Неам женска веќе одамна, ама има едно девојче шо така ме стресува, ми ствара немир кога и да го видам, не можам да опишам. Отпрво не знаев која е, два-три пати ја сретнав низ Автокоманда и онака никако не го тргнува погледот од мене. Тоа беше некаде крај на јуни пред да се прибереме во нашите градови. Е почна годинава, си одам ја мирно на факултет да полагам испит и ја глеам низ ходник. И пак исто не можеме да си ги тргнеме погледите, да не кажувам дека иако имав страшно научено, како да ми се тресеше раката додека пишував и одвај 6ка земав. Заверувавме семестар, индексите ги оставаат во библиотека, случајно го загледнав нејзиниот, сеа знам која е. Глупо ми е на фб да ја додавам, а кога и да ја сретнам со некоја другарка е. Не знам шо да правам, ама знам дека мора брзо да реагирам...
Kоментаров е од пред година и 20 дена, ама пак да пишам.
После пишаново на форум, чудни мисли ми се вртеа. Откако и го видов презимето си викам ти брат оваа не ја фаќаш, па ако сакаш на глава застани(читај врскаџика голема), најверојатно е дигната и такви ствари. Како одминуваше времето, ама како за инает по 3 пати у ден ја среќавав и пак ама зјапање не глеање еден во друг. Генерално иам проблем со самодоверба, ама неколку дена пред да се случи она што ќе го пиишам подолу, среќавам 2 девојки непознати, едната ми вика здраво дечко шо прајш, ја се вртам не ги познавам и ги одминувам. Не поминуваат 5 метри, пак се вртам и двете во ист момент се свртеа накај мене и почнав на цел глас да смеам, а и они. Се запознав и ден денес си живеам. Си викам не болело да напрајш муабет
Одвај 5-6 дена поминаа, со другар ми ојме на диско и така настрана си стоиме и се доближуваат 2 девојки до нас. Овој ми вика брат ги знаеш ли, ја викам не. Вика не можам да се запознавам си иам долга врска јас. Океј помина тоа, 5-6 дена после тоа истите ги глеам баш поминував береа ружи. Едната ми вика дечко застани, ја застанувам и ми вика другарка ми сака да ти подари ружа
Me фати една смеа, ама напрајв муабет. И после ова си викам, шо биде нека биде мора да и напраам муабет. Следен пат ја глеам у читална и си викам ај утре(пусти срам
) и таман ставам да си одам глеам само ја и она сме останале и ми вика извини да не знаеш до колку работи читална?
Си викам ти по цел ден си тука, а не знаеш до колку работи. Второто прашање беше ни помалку ни повеќе ДАЛИ ЌЕ ОДИШ НА ПОСТДИПЛОМСКИ? Значи не како се викаш, туку дали ќе одиш на постдипломски. Се запознавме едно друго и пред да си ојме ми вика страв ми беше да си одам сама, па затоа те прашав. Така 4-5 дена си одевме од читална и ја не и кажувам дека ја знам, ама после некој ден ја додадов на фб. Rookie mistake знам. Оттогаш месец дена не се појави ни у читална, онака ради реда само здраво ќе ми рече и бега буквално од мене.
Си викам дај да прашам шо е работата, таман стигнав до тоа ми смени тема за факс нешто и стигнавме до пред кај неа и вика ајде чао ја морам да одам. Узпат ми бараше некои прашања, вика утре ќе се видиме. Знаев дека нема да дојде. Океј си викам ваљда не сака ништо, ама ја да и објаснам шо како беше. Ја застанав една вечер и и викам нема потреба да бегаш од мене, не бива не бива, маж ли сум што ли сум. И онака од шеска до шеска насмеана вика не знам од кај имаш таков впечаток. Викам имам, како може да немам. Шест(6) пати ми го повтори истото и викам ај да ти објаснам од кај те знам(се тоа горе и опишав со индексот, плус како ја барав цело лето на фб) уште една rookie mistake коа ќе размислам со ладна глава сеа. И викам значи нема потреба да ме избегнуваш, шо е тука е. Арно ама, секаде барам надеж, си викам може сакаше да ја викнам да излеземе со тоа не знам од кај имаш таков впечаток и си викам нареден пат коа ќе ја видам ќе и спомнам нешто заедно да учиме, абе коа ја видов онака скиселена ми се стемни, ко да си викаше кај го сретнав овој демначот или шо. Си викам ништо батали ја. Поминаа неколку дена и почнав да ја одминувам, си викам не ми требаат лицемерни поздравувања, нека тера таму. Таман ја одминав абе истиот ден по 2 саати ми пиша на фб нешто без везе. И вратив и истовремено некој статус дрн-дрн за лицемерие и пак ја одминувам едно 2-3 недели. Мислам ко Бог да се симнал на Земјата ме глеаше.
