Бремена пред бракот - во минатото и сега?

[Prashina]

Ако двајца се сакаат , дали е битен еден лист хартија на кој пишува дека се во брак? Кога луѓето имаат чувство за одговорност ,тогаш децата треба да се одгледуваат од двата родители и да бидат семејство. Но секогаш има секакви ситуации и секој како си милува, така нека си прави. Трудна невеста не значи дека некој е приморан за брак. Во животот секој има избор и одговорност. Само тоа треба да се почитува. Бракот се склопува, се расклопува(разведува),но најбитно е човекот да се чувствува среќен, дае свесен што прави и да е одговорен за постапките.

 

[Y1K991]

Во Македонија се си *** пиперот па и традиционалните навики, и преку нив и менталитетот. Тоа што пред некоја декада беше незамисливо сега е секојдневие.
Блазе си им на оние кои склучуваат бракови во (заради) случај на бременост.

 

[The High Commander]

Абе како беше оној вицот....
Како запросуваат женските?
- Љубави, трудна сум

Бременост пред брак не е идеална ситуација ама не мора да биде ни катастрофа. Некогаш таа може да биде оној неопходен поттик за двајца луѓе конечно да се решат.
На машките мислам малку повеќе им е потребно тоа.

Проблемот со бременоста пред брак, како што спомна Електра, е што ги става луѓето што не се спремни под притисок да се земат.

 

[Outrider]

Во минатото имало причина зошто на вонбрачната бременост се гледало со сомнеж. Од една страна, чувањето до `првата ноќ` значело каква таква гаранција дека ликот кој го склепал бебето е навистина татко на тоа дете. Од друга страна, жените биле економски зависни од `набавувачот` на средства а.к.а работникот на нива, кројачот, рударот.... со што вонбрачната трудноча стекнала негативен статус во општеството, станала голем ризик, како за мажот така и за жената.
Али времена се мењају...

 

[EliBo]

Ако двајца се сакаат , дали е битен еден лист хартија на кој пишува дека се во брак? Кога луѓето имаат чувство за одговорност ,тогаш децата треба да се одгледуваат од двата родители и да бидат семејство. Но секогаш има секакви ситуации и секој како си милува, така нека си прави. Трудна невеста не значи дека некој е приморан за брак. Во животот секој има избор и одговорност. Само тоа треба да се почитува. Бракот се склопува, се расклопува(разведува),но најбитно е човекот да се чувствува среќен, дае свесен што прави и да е одговорен за постапките.

Денес сме доволно разгалени и се заучваме така дома и кога ќе се мажиме или жениме тешко ни паѓа неразгаленоста и одговорноста и не сме учени да трпиме и ајде развод со оправдување погрешен избор. Погрешен избор а сами сме го одбрале парнерот сме биле во врска одредено време за да видиме дали е за нас или не за разлика од порано кога се земаа по слика и некако успеваа да го одржат бракот за цел живот. А денес на толку слобода шо ја имаме секој 3 брак завршва со развод. Јас стално велам поарно дечковци ке менвам дури не го најдам тој шо сметам дека можам да го поминам животот отколку мажи. Малце офтопик ама навистина жалосно. Како шо тргна дискусијата требаѓе да ја крстам темата „Значењето на бракот денес“

 

[MoonFairy]

Абе како беше оној вицот....
Како запросуваат женските?
- Љубави, трудна сум

Бременост пред брак не е идеална ситуација ама не мора да биде ни катастрофа. Некогаш таа може да биде оној неопходен поттик за двајца луѓе конечно да се решат.
На машките мислам малку повеќе им е потребно тоа.

Проблемот со бременоста пред брак, како што спомна Електра, е што ги става луѓето што не се спремни под притисок да се земат.

Јас го запросив маж ми така...Сонце трудна сум...
Во врска бевме 11 години и никако да се решиме на тој чекор...а бременоста беше повод конечно да се решиме на тој чекор ...така и бидна...
Пред тоа се плашевме (особено маж ми) дека нема да успееме, дека нема да се снајдеме во улогата на родители, ама се’ течеше така спонтано и се’ ни’ доаѓаше така природно што мислам дека сега ни’ е далеку поубаво и многу сме поисполнети, поинтимни, поблиски и поврзани отколку во периодот кога бевме во врска...

