Koга тоа го видов посакав да бидам слеп, посакав да пропаднам в земја да ме нема, да си го откорнам срцето и да не знам повеќе за лјубов и да си го уништам мозокот да не ја знам повеќе како личност !!!!!!
Јас неа ја познавам повеќе од 5 години. Таа знаеше дека ја сакам и цело време имаше друг, кога да и речев да биди со мене дидеќе ја сакав од се срце за неа се правев, бев за неа секогаш присутен и ред др работи не сакам да ги набројувам од срце беа. На почетокот не и реков в лице туку и дадов плико а во него имаше прозен текст во кој на крајот пишуваше дека ја сакам и дека сакам да бидам покрај нејзе ! но ништо од тоа, ми рече дека ме сакала кога сум одел со нејзина другарка ! Од кога ми го кажа тоа јас ништо не и реков од тогаш, помина една година и јас пак се заинтересирав ама таа си имаше друг и јас не инсистирав да сум со неа (не сакам да расипувам ниедна врска ниту пак да се мешам) се отргав некако но пак срцето ми бесе кај неа се скараа и со него потоа јас настапив и една вечер несвесно прво ми рече дека не можи да е со мене а потоа ми пиша на моб дека сака да ме бакни (и јас како слепец прифатив). Тоа беше најувавата вечер во мојот живот, замислете ја бацував девојката што неизмерно ја сакав и ја чекав 2 години патем кратко. Другата ден ми рече дека се кае што ме бацувала а јас и реков дека se извинувам длабоко сто ја повредив и што го направив тоа (а срцето ми плачеше за уште еден бакнеж,а лутината со својата жешка маша ги бришеше тие искрени солзи) и после тоа помина извесно време и кога разбрав си помислив самиот во себе: Ах господе дали јас заслужувам вака да ме казнува, дали јас ја повредив, што направив за таа вака да ми враќа, едноставно и понудив искрена љубов. И сеа не знам што да направам !!!!
:
