Личен дневник

Аркантос

Romanticist
23 август 2012
2,352
3,850
1,153
Ha pasado mucho tiempo desde ultima vez cuando me decidi de escrivir a mis sentimentos en un lugar. No tan mucho, pero quando no me los escrivo en mi idioma espiritual es como si nunca me los escribi...
Estoy mal. De verdad. Tan mal que hay momentos cuando pienso que no puedo mas. No puedo fingir mas que no me pasa nada quando me pasa todo.
El dolor que me estoy sintiendo en mi espalda cada dia es mas y mas y mas doloroso. Hoy no me movidо desde el sillon. No es que no queria, es que no podia.
Solo tu mi querido diario sabes que yo antes no podia estar en un mismo epacio mas de una hora, pero ahora no me queda otra alternativa... Y eso me esta matando por dentro... Mejor dicho lo esta matando el niño en mí.....
 

Aleksis

Jukebox
4 април 2013
1,443
2,543
1,133
ми се смачи да се објаснувам на сите! од денес ќе почнам да си фурам јас ко шо сакам!! колку повеќе им одиш по газот на луѓето,толку повеќе не чиниш..ми се смачи од намуртени фаци,и лажни насмевки...од сезнајковци и нарциси! од детски понашања и лутења за џабе...ама ако.. ја верувам у карма! кога тогаш....се знае шо!
 

Saladin

Unbaised
Член на администрација
17 февруари 2012
6,025
9,656
1,683
Normandy
Passed doen to you...

Ако нешо може да ти го сјебе целиот концепт на креативност, тоа дефинитивно е негативната енергија. Таман почуваш да мислиш позитивно, да делиш мислење дека се` би требало да биде во ред, кога ќе ти дое некој рандом муабет дека резултатот е итака залуден, џабе се трудиш, не го прави тоа... И ред ред други изрази полни со негирање, кои во тебе го вкоренуваат семето на сомнежот. Е па фала, не сакам да живеам уште толку време во таков сив свет. Мора да се смени перцепцијата.

So says Saladin.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Aleksis

Lena

Poétesse
12 октомври 2012
4,155
7,687
1,183
земјата на чудата
Убава е ноќта.
Убави се светлата на ноќта.
Убава е тишината на ноќта,
која ме носи до катчето во самата себе каде не наминувам често.
Катчето на спомените.
Убави се и спомените кои живеат во мене.
Спомените на некои личности за кои знаеш дека се посебни, незаменливи, единствени
личности кои сакаш да ги задржиш во својата близина по секоја цена,
личности кои фалат во животот,
не ги гледаш, не ги слушаш но знаеш дека се тука.
Живеат во спомените, кои се секогаш присутни.
Како и тие личности и тие моменти.
Тука си,споделуваш еден момент со некој кој ти значи,
за во следниот момент секој да продолжи по својот животен пат.
И животот продолжува, не дозволувајќи еден ист момент да се повтори два пати, колку и да се трудиме да го задржиме,
колку и да сакаме да го копираме тој еден момент,
тој никогаш нема да биде ист.
Секој го оди својот пат,
секој на своја страна.
Но, тие моменти живеат во мемориите.
Не се бришат.
Ги сакам мемориите кои ги содржат убавите моменти.
Ги собирам во себе како лично богатсво.
Не дозволувам да исчезнат,
ги негувам тие спомени.
Ме хранат, ми даваат сила за понатака.
Знам дека тие личности кои фалат имаат нешто заедничко со мене:
Еден момент кој сме го споделиле заедно,
еден момент доживеан од две,три или повеќе личности
во исто време, на ист начин.
Ги сакам личностите од моите мемории,
и моментите поминати со нив.
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: @@@@@

