! Твојата сила е во твојата глава.
Не се откажувај од своите сништа, иако немаш излез.
Не ја губи вербата во себе, најважно е да веруваш, и тогаш ќе добиеш се, и ќе го исполниш својот сон.

 

[Lady*]

Некогаш се чуствувам слаба,беспомошна и ранлива.Без воопшто сила да го вдишам секој нареден воздух,без сила да возвратам на повикот од останатите.
Како од време на време да влегува во мене некоја друга Јас.Поинаква.
Посурова,која незнае да разбере ништо.За која не постои никакво оправдување доколку некој и ` погреши.Личност која се вознемирува ако некој и се извини за нешто,зошто го мрази извинувањето.Се прашувам:зошто дозволиле да ми се извинуваат?Зарем е толку тешко да бидеш безгрешен и да не повредуваш?
Порано беше лесно,но сега не.
Се радувам што ова се само мигови,ретки.
Жалам,што толку влијаат.
Ќе можам ли некогаш да дадам отпор на личноста која прави трансформација во мене.
Заслужувам,знам.
Животот не беше фер,кога најмногу требаше да биде.
Ќе се смени ли нешто?!
Да,јас треба да реагирам.Знам и како.
Но,секогаш го добивам истиот резултат.
Добро е да бидеш сам,но не и осамен.

 

[Хоуп*]

Ониие за кои во живот би се кладел дека ќе останат и оние кои најмногу ветувале дека покрај се ќе останат со тебе, се оние кои први ќе те напуштат.
Кога премногу очекуваш заборавајќи на се што си доживеал претходно и тргајќи го лошото искуство на страна, верувајќи дека баш овој е тој човек што си го барал и сепак не биле сите исти, тогаш скршеното срце ти е загарантирано на крајот...

Ама ти знаеш дека се она што не те убива те прави посилен и знаеш дека имаш големо срце за кое ќе требаат векови разочарувања да се истроши и продолжуваш со потрагата, непогледнувајќи ги малите човечиња кои останале позади тебе. Знаеш дека со секоја нивна победа стануваш посилен и поголем, поиздржлив и поупорен за нови битки. И знаеш дека си ја добил битката иако си повторно сам... Битката е загубена само кога ќе и дозволиш на надежта да умре. Но ти знаеш дека некаде таму има некој што ќе остане со тебе засекогаш!

 

[Змејче]

драго дневниче...

Се чувствувам малку чудно овие денови. Ми требаше излез за се'. Денес идам кај баба ми на неколку дена ќе поседам. Не се издржува на едно место. Таа највеќе ме израсна, како мала преспивав кај неа и моите кога требаа да ме земат за дома, им велев: па ја дома сум! Имав убави спомени кај нејзе во куќата, но дека сега е сама и се пресели во мал стан. Многу ја ценам баба ми. Ми помогна во многу работи. Никогаш нема да и заборавам и за што ми помогнала. Затоа ќе поседам малку со неа, да си направиме муабети како што си правевме....Мислам ако сменам нешто кај мене, бар ќе се чувствувам поослободено...доста ми беа стресови од дома! Време е да дишам! Ама стварно овој пат да си дишам!