Абе... за карање сите сте олкави, за еротика... Нц, затоа опаѓа наталитетот во државава
„Досадно ми е“ - помислив, и молскавично истрчав од дома. Отидов во хотелот што таа најмногу го сака, изнајмив амартман, ја украсив со рози, зедов шампањ, па договорив со еден од келнерите покажувајќи му нејзина слика, кога ќе дојде да ја испрати до апарманот.
И’ пратив порака, да викне некоја другарка да остане со малото, и да дојде со такси во хотелот. Ми пиша дека сум луд, а јас и вратив дека нејзиното тело ме полудува. Поминаа пет минути и добив порака „Доаѓам“. Подоцна дознав дека толку долго сум чекал бидејќи барала другарка слободна да мине цела ноќ чувајќи мал Џамбаз.
По дваесет минути ми стигна друга порака „Што да облечам?“ и’ вратив „Ништо.“и повратна порака не добив. Познавајќи ја, знаев дека е способна да дојде гола, па почнаа морници да ме лазаат по телото. „Како ли ќе го изведе тоа помислив?“
Шетајќи се лево десно низ собата не ни почувствував дека изминале речиси два часа. Пристигнала. Од рецепција ми јавија дека келнер веќе ја насочува кон мене.
Секунда, две, три....пет, десет, петнаесет и вратата се отвори.
Носеше капут затоа што беше зима, црни чизмички со штикла со потпетици кои и’ овозможуваа да биде само неколку центиметри пониска од мене. Келнерот ја затвори вратата зад неа. Ме гледаше во очи, и кога го слушна затворањето на вратата се насмевна. Почна да го откопчува капутот и од внатрешноста „срамежливо“ се покажуваше некој лесен речиси прозирен материјал. Море апла прозирен да ти бил.
Кога го фрли капутот, косата слободно и’ падна на рамениците. Прекрасно.
„Може ли да го соблечам тоа што го носиш? Не ни треба“ - ја прашав додека се движев кон неа.
„Не.“ - како и секогаш а и во се’ го даде последниот збор. Ја подадов раката кон нејзините нозе сакајќи да ја погалам па да ја зграпчам за задникот, ама не. Не ми дозволи. Лоша. Па нели е моја идеата да дојде тука? Што не ми дава да и’ правам што сакам. Почнав да се нервирам, вените ми се истакнаа од напнатост.
„Пушти музика“. - ми нареди. ДВД-то беше до софата па морав квалитетно да се оддалечам од неа, ама се движев чекорејќи наназад само за да можам да ја гледам. Ми се смееше. Не знам дали се смееше затоа што и’ бев сладок, или пак мојата патетична запаленост кон неа изгледаше многу смешно. Не знам, никогаш подоцна не ја прашав.
Пуштив музика, ама на таа фрекфенција одеше некоја бавна музика па само ми мрдна со прстето дека не е тоа што и’ треба. Следната фрекфенција ја погоди. Па кимна со главата „Седни.“ - ми нареди. И потоа следеше...
Што следеше?
А да.
Се губам на моменти затоа што и тогаш се губев во некој луди светови на запаленост, страст, желба, порој. И што уште не...
Во ритамот на музиката ги рашири нозете, па се наведна надолу и со врвот од прстите го допре подот, задникот и’ беше „напрчен“ нагоре. Почна да танцува и да се гали насекаде по телото, ми праќаше бакнежи. Врвката која му забрануваше на „материјалчето“ да се слее по телото и да замине во неповрат ја одврза од под градите и веќе беше гола. Потполно. Ама музиката не запре, играњето уште помалку. Се доближи до мене, седна на масата со раширени нозе, си ги навлажни прстите и ги зари во вагината.
Стоев со ококорени очи и не знаев што да правам. Клекнав на колена сакајќи да заријам и јас барем јазик во таа влажна убавина, ама не. Не ми дозволи, ме турна назад.
Продолжи да лудува, да си ги гали градите, да стенка. Веќе и не ме гледаше во очи, туку главата ја насочи кон плафонот. Фармерките веќе не ми го држеа. Морав да го пуштам и јас на слобода. Пуштајќи го на слобода почнав да го дркам. Тогаш повторно почна да гледа во мене. Си ги оближуваше усните. И не знам што друго правеше.
Знам само дека квалитетно свршивме и двајцата.
Тоа беше почеток на една долга долга долга ноќ надвор од цивилизацијата...