Трауми од детството
- Автор на темата melpomena
- Време на започнување
мислам дека сепак немам :cao
Имам т.е. не ми е траума ама ме натера да размислам.. Па вака беше пред 10 години и јас и мајка ми бевме дома татко ми беше на работа, и одеднаш доаѓаат моите 2 братучетки на врата целите избезумени и и велат на мајка ми ,,тато полуде може ли тука да седиме додека се смири“ ( тогаш тетка ми се разведувше од него затоа што беше пијаница и коцкар) и мама ги прими , и по некое време некој тропа на врата со тупаници и мама отвори и тој ја гурна и влезе внатре и почна да се дере ,,Кај се ми ќерките?? И ти ли ќе ме двоиш од нив?? и извади нож и ја фана мајка ми за рамо ја гурна на ѕид и намавна со ножот као да сака да ја нападне, и тогаш тие ( братучетките мои) излегоа и го наговорија да се смири додека цело врме јас гледав од позади еден фикус, и си тој отиде после некако и мајка ми и јас не бевме при себе и ми се чини тогаш разбрав дека некои личности можеш да ги загубиш во секунда и дека секакви ненормални има на овој свет, среќа сега тој разбојник е во затвор, и ништо не и направи на мајка ми.
Кога имав само 6 години кога одев од забавиште за дома со дедо ми не удри кола а колата возеше ко луда сакаше да ја престигне другата кола која беше пред неа и така излета на тротоар среќа јас и дедо ми преживеавме и после неколку години се плашев од коли се плашев да ја преминам улицата .. И ден денес ми има останато последица од таа трума но не би сакала да ја откривам ...
обичај е кога некој ќе отвара тема нова да изнесе некое свое искуство или доживување ???
Да,ти го изнесе искуството околу бмв колите
се извинувам што не сум напишала за моите трауми
во прва прилика ветувам ке напишам
Да,ти го изнесе искуството околу бмв колите
се извинувам што не сум напишала за моите трауми
во прва прилика ветувам ке напишам
па сега еве имаш прилика
Трауми од кучиња? Невреме? Сериозно? Грмењето ве исплашило, или куче пример? Секој бегал од кучиња па ај сите да пишеме. Пола од мислењава, уствари кои пола, само 2 мислења треба да има.
Туку ај да не замарам, да си пишам јас на темава тоа што сакав. Нема врска со кучиња, ниту невреме.
Годината беше 2001, имав само 9 години, можеби не сум бил некое мало дете ама не сум бил ни голем. Беше зима, крајот на Јануари, а почеток на војната. Ние (мислам на мајка ми и мене) не сфаќавме толку сериозно, јас уствари ништо не сфаќав што се случува, мајка ми и останатите роднини не сфаќаа сериозно.
Како што кажав, беше крајот на Јануари, се враќавме накај дома од гости, се возевме со селски автобус бидејќи јас сум селски човек. Бидејќи останавме подолго на гости каде што бевме, не фати ноќ, не беше касно ама зимно време одма се стемнува.
После отприлика пола саат откако тргнавме автобусот беше застанат од тогашните "борци за човекови права". Си влегоа 4ца и ги изнесоа сите мажи што беа внатре, она што мене ме исплаши и ме плашеше долго време после тоа беше прашањето на едниот кон другарчето негово, а децава ќе ги земаме? Внатре бевме само 2 деца, јас и уште еден. А тој па баксуз, пред да тргнеме му рекоа да остане ако сака, а тој плачеше да си оди. Сепак за наша среќа тој му одговори, ај остави ги.
После тоа се преселивме ама сепак страшно беше ова.
Имам и други работи, пијани роднини, тепање и слично, ама ова што го пишав ми беше пострашно. Можеби затоа другиве ми се пуси смоук.
Туку ај да не замарам, да си пишам јас на темава тоа што сакав. Нема врска со кучиња, ниту невреме.
Годината беше 2001, имав само 9 години, можеби не сум бил некое мало дете ама не сум бил ни голем. Беше зима, крајот на Јануари, а почеток на војната. Ние (мислам на мајка ми и мене) не сфаќавме толку сериозно, јас уствари ништо не сфаќав што се случува, мајка ми и останатите роднини не сфаќаа сериозно.
Како што кажав, беше крајот на Јануари, се враќавме накај дома од гости, се возевме со селски автобус бидејќи јас сум селски човек. Бидејќи останавме подолго на гости каде што бевме, не фати ноќ, не беше касно ама зимно време одма се стемнува.
После отприлика пола саат откако тргнавме автобусот беше застанат од тогашните "борци за човекови права". Си влегоа 4ца и ги изнесоа сите мажи што беа внатре, она што мене ме исплаши и ме плашеше долго време после тоа беше прашањето на едниот кон другарчето негово, а децава ќе ги земаме? Внатре бевме само 2 деца, јас и уште еден. А тој па баксуз, пред да тргнеме му рекоа да остане ако сака, а тој плачеше да си оди. Сепак за наша среќа тој му одговори, ај остави ги.
После тоа се преселивме ама сепак страшно беше ова.
Имам и други работи, пијани роднини, тепање и слично, ама ова што го пишав ми беше пострашно. Можеби затоа другиве ми се пуси смоук.
