Си се прашувам уствари,
кој ми е филмот онака..
Во моментов живеам од денес за денес,
сите цели ми се ставени на Off,нити имам идеи
нити планови.
-Празна?
Не би рекла.
-Мрзлива?
Не..
-Без воља?
no...
Изгледа,
со поставеното прашање:Која сум јас?
навлегов во таканаречената"Midlifecrisis"..
А што е уствари финтава?
Од криза у криза.
Пубертет=криза
Таман поминал пубертетот 5-6 години раат,
па настапува периодот на барање на реални одговори на филозофските прашања
[-кој сум?
-дали постои Бог?
-Во што уствари верувам?
-Која е целта на моето постоење?
-до кога вака?
-а да фатам магла за Индија?
( прашањето одма го одговарам со:
Не, ќе умреш од глад, индиската храна не ја поснесуваш, знаеш дека три дена после тоооолку вкусното јадење трчаше у цв)]
наречен Midlifecrisis,
и таман ќе го пребродиме среќни што сме нашли некои одговори, што сме искусни и тапкајќи си на рамената во стилот на:
Ееееј баш си супер, помина и тоа,
настапува опасниот
"Климакс".
И што?
Од криза у криза, за на 60( кога сме ги поминале сите кризи)
да бидеме горди на себе колку сме поминале низ животот и да делиме совети на помладата генерација која незнае како сме живееле ние.
Фацит:
"Животот е фаза од три кризи,
кои кога ќе ги поминеме ќе сфатиме колку
сме глупи што не сме уживале во малите
нешта т.е моментите кои ни пружале среќа"
И кога ќе го сфатиме тоа ќе си речеме:
-Е од утре ќе бидам среќен...
Абе ај не забегавај...
се е совршено од самиот почеток на денот ........
