Не е толку до плачење и вистинско здоболување отколку до желбата да се биде секогаш во право и да с(м)е центар на внимание со нашата посебност (што неретко сами си ја даваме). А кој не знае да го привлече тоа внимание со интересен муабет, си наоѓа полесен начин. Нешто ко Кардашијан што се прослави со порничот.
Јас еве сум навредена што не ми се појавува лента „Хепи бррррдеј ргд ргд дактааа ргд ргд дактаа“ кога ми е роденден, па ни поени не ми стигаат.
Погрешен ми е датумот, али сепак е тотално непочитување. Распад система.
Да завршиме тука. Решивме нема веќе честитки, нема ленти, и нема напрегање околу истите.