Кафич по ваша мерка
- Автор на темата Шмекси
- Време на започнување
Ако би отворил кафич,тоа би било во некое помирно,но сепак урбано место во градот,да е близу до улица,но да не е многу прометна.
Би изгледало отприлика вака:
Мирно место,со вакви масички,шанкче и мала биничка за повремени настапи на џез и џез-хоп(хип-хоп со џез музичари) артисти. Би имало разни видови на пива од целиот свет,би се служеле и пури,би имало мала терасичка исто така. Цените би биле пристојни,и во него би се движеле кул друштвени луѓе што сакаат да се одморат од секојдневниот напор.
Би изгледало отприлика вака:
Мирно место,со вакви масички,шанкче и мала биничка за повремени настапи на џез и џез-хоп(хип-хоп со џез музичари) артисти. Би имало разни видови на пива од целиот свет,би се служеле и пури,би имало мала терасичка исто така. Цените би биле пристојни,и во него би се движеле кул друштвени луѓе што сакаат да се одморат од секојдневниот напор.
Кога јас би отворил кафич, тој би бил некаде во центар, и би имал огромни прозорци да даваат светлина, нешто како салите за балет што ги имало на времето во Франција, помеѓу секој огромен прозор би имало огледало - за да изгледа поголема просторијата. во средина би имало округлест шанк, масите би биле поставени по крајовите, би имало бина, би се свирела само Латино денс музика, погодна за танго, мамбо, итн итн итн.
Би се правеле аудиции и натпревари за танцови, и никогаш не би се дозволувал влез на луѓе без проверка на лична карта - малолетник.
Би се правеле аудиции и натпревари за танцови, и никогаш не би се дозволувал влез на луѓе без проверка на лична карта - малолетник.
Би отворила некое интимно местенце со средна големина во Центар. Во средина сакам да има камин и пред него онакви две мали троседчиња со ќебенца (инспирација си земав од Швајцарски кафичи 
). Другото да бидат столчиња и маси од лакирано дрво и гооолем шанк. Сакам да изгледа се рустикално. Ќе се служат кафиња и други топли пијалоци и колачиња. И згодна послуга сакам хаха... Сонови. 
). Другото да бидат столчиња и маси од лакирано дрво и гооолем шанк. Сакам да изгледа се рустикално. Ќе се служат кафиња и други топли пијалоци и колачиња. И згодна послуга сакам хаха... Сонови. 
Би отворила кај мене во маало, би го средила така што секој да се чувствува како да е дома, пријатна атмосфера со не многу силна музика, цени прилагодени за нашиот стандард, во вечерните часови би имало свирки, караоке забави. Во кафичот еден дел би бил посебен за пушачи за да не мрзнат надвор преку зима, и да не сметаат на непушачите. Осветлувањето не би било прегмногу силно ниту па премногу слабо, нешто слично на дневната светлина. Би ставила и еден џубокс од каде и би се пуштала музиката во кафичот. Би ставила телевизори доволно за да ги опфаќа сите маси, да нема турканици или вишок глави и би ги пуштала сите фудбалски натпревари, а на навивачите што би се собирале да гледаат би им давала попусти за нарачките. Би организирала турнири во табла, шах, табланет, макако и други друштвени игри, а на победниците би им давала 50% на сите пијалоци, цела недела. Еден куп идеи имам само немам пари ниту услови да ги реализирам.
Еден куп идеи имам само немам пари ниту услови да ги реализирам.
Елитно и за со длабок џеб - не. Премногу има ,,елитни". Туку напротив, онакво место каде што може да наврати некој после работа, пред испит, во слободно време да испие кафе или пиво, сеедно. Да дојде да се опушти а не да внимава дали кошулата е истуткана. Имаме премногу ,,елитни" места кои токму поради тој епитет се жртви и стануваат сосема спротивно, зошто нели сите сакаме да сме елитата. Судир на вкусови и ароми. Да е опуштено, пред се со пријатна атмосфера и претопување на контрасти - мини ванила тартови со горко еспресо, мафин од цимет и тиква со нес кафе, тирамису со лате и така натаму да не ги редам. Да е спој помеѓу мојата пасија за готвење и желбата да го разведрам денот некому. A да и ќе заборавив, и по некое цвеќе внатре 
Кога имав 17 години открив еден кафич во центарот на мојот град. Внатре бордо кожени гарнетури, тивка музика, скоро празно... Постои едно ќоше, со едно сепаре поставено на „ГЕ“. Е тоа го викав мое „ќоше за инспирација“. Таму паднаа најголемите објаснувања, најголемите полемизирања, најголемото размислување, најзаплетканите приказни ги разврзувавме....Е таму се чувствував како на свое, како место во кое го правам баш она ми треба/ морам...