Trouble

Староседелец
6 март 2012
1,516
2,611
1,123
Дневнику мој мил, само се надевам дека чим си мој дневник мора да ме разбираш во потполност, затоа и ќе ти се исповедам вака од време на време, така да еве ти ја причата од викендов, знам дека ќе ме разбереш и ќе ме поддржиш во се што правам и во се што ти каѓувам дека правам у животов...
Ај бујрум ;)
Ваков викеееенд не ни сањав дека некогаш ќе доживеам :eek: Многу отракан... Петокот станав касно, накај 4-5 попладне, и си дремевна интернет, си пиев кафе докај 8 негде, станав, се облеков, излегов со 1000че, отидов до центар да го соберам дечко ми 9си купив сигари и мастики, значи имам уште 920 денари) и отидовме на роденден кај вујна ми во еден паб и како демек на по една пијачка, јас испив 5 смирноф и играв со 40 годишњаци меѓу кои и вујко ми ама мрднати, на такви диско песнички од нивно време, од мое, секакви. Требаше да идеме со дечко ми до лептокарија пошто другарка ми не чекаше таму и рековме дека не идеме на Астрал, али ја се начукав и ми се идеше. Накај 1 саат на вујко ми друагче не однесе до железничка за да идеме у Колосеум, таму, на дечко ми, еден преку оградата кај шо се пуши му даде некој спид нешо, ја пошо бев пијана земав иначе немаше, а башка идеш на транс журка :cool: После тоа правевме една буксна пред да влеземе, кога ми дојде екипата од Лептокарија, они си влегоа поштено си платиле 300 денари а јас си се прекачив од таму кај шо се излага на цигара, тој секјурити ме виде ме избаци, после 3 минутки пак се прекачив од истото место, правевме уште 2 буксни пошо се изнајдов со луѓе шо ги знам, на идење накај внатре на еден тип му ги земав наочарките за сонце, свртев еден круг у Колосеум, ја барав другарка ми, и видов дека нема шанси да ја најдам си се качив горе кај ДиЏејот и денсав со уште 3-4 луѓе од кој едниот ми ги зема наочарите и не ми ги врати, а ме знаел типот небитно од каде, дечко ми си отиде коа виде дека неам абер да се симнам :rolleyes: После тоа си запалив цигарче дур си денсав, ни дое секјурити пак и не симна. Се симнав, застанав тука одма, едни дечки ме частеа пиво, после тоа отидов позади негде еден тип исто ме знаел, појма неам од каде, ми дава МДМ онака ми го дава, си го делам по пола со другарка ми, пиеме по едно пиво, јас ја частев (првите и единствени пари шо уствари ги потрошив ја вечерта, пивата беа по 120 едно значи сега имам 680) :zelen Па отидовме кај неа, ја платив такси 120 значи имам уштеее 500 и нешо ситно небитно пак правевме буксна ја едно дете од кај мене шо го упознав вечерта официјално, а цело време уствари го знам... И си дојдов дома у 7 сабајле, у 8 заспав, у 12 станав да ја зимам братучетка ми и другарка и од Тафталиџе да ја носам у центар у некоја работилница за дечиња. У 2 бевме таму, јас си бев на кафица, ги земав у 3 ипол и отидовме у парк, се возевме со малата и со другарка и на количките, јас ко помала од нив, им правев судари, им бегав они ме бркаат, абе фешти, после тоа им купив пирошки, па сладолед и на крај ги испратив, дојде вујна ми да ги земе, јас си се најдов со сите луѓе таму, па почна да врне малкуцка, поседовме уште малку па отидовме кај мене, пиевме пиво, ракија, нескафе се. У парк сите пари ги поебав на децава 500че цело, ама не ми е ама ич, ни тронка криво. И немав пари за искачање, семав само 200, толку имаше мама и отидовме у Лептокарија кај другарка ми кај шо работи, 100 даов на 3 вотки :zelen башка и јадев пица, другар ми ме частеше, па отидовме кај неа, она се нафура нешо си легна и ја и другар ми сами кај неа дома, незгодно ни стана и со отидовме накај маало, парите шо ни останаа заедно шо ги имавме за такси ги даовме :( Седевме кај мене, јадевме и по дома. Денес цел ден спијам, одмарам од дешавкиве, многу се, тек у 5 станав, тек у 10 вечерта доручкував и излегов надвор т.е. кај мене седевме, правевме буксна и кафе, ги испратив нив и јас си отидов кај јебачот од маало :zelen Имам дечко ама зашто го имам?! :^) Абе не се замарам, јас си го сакам мојот црнец, а дететво од маало ми е за задоволување на потребите ама многу си се сакаме и поштуваме :sreken
Ете си кажав јас колку спонтан викенд имав, а јако излезе на крај, мноооогу јако :svirka
 

ZmajChe

Истакнат Член
21 март 2012
937
2,068
93
Уште малце и 6 години од тогаш... гледав слики и се смеев ко зелена !!
Зелени бевте тогаш вие, а мене интересни.. ахх тогаш светот на “возрасните“ ми беше нешто вау баук !
А сега, го доживувам, ако знаеш да живееш е да вау баук и ако си зелен како тие што беа ! Не дека сега не се, но стареат и се губи тоа зеленилото од нив .. по 30 ги вркнаа ... хаха .. кока кола под шатор од пепси сред прилеп баравте .. ццц .. уште ми текнуваат некои моменти .. јас од што да пијам сок? од поморанџа, бидејќи носев поморанџаста маичка хахахха ... еееее :) времињаааааааа ... сакам назад во 2008ма ! :)
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Gemini

MoonFairy

Староседелец
28 септември 2012
1,335
1,964
1,133
Ужасен, страотен ден...исполнет со исчекување, убиствена главоболка, анксиозност....минутите ми беа години, никако не поминуваа... очите ми беа суви, сеуте ме печат...низ нив се пролеаа литри солзи...и пресушија, срцето ми липаше но немав повеќе солзи...конечно после долги часови чекање го добив повикот кој ми ја смири душата..му го чув гласот, ми кажа дека е добар и се’ ми помина, во истиот миг....се’ се врати на свое место...те сакам, батенце мое...
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: ZmajChe

МериСелест

Староседелец
24 април 2012
2,009
3,215
1,143
Дневнику....

Опуштена како бабина ц*цка...
Филмчето пуштено...
Музиката трешти...
И си варам шпагети...
И да...Убаво е кога човек е насмеан и не се грижи за ништо...
 
  • Ми се допаѓа
Реакции: Photographer and ZmajChe

Kitty

Староседелец
26 март 2012
2,673
6,921
1,153
Cabo San Lucas
Значи побезвеза одамна не сум се осеќала,
не можам да си ги средам мислите
време е да соберам се и да ги разграничам работите..
Линијата мора да се стави..:unsure