Јас не гледам Јами да пишала нешто, а вљубен сум ама во самиот себе.
Чет муабети (ти реков-ми рече)
- Автор на темата JaMi
- Време на започнување
Не бе што ти е, отсега јас ќе почнам да мрчам.И после да не читам „Зошто existence мрчи“.
Многу осетлив чоек ама тоа е ваљда предуслов за пишување поезија.
Бајрон и Шели не трпеле шеги...
Не добив 10 лајкови. Само @diva orhideja ми стави лајк, изгледа само она не сака да мрчам.Не бе што ти е, отсега јас ќе почнам да мрчам.
^ Песната што си ја споделил, не е од Тоше. Срамота. 
Абе, јас највеќе ве сакам кога мрчите. Тоа е и целиот двигател на еден форум. И на мрчалото ќе се најде мрчало, па трет, четврт...ихаа, па и јаки теми изникнале од мрчења, ама овде поостриот јазик одма иде во пријава.
Досадно е па само клањање и аплаузи, мислиш Пулицерова се смешка меѓу форумскине трофеи.
Ааааамаааа...
Абе, јас највеќе ве сакам кога мрчите. Тоа е и целиот двигател на еден форум. И на мрчалото ќе се најде мрчало, па трет, четврт...ихаа, па и јаки теми изникнале од мрчења, ама овде поостриот јазик одма иде во пријава.
Досадно е па само клањање и аплаузи, мислиш Пулицерова се смешка меѓу форумскине трофеи.
Ааааамаааа...
Mud and Rain (Siegfried Sassoon)
Mud and rain and wretchedness and blood.
Why should jolly soldier-boys complain?
God made these before the roofless Flood -
Mud and rain...
Mangling cramps and bullets through the brain,
Jesus never guessed them when He died.
Jesus had a purpose for His pain,
Ay, like abject beasts we shed our blood,
Often asking if we die in vain.
Gloom conceals us in a soaking sack
Mud and rain.
Mud and rain and wretchedness and blood.
Why should jolly soldier-boys complain?
God made these before the roofless Flood -
Mud and rain...
Mangling cramps and bullets through the brain,
Jesus never guessed them when He died.
Jesus had a purpose for His pain,
Ay, like abject beasts we shed our blood,
Often asking if we die in vain.
Gloom conceals us in a soaking sack
Mud and rain.
Ако ме прашаш би рекол дека ова е поезија, језиво добра ствар.
Проблемот е и во јазикот. Песнава е тешко преведлива на македонски, за препевлива и не станува збор.
Ситуацијата со јадниот јазик е што рима на мкд би делувала како детска песничка, нема простор за нешто посериозно. мачка фати страчка умре квачка.
Погоре има Brain,pain,vain. Едноставно се лизга низ јазик, како на говорниот апарат да му е мило што може да се почести со такви стихови.
Не дека не е возможно но е тешко да се римува и да се создаде ритам со мкд јазикот, Денови од Кочо Рацин е добар пример дека е можно но како што реков е многу тешко...
Тука доаѓаме до `ентер` ситуацијата, веројатно ја имало и порано - но сега со дигиталните платформи е многу полесно. Парче проза кое со помош на ентер може да фигурира како поезија. Hence тој лешоски и другите.
Но зарем не би било подобро прозата да си остане проза?
Нареднава е послободен стих, римата е тука роб на ритамот за разлика од онаа погоре, ама содржината и симболиката се на прво место. А сето тоа инспирирано од милиони лешеви...
од 00.17+
