Личен дневник

[Сара.13]

нешто ме натера да станам од креветот, можеби тој..не знам.знам дека станав со мислата на него.
се прашувам зошто, се прашав и утрово, се прашувам и сега.зошто? зарем животот ме става во искушение по кој знае кој пат..
сум скривнувала од патот, но сум одолеала, сум станувала цврсто знаејќи дека ја правам вистинската работа.
сега веќе го немам тоа чувство, не сум повеќе сигурна дека сум доволно цврста..
сакам да посегнам по она што ми треба, го сакам...уште да ја подадам раката и нешто ме сепнува..врати се, не биди себична.
себична сум...ама нели љубовта не познаваше граници? зошто тогаш упорно и упорно се наоѓам заглавена меѓу две стапици..да, стапици, секој момент очекувам да се сопнам на некоја, се плашам да не разочарам, повредам...себична сум нели?
можеби и не знам што сакам..можеби сеуште имам време да одлучам.но што ако тогаш биде доцна?
сакам да знам кога е правото време, сакам да можам..да си признаам себе си што навистина чувствувам.
прикриените чувства гушат, создаваат облак кој ме спречува јасно да си погледнам во срцето..да видам, дали можам барем еднаш да појдам против сите граници и правила кои ме гушат, барем еднаш да љубам силно...онака како што никогаш не сум се осмелила.

 

[Harmonija]

Е ова беше добар ден... изедов пак два нокаута. Вчера и денес, имам силни вртоглавици кој ми ги матат мислите... не можам да спијам и денес се здобив со многу силни удари... јас сеуште го сакам овој спорт, колку и болен да е... тоа е мојот живот, чест ми е што е мое секојдневие... КИК-БОКСОТ ВО КОСКИТЕ ЗАСЕКОГАШ... морам да продолжам напред, жив да не сум ако се откажам.

 

[*V******]

Е ова беше добар ден... изедов пак два нокаута. Вчера и денес, имам силни вртоглавици кој ми ги матат мислите... не можам да спијам и денес се здобив со многу силни удари... јас сеуште го сакам овој спорт, колку и болен да е... тоа е мојот живот, чест ми е што е мое секојдневие... КИК-БОКСОТ ВО КОСКИТЕ ЗАСЕКОГАШ... морам да продолжам напред, жив да не сум ако се откажам.

imas interesna filozofija otsekogas sum se cudela od kade doagja taa ljubov kon vakvite ektremni sportovi

 

[Tibet]

Збунето,се срушија многу карти.Се распадна се ама Владо не тешеше дека секое лошо за добро е.Топло е дневнику мој.Времево им оди во прилог само на богаташите што можат да си се разладуваат,а ние осатанатата багра ќе си се криеме низ домовите.Има и аква парк знаеш?Е да ама 5 евра влез.Има и фонтани во нив може да се шлапнеме.Ги има многу на секој чекор по еднаш да се шлапнеш и ич да не ти чуе.Што?Не ми личело на годините?Молам?А кој си ти да ми судиш?Кога ми е волја ќе се шлапкам во нив.Се очекуваат потопли денови.За денес толку до вечер може ќе чкртнам уште нешто.Кафево го испив таман.

 

[Tibet]

Сабота е.Ден викенд.Беше тоа некогаш.Сега е друго време...празник,делник се е исто.Кој ти гледа викенд освен државниве институции?Јас сеуште имам немирен сон.Немирот ме победува секој ден.И да го имам тоа што го сакам пак ќе имам немир плашејќи се да не го изгубам...се е тоа некој круг кој одамна ме демне.

 

[*V******]

Ако... сонцето дарува живот
ако... ангелот бдее над душата...
ако.. ѕвездите пишуваат песни...
ако,,, дождот тагува за љубовта
а морето молчи за тајните...
тогаш.... што си ти?

 

[Saladin]

Passed down to you...

Последниот ден тука... во глобала целиот одмор беше во ред иако се состоеше во многу празни чекори. Можеше многу повеќе да се оствари, but due to the circumstances and people.... Прошетав многу малку, споредбено со минатата година и некако криво ми паѓа. Добрата страна е што пливањето посериозно го сфатив оваа година. Неколку маршрути за кои до сега ми беа само мисловна именка. Друштвото во просек и го немав, тоа се тие околности. Сепак all in all задоволен. Па како кога за денешниов ден ми е многу криво што го напуштам местово....

Well... till the next time Kotor....

Ulcinj awaits us.


So says Saladin.

 

[Tibet]

Се нема инспирација а се има голема желба да се напише нешто во тебе.Знам,знам досаден сум со тоа дека е топло и дека не се случува ништо освен ако не си на одмор ама навистина така е топло е мај.ината.Па не смееш да мрднеш некаде и да сакаш кога печи и припекува.Имам желба да појдам на Водно и горе на крстот да седам така сам.Да молчам.Самотијата многу пати ми годела одиш каде сакаш седиш колку сакаш и нема некој да ти приговара.Да се разбереме не сум недруштвен туку чуствувам потреба понекогаш ете...
Не сум ти бил на рок свирка одамна.Охрид е сега главен град па сите се таму.Го пропуштив Аца Лукас ама ете немав пари за него па затоа со заштедените пари ќе компензирам неколку кригли во некој паб.И што да ти раскажувам повеќе?За пензионерите во ЈСП?Нема...треба да ги доживееш.Кој не осетил што е пензионер во петок и сабота исто како да не живеел во Скопје.И да не мора да се вози со ЈСП од љубопитство треба да плати карта и да се реши да се повози еден ден онака за искуство повеќе во својот монотон живот.Ајде доста пишувам да идам на доручек.Урда и пиперки.

 

[*V******]

И...што да се напише..
..да се заокружи денот.
Би рекла .....се е напишано од Бога
и тоа го прифакам.
Никогаш нема да си простам ....
за тоа што сама сум си одговорна.....свесно правејки грешки.

 

[Antares]

Толку проклето несериозни едновечерни девојчиња, кога бевме деца имавме посериозни врски иако беа детски. Што е ова баби и жаби сега.