Чест ми е што ова е мој прв пост. Тотално ја разбирам твојата болка. Еве на пример јас сум машко и знам за точно која состојба зборуваш... нешто слично како борба помеѓу половите исто како и + и -Неостварена љубов ...Неколку пати го почнав и го избришав,со солзи на очи ,неможам,неможам .... Болката е силна,не ме боли само срцето,туку целото тело ... Го знаете ли она чуство кога се сакате двајца,но неможете никогаш да си ги искажете своите чуства,од што сте исти и двајца,различни физички,но еднакви во душа ? .... Знам дека некои ке ме разберат(тие што почуствувале) ,а некои не ...
Секој нов ден,секое УТРЕ ми е нова шанса за живот,се надевам секој ден ...
Имам прочитано дека љубовта (барем онаа вистинската, навидум) колку го храни срцето со мед, толку и душата со катран, нешто како отров и бранови љубомора низ целото тело и здрвување на мозокот придружен со хистерија. Хаха... и болката помеѓу ребрата, во исто време мразејќи ја и љубејќи ја личноста кон која сме опсесивно приврзани... после некое време ќе заборавиш... чудно, но вистинито... се се случува со причина, неостварена љубов... добра лекција, после дождот иде сонцето, после бран на "пеперутки во стомакот" иде бран на мир и спокој. УЖИВАЈ!!!