 

[monika88]

не ми е јасно зошто зборувате дека е од љубов ако не е е трудна девојката,па луѓе постојат и парови кои детето го направиле од љубов па се решиле за свадба.пример за мене ке кажам,планирам свадба во ноември и сега работеме на случајот да останам трудна,така да ќе бидам и јас бремена на мојата свадба некои 4-ти месец,и тоа нема да значи дека не правеме свадба од љубов,јас тоа го сваќам како уште поголема љубов штом сме создале нешто заедничко од нашата взаемна љубов

 

[Strumfeta]

-Еј како помина на свадба?
- Ја откажаа.
- Зошто?
- Па не била трудна
Ова како мал вовед во темата, дека и јас мислам најголем дел од браковите се случуваат поради тоа што останала трудна. Од најголем дел од случаите што ги знам лично, така се имаат земено, а некои дури и разведено, пошто се знаело тоа дека не било нешто најдобра врска, не си се погаѓале, па ај сеа ќе се земеме ради бебето, ама ни тоа не ги спои (напротив). Исто така ги знам и такви кои се во мн долги врски и сеуште размислуваат дека се премногу млади да се врзат (30 години, да “млади“ сте ептен ) и сеа демек ако недај Боже остане трудна, еее суперрр, спремни сме на брак, ај ќе се земаме. Е па да ме извините, тоа мене ми нема логика. Ако некој ти е се во животот, ако сметаш дека си ја пронашол сродната душа, зошто да не си створите мало, љубовно катче за уживање? Па сеа децата може и нешто покасно да дојдат. Али влечкање по не знам колку години, за мене е само доказ дека човекот до мене или не е дсеуште созреан или не ме сака доволно. А да не почнувам да зборувам за помалите (од по 16-17 год), ужас. Кога успеала дечко да фати, па и трудна да остане, па ќе ми изиграваат родители и семејство, уште не знае името да си го каже

 

[EliBo]

не ми е јасно зошто зборувате дека е од љубов ако не е е трудна девојката,па луѓе постојат и парови кои детето го направиле од љубов па се решиле за свадба.пример за мене ке кажам,планирам свадба во ноември и сега работеме на случајот да останам трудна,така да ќе бидам и јас бремена на мојата свадба некои 4-ти месец,и тоа нема да значи дека не правеме свадба од љубов,јас тоа го сваќам како уште поголема љубов штом сме создале нешто заедничко од нашата взаемна љубов

То е веќе би било планирано од ваша страна како шо рече сте создале нешто заедничо во име на вашата љубов и то е друго, ама шо стана со ваквите случаеви:

-Еј како помина на свадба?
- Ја откажаа.
- Зошто?
- Па не била трудна
Ова како мал вовед во темата, дека и јас мислам најголем дел од браковите се случуваат поради тоа што останала трудна. Од најголем дел од случаите што ги знам лично, така се имаат земено, а некои дури и разведено, пошто се знаело тоа дека не било нешто најдобра врска, не си се погаѓале, па ај сеа ќе се земеме ради бебето, ама ни тоа не ги спои (напротив). Исто така ги знам и такви кои се во мн долги врски и сеуште размислуваат дека се премногу млади да се врзат (30 години, да “млади“ сте ептен ) и сеа демек ако недај Боже остане трудна, еее суперрр, спремни сме на брак, ај ќе се земаме. Е па да ме извините, тоа мене ми нема логика. Ако некој ти е се во животот, ако сметаш дека си ја пронашол сродната душа, зошто да не си створите мало, љубовно катче за уживање? Па сеа децата може и нешто покасно да дојдат. Али влечкање по не знам колку години, за мене е само доказ дека човекот до мене или не е дсеуште созреан или не ме сака доволно. А да не почнувам да зборувам за помалите (од по 16-17 год), ужас. Кога успеала дечко да фати, па и трудна да остане, па ќе ми изиграваат родители и семејство, уште не знае името да си го каже

?

 

[True_Blood]

Јас да имам покрив над глава, солидна работа и услови за гледање на дете, па дали ќе биде по свадба ( која искрено мислам и дека ќе ја немам, зашто целата таа замисла ми е глупа) или пред, некако ми е мање битно.
Еве јас сум во врска, која е идентична со брак, само што нема хартија да го потврди тоа.
Заедно живееме, заеднички правиме планови, заедно трошиме, создаваме...
Сме разговарале и за брак, да го заокружиме нели сето тоа и да почнеме да делуваме на едно следно ниво - деца, само најискрено не сме спремни од финански аспект. Живееме во изнајмен стан и ред други работи и сега засега сакаме да се сконцентрираме на тие приоритетни нешта.
Ама, ако останам бремена сигурно дека нема да гризам нокти, што ќе рече комшиката на тоа дека трудна се мажам.
Проблемот на ова поднебје си влече корени од пусто турско, таков ни е менталитетот, сјебан, и од тоа што ќе каже Стојанка ако направам ова и што ќе рече Спиро ако се деси тоа си патиме. Побитно ни е да не величат комшиите, золвите и јатрвите отколку вистински да бидеме среќни.