Всушност освен во Љубовна исповедувачница и личен дневник, на друго место и нема никакви санкции.Малку покасно ми текна ама ќе го ставам во посебен пост.
На ффорумов му треба ,,дозвола,, за цитирање.
А некој се исцитира и тој некој се налути ради тоа,одма забрана за цитирање во таа тема.
Така се наруши дискусијата.Се уби.Ја однема.
Кој не е зрел за да биде искоментиран неговиот пост низ форумите,што воопшто бара по нив?
Тоа е само последица од третманот „златна лажица“ што се бара, ја разбирам Мелпомена што сака да каже.Всушност освен во Љубовна исповедувачница и личен дневник, на друго место и нема никакви санкции.
Тоа е само последица од третманот „златна лажица“ што се бара, ја разбирам Мелпомена што сака да каже.
Општо се чувствува тензија при цитирање и секое цитирање ко да се сфаќа премногу лично т.е. ако се противиш на ставот, испаѓа ко да си ја навредил личноста на најлош можен начин и неретко добиваш назад одговор, кој, наместо да има образложение кое води кон дискусија на темата (дали преку цитат или порака, сеедно), повеќе оди кон образложение зошто ти си несовесен, некултурен и зашто воопшто се дрзнуваш да цитираш кога тоа било лично гледиште.
И по 2-3 навредени цитирања, се завршува со „секој има право на свое мислење“ и сите сме среќни.
И треба само да си лајкнуваме и да си пишуваме секој свое мислење...па дури и тогаш некој се најде навреден зашто мислиш спротивно од него, па така си станувате вечни непријатели без воопшто да знаеш.
-----
Да надополнам на темава.
Е сега, моментално треба огромна ревизија на поимот „форум“. Нормално дека има многумина што првпат се на форум и не може да се очекува веднаш да се прилагодат кон стотици различни карактери и начини на дискусии, но пробуваат...ама па и постариве некогаш се губиме.
Малце контрадикторно на кажаното од погоре, но горното е под услов кога сите би знаеле дека „напаѓаме“ и дискутираме ставови, а не самите личности.
Требаат нови гледишта/теми, без модератор-член поделба зашто сите ја имаме привилегијата да отвориме тема која не интересира. Но, тука фали разбирање од нас што сме подолго време тука. Не дека сум цвеќето, но навистина се непотребни тие кратки, кул-ес-мадафака, двосмислени потсмевања кога некој неискусен ќе отвори тема. Знаеме дека сме си паметни и без тоа. Па секој ќе изгуби желба бре. Си пишал нешто - иде Ајнштајн да те просветли колку си глуп, па оди ко новајлија да се докажуваш или да учиш да дискутираш. Затоа и си остануваме ние, неколкуте Мохиканци кои веќе знаеме кој, што и каде ќе пише, и кои постојано вака ќе си префрламе во круг. Епа нека.
Не мислев само на буквална забрана во одредена тема.Фала богу ете Електра сфати.Всушност освен во Љубовна исповедувачница и личен дневник, на друго место и нема никакви санкции.
Ништо бре... Само дискутирам цитирајќи те.Не мислев само на буквална забрана во одредена тема.Фала богу ете Електра сфати.
Ваљда не си заборавил дека скоро во сите теми кога работата ќе се закашка,било од не навремена реакција на модератор,било од едно реагирање кон едни,друго кон други,било од страна на членовите кои не сме модератори,желбата за дискусија,односно поимот дискусија се искорени.
Незнам зошто,но секогааш скокаш со погрешно протолкување на било кој мој пост.
Болдот е клучен за да конечно се мрднеме од монотонијата.Тоа е само последица од третманот „златна лажица“ што се бара, ја разбирам Мелпомена што сака да каже.
Општо се чувствува тензија при цитирање и секое цитирање ко да се сфаќа премногу лично т.е. ако се противиш на ставот, испаѓа ко да си ја навредил личноста на најлош можен начин и неретко добиваш назад одговор, кој, наместо да има образложение кое води кон дискусија на темата (дали преку цитат или порака, сеедно), повеќе оди кон образложение зошто ти си несовесен, некултурен и зашто воопшто се дрзнуваш да цитираш кога тоа било лично гледиште.
И по 2-3 навредени цитирања, се завршува со „секој има право на свое мислење“ и сите сме среќни.
И треба само да си лајкнуваме и да си пишуваме секој свое мислење...па дури и тогаш некој се најде навреден зашто мислиш спротивно од него, па така си станувате вечни непријатели без воопшто да знаеш.
-----
Да надополнам на темава.
Е сега, моментално треба огромна ревизија на поимот „форум“. Нормално дека има многумина што првпат се на форум и не може да се очекува веднаш да се прилагодат кон стотици различни карактери и начини на дискусии, но пробуваат...ама па и постариве некогаш се губиме.
Малце контрадикторно на кажаното од погоре, но горното е под услов кога сите би знаеле дека „напаѓаме“ и дискутираме ставови, а не самите личности.
Требаат нови гледишта/теми, без модератор-член поделба зашто сите ја имаме привилегијата да отвориме тема која не интересира. Но, тука фали разбирање од нас што сме подолго време тука. Не дека сум цвеќето, но навистина се непотребни тие кратки, кул-ес-мадафака, двосмислени потсмевања кога некој неискусен ќе отвори тема. Знаеме дека сме си паметни и без тоа. Па секој ќе изгуби желба бре. Си пишал нешто - иде Ајнштајн да те просветли колку си глуп, па оди ко новајлија да се докажуваш или да учиш да дискутираш. Затоа и си остануваме ние, неколкуте Мохиканци кои веќе знаеме кој, што и каде ќе пише, и кои постојано вака ќе си префрламе во круг. Епа нека.
А за шо да се интересираме ако не за