Ама глупо ми беше ептен и почнав да и барам некои книги, оваа денес не можам, ај утре, па у петок, па другата среда и конечно после некој ден ми ја даде книгата. И уште една rookie mistake и реков извини што те одминував, колку ствари и да ми случиле никој друг не е крив освен јас. Нема проблем вика ќе си живејме, а кога и да ме сретне тоа поздравуење на пола уста шо се вика или кај го сретнав кутриот. Една вечер и пишувам на фб ај веќе коа си живееме да пиеме кафе. Буквално 20 дена ме одминуваше, абе како невидлив да бев. И еден ден ми вика знајш ли кога е полагањето и ми кажува кој датум. Знам викам и си пишувам на лап топот не ја ни глеам у очи. Ајде чао викам и си замина. Викам гледај колку е расипана, сака да види колку ми е тешко шо не ми одговори на најобично прашање. Како поминуваат деновите пак исто, како дух да сум, како преку мене да минува.
Никаков муабет немав со неа, пишав еден статус идиотски за нејзините по факултет и оставив.
Викам батали ја таму, нека и лајкуваат другарките слики од 100 лајка 98 да и се од другарките. И си се тешам барем не ми кажа ќе си бидеме другарчиања. А и кажав некои работи шо буквално на никој не сум ги кажал, не за жени се разбира.
Претпоследната вечер пред да си одам од Скопје ми стига порака у 3 сабајле. Извини, не функционирам така, тоа ме напнува. некогаш сум себична, а сепак сум само искрена. Ти не можеш да очекуваш нешто големо од мене, амма во мене ќе најдиш добар пријател. За мене не е битно кога ти ја пратив пораката, јас веќе се осеќам подобро.
Недефинирано буквално. Не функционирам така? Како не функционираш, како мислиш дека ја мислам дека функционираш? Шо те напнува ?И пак буквално ме одмина последниот ден, уште бев шокиран од тоа шо го прочитав, а претходно у 3 и пол саата пишувана порака и ноќе непреспани и кажав некои ствари, се разбира не безобразно. Ама со ова крајно ме изнервира и пратив уште една порака у која главно и викам шо сеа од сожалење или шо и да е, ќе ми намигнуваш коа ќе ме видиш или ќе ми прајш муабет на кој грчки остров ќе идеш со дечко ти и колкав ми е. Или ако ти треба некој да ти пишува семинарски, кој е подобар од геј другарчето. И крај ја блокирав. Сеа пак ме глеа чудно, ама си вика сигурно чим не ме замара, остај го. Јас прв нема да отворам уста. А сакам да ја замарам и да се понашам идиотски!!!!!!
Знам дека изгледа дека премногу се замарам и дека демек треба да бркам некоја друга. Имало барем 5-6 шанси да не претерам, девојка буквално ме вика додека е сама у стан, не ме интересира, сеа пак баш за 11ти бев на кафе онака колку да не одбијам и овие двете цимерки ко договорени ние ќе си одиме, а оваа вика значи ја сама ќе треба да останам. И колку треба ја да направам тука за да ја легнам ? Ама истата таа, до пред 2 години не признаваше машко што не е мангупче, па сеа откако ја зафркнаа неколкумина, почна жални статуси да штрак по фб и ни помалку ни повеќе така ко незабележливо те вика да паднеш у нејзина стапица. Друга пак, онака бев залетан по неа кога бев првата година во Скопје, ама јасно ми кажа не сум сеа за врска, нема да се случи. Сеа се проеба, па да не претерам со 15-20 ако не и повеќе и нешто ми вртеше некои муабети, за да еден ден ме викне на кафе, ја се праам на удрен и почна да биде нападна. Викам шо сакаш од мене. Ти си срцка ми вика, ќе биде човек од тебе ми се свиѓаш. И буквално ми скисна веќе и се изнавикав едно убаво, бришење од фб, мењавање број, па нека се преебава со кој стигне и да најде некој наивен. Уште една има ние лани апсолвенти, она се преебаваше со бруцоши. И ако она ми заврти некој муабет, ќе земам ќе се истетовирам и ќе стаам обетка на двете уши жими се. Ма и билдериште или избацивач ќе станам
За таквите ако треба по 3 пати на ден ќе д*кам, ма и дупка у ѕид ќе си направам ако треба ама не им го давам. Значи не e да нема или да не се свртела некоја по мене, па да ми е само таа во мислите
И после се, пак ми оде умот на првата опишана, еднаш си викам да се праам идиот да ја исмевам кај стигнам, а друг пат да застанам да напраам муабет зошто е таква може има некоја причина што не ја знам итн. Откога ја запознав неам мир, не можам да спијам, па мајка му стара вечерта кога ја запознав Манчестер прими 5 гола, а бев насмеан од шеска до шеска, не знам како ќе ме биде.
Дијагноза некоја?