И накиснувам на дождов, ама нели барем не е така ладно.
Уште утрото забележувам дека едната балетанка ми се пододлепила, ама веќе е доцна, не можам да се вратам дома. Сега се одлепува скроз, цел ѓон, затоа што и златен лепак нема да држи на водава, плус 300 денари беше пар, плус ги изнаносев.
Редно е да ги фрлам, само се чудам како ќе стигнам дома прво. Прашање е дали да се малтретирам или поштено да ја соблечам и да си газа со проѕирнава хулахопка по кал, затоа што и онака не ми игра некоја улога.
Ден- неден.