Тоа пс е за модераторите.Без разлика колку се платени,не оправдувам понашање во однос на плата.А ова со пс не разбирам шо ти е
Платата нема врска со----> мобинг
Арогантни продавачи и службеници
- Автор на темата LadyInPink
- Време на започнување
Платата нема врска со----> мобинг
Не го оправдувам пак и ова дека секогаш е муштеријата во право,мада јасно ми е дека мора да е така.Лично јас работам нешто каде што буквално муштеријата е секогаш во право ама има моменти и случки кои апсолутно муштеријјата ги поминува сите надчовечки права,незнам дури ни како да се изразам.Ова е така ама ич нејкам кога се применува во буквална смисла на зборот
Ау уште памтам. Пред 4 години во тмобајл бевме со татко ми да прашаме дали можеме да земеме лаптоп на рати, а и двајцата бевме на постпејд и сеа типот од тмобајл, првин не сакаше да ни одобро од пуст мерак, после беше кај менаџерот да праша дали може а го видов како излегува криејќи го мобилниот телефонот во џеб.И типот ми вика не можело она ова, и добро. Дојдовме дома и вечерта така седиме со татко ми и гледаме реклама дека може да се земе лаптоп ако си веќе постоечки постпејд претплатник. Вика татко ми ќе се јавиме во контакт центарот пак да прашаме. И оп од таму викаат дека можело дека немало врска што ни кажал типот, значи нему не му одговарало он своја политика си водел он богатиот ние сиромаси. Идеме и имаше таму една љубезна вика може незнам зошто колега не ви одобрил, требал уште одма да ви одобри. Значи тој не сакал да не услужи. Колку ме нервираа таквите, и ни одобри земавме се тоа у последен момент. Идам следниот ден да си ставам кредит го гледам истиот тип и девојката што се услужи беа иста смена на работа. И она не прашува како лаптопот се снајдовме ли она ова и јас викам супер е се а типот слушна и не му беше мило. Јас си завршив работа на излегување му се насмевна а тој остана да се нервира.
Значи не е битно дали се има пари или не, ако компанијата налага дека треба да одобриш нешто тогаш направи го тоа, а не тој како му прднело така. А и немаше лаптопи па голема беше можноста да го чувал за некој негов близок.
Значи не е битно дали се има пари или не, ако компанијата налага дека треба да одобриш нешто тогаш направи го тоа, а не тој како му прднело така. А и немаше лаптопи па голема беше можноста да го чувал за некој негов близок.
Не го оправдувам пак и ова дека секогаш е муштеријата во право,мада јасно ми е дека мора да е така.Лично јас работам нешто каде што буквално муштеријата е секогаш во право ама има моменти и случки кои апсолутно муштеријјата ги поминува сите надчовечки права,незнам дури ни како да се изразам.Ова е така ама ич нејкам кога се применува во буквална смисла на зборот
Да да, затоа реков не е фер. Сепак, кога зависиш од купувачката, се ќе направиш за да ти купат. Ќе премолчиш и кога ја преминуваат границата. Јас работев како продавачка на едно место кое што е отворено само 4/5 месеци и колку заработат со толку ќе живеат во остатокот од годината. Затоа од 120 работни денови имав само 3/4 дена слободни (не еден по друг) и секогаш бев со најпримерно однесување, што и да ми се случувало во приватниот живот, или како и па да се однесувале муштериите.
И јас како Лејди Блу, повеќе би сакала да си чита продавачката весник,а јас на раат да си разгледам , него ли цело време да се влече по мене „Повелете“, „Сакате да пробате“, „Како можам да ви помогнам“ ... особено оние од Еуроазија..уф смрт ми се,да не смее човек да застане да погледне нешто...ако ми треба нешто ќе те викнам сама бре,што ми се лепиш како пијавица!
А има и од оние арогантнине,што на пример си збори на телефон као да не си тука, и ти треба да ја чекаш да си го заврши муабетот па да и побараш број од парчето облека што сакаш да го пробаш..
А за службеници, примеров ми е од завчера-Вторникот, во Комерцијална банка влегувам ,гужва околу 20-30 луѓе,работат 3 шалтери , на првиот и третиот се чека ред,а луѓето од првиот шалтер преминуваат на вториот, четвртиот шалтер стои без службеничка...еден бесен човек од третиот шалтер премина на вториот и тука настана караница меѓу луѓето а причина било што службеничката 15мин пред крај на работно време отишла да купи јадење, дојде го остави и се расшетува тука пред очите на сите...кога се развика човекот седна и почна да работи..
а и во пошта не се ништо подобри, истиот ден беше работеа два шалтери,таман стигнав на ред, си стана од столче си се прошета си влезе во другата просторија без да ми каже ништо..и нормално дека си излегов,пошо веќе каснев 20мин на факултет зашто чекав ред на шалтер!
А има и од оние арогантнине,што на пример си збори на телефон као да не си тука, и ти треба да ја чекаш да си го заврши муабетот па да и побараш број од парчето облека што сакаш да го пробаш..
А за службеници, примеров ми е од завчера-Вторникот, во Комерцијална банка влегувам ,гужва околу 20-30 луѓе,работат 3 шалтери , на првиот и третиот се чека ред,а луѓето од првиот шалтер преминуваат на вториот, четвртиот шалтер стои без службеничка...еден бесен човек од третиот шалтер премина на вториот и тука настана караница меѓу луѓето а причина било што службеничката 15мин пред крај на работно време отишла да купи јадење, дојде го остави и се расшетува тука пред очите на сите...кога се развика човекот седна и почна да работи..
а и во пошта не се ништо подобри, истиот ден беше работеа два шалтери,таман стигнав на ред, си стана од столче си се прошета си влезе во другата просторија без да ми каже ништо..и нормално дека си излегов,пошо веќе каснев 20мин на факултет зашто чекав ред на шалтер!
Во поголемиве продавници (пр. за облека) не се до толку нападни. Доколку те забележат дека не успеваш да се снајдеш - тогаш ти нудат помош. Но, не е исто во секоја продавница. Обично во поголемите продавници ти нудат помош бидејќи има многу муштерии, многу роба и се обидуваат да помогнат. Сега.. Нема смисла во продавница 3 х 3, каде што ја гледам сета роба уште пред да влезам, да ми дојде и веднаш да ми нуди помош.
Во големите маркети, како Веро или Рамстор, обично има вработени кои се шеткаат наваму-натаму и колку-толку знаат што-каде се наоѓа и можеш слободно да ги прашаш доколку ти треба помош, ама ретко кога има потреба од тоа. Завршуваш со купување, без разлика дали ти треба цел саат или два, и одиш на каса. Крај.
Во помалите продавници вработените се опседнати со мислата дека секој муштерија им мисли лошо, сака да им украде нешто или сака да ги ограби. Едноставно убедени се во тоа, особено ако имаат фрижидери за сокови или сладоледи надвор - па низ прозорот те набљудуваат како полека ја лизгаш вратата, го вадиш сокот и ја затвараш вратата. И не тргаат очи од тебе додека не влезеш.
Обично кога сум во некоја помала продавница, а пред мене има некој, чекам како нормален човек да завршат за да дојдам на ред. Ми се има случено човекот пред мене уште да не е завршен, а веднаш ме прашуваат "КАКО МОЖАМ ДА ВИ ПОМОГНАМ?". И сеа јас тука ќе се буткам во таа просторија што е 2 х 2 за да платам и ќе се брзам, додека пред мене некој плаќа и пресметува. И после тоа ќе прашуваат "А чив/о е ______?" или "Од кого се овие пари?" или "За кого е кусуров?".
Има еден продавач кој било која грешка во говорот или објаснувањето за тоа што барам ВЕДНАШ почнува да соли памет. Бидејќи обично се менува со својата жена и мајка се обидувам да го избегнувам.
Во големите маркети, како Веро или Рамстор, обично има вработени кои се шеткаат наваму-натаму и колку-толку знаат што-каде се наоѓа и можеш слободно да ги прашаш доколку ти треба помош, ама ретко кога има потреба од тоа. Завршуваш со купување, без разлика дали ти треба цел саат или два, и одиш на каса. Крај.
Во помалите продавници вработените се опседнати со мислата дека секој муштерија им мисли лошо, сака да им украде нешто или сака да ги ограби. Едноставно убедени се во тоа, особено ако имаат фрижидери за сокови или сладоледи надвор - па низ прозорот те набљудуваат како полека ја лизгаш вратата, го вадиш сокот и ја затвараш вратата. И не тргаат очи од тебе додека не влезеш.
Обично кога сум во некоја помала продавница, а пред мене има некој, чекам како нормален човек да завршат за да дојдам на ред. Ми се има случено човекот пред мене уште да не е завршен, а веднаш ме прашуваат "КАКО МОЖАМ ДА ВИ ПОМОГНАМ?". И сеа јас тука ќе се буткам во таа просторија што е 2 х 2 за да платам и ќе се брзам, додека пред мене некој плаќа и пресметува. И после тоа ќе прашуваат "А чив/о е ______?" или "Од кого се овие пари?" или "За кого е кусуров?".
Има еден продавач кој било која грешка во говорот или објаснувањето за тоа што барам ВЕДНАШ почнува да соли памет. Бидејќи обично се менува со својата жена и мајка се обидувам да го избегнувам.
просто се изненадувам коа ќе наидам на љубезни продавачи или службеници....тоа е толку ретко денес...но сепак го ценам 
Абе имаше порано кај нас една продавница незнам како се викаше, ние ја викаме „Кај намуртениот“, еве зошто:
Секогаш кога ќе појдев таму тој или спијаше или јадеше, или читаше весник со нозете на масичката кај што го ставаме лебот.Ако му речеш има банани, одговараше со „абе шознам види таму можи ќе најдиш некоја“, ептен беше мрза, после тоа ја затвори продавницата отвори интернет кафе имаше и билијард и игравме таму, кога ќе му побаравме некој жетон то секако легнат на маса, ќе отвореше во фиоката и од шанкот на билијард ќе го фрлеше „на земете бе“ вака одговараше.Ептен беше глуп и сељачиште, го мразам од првиот ден
Па и се оженил мангупот после, којзнае која го земала на душа
Секогаш кога ќе појдев таму тој или спијаше или јадеше, или читаше весник со нозете на масичката кај што го ставаме лебот.Ако му речеш има банани, одговараше со „абе шознам види таму можи ќе најдиш некоја“, ептен беше мрза, после тоа ја затвори продавницата отвори интернет кафе имаше и билијард и игравме таму, кога ќе му побаравме некој жетон то секако легнат на маса, ќе отвореше во фиоката и од шанкот на билијард ќе го фрлеше „на земете бе“ вака одговараше.Ептен беше глуп и сељачиште, го мразам од првиот ден
Па и се оженил мангупот после, којзнае која го земала на душа
Имам налетано на вакви фацки во бутик едноставно не ме рецкаат додека фино и културно ги прашаш..тогаш сите блузи и фармерки ги разгледувам оддиплувам па следниот пат нека бидаТ повторно такви