Почетокот на пролетта.
Наместо сонце да сјае, и птички да пеат весело,
почнува долго очекуваната пролет со снег.
Мокар снег кој ги мокри чорапите под зимските кондури кои наводно се отпорни на вода
( и затоа коштаат дупло повеќе, од оние обичните кои пропуштаат вода).
Како и да е,
конечно доаѓа денот на кој можам да почнам со делување.
Треба да се јавам за станот...
Тоа значи дека денес го правам првиот чекор во остварување на зацртаните цели.
Од денес почнувам да го одам патот од кој толку се плашев.
Патот кој избегнував да го одам.
Чувствувам дека не јас, туку нешто длабоко во мене ме раководи.
Ги превзема сите тие одлуки и делувања.
Ме бодри и прави посилна.
Сеуште постојат некои прашања во главава,
дали е тоа, тоа што го сакам.
Но тоа нешто во мене е сигурно, не дозволува мислите да ме предомислат.
Што е тоа, што ме води?
Инстинктот?
Душата?
Срцето?
Немам појма, и не е важно.
Чудното е што тоа нешто се појавува секогаш кога треба да одлучам нешто.
Тука беше и кога првпат отидов да го потпишам договорот за новата работа со шефот.
Осетив дека не треба да го потпишам договорот.
Тоа нештото ми даде таков, негативен сигнал.
Го игнорирав, потпишувајќи го договорот.
И на крај?
Видов дека беше погрешна одлука да го игнорирам "нештото во себе".
Шефот беше сељак кој неможев да го гледам.
И му дадов отказ.
Истиот случај,беше со фризерот-п***р(секогаш мислев педерите се само за фризери родени, ама овој бил исклучок)
кој ми ја упропасти косата( не дека е нешто битно, но и тогаш пред да влезам во салонот ми се појави ова чувство и ми даваше некој осеќај, да не влегувам во салонот)
го игнорирав и влегов со долга коса, излегов со кратка коса и шишки и исфенирана коса ко на некоја тетка од 50 години која се спрема да оди на свадба, без да го сакам тоа.
И сега, тоа нешто ми кажува дека ова што ме очекува и треба да го направам е она вистинското.
Така да, нема да го игнорирам овојпат.
Ќе го направам првиот чекор,
и ја вртам новата страница на мојот живот,
и започнувам да го пишувам воведот.
аххх .. али стварно мораше ли денес да бидам на натпревар и да се враќам? Хмм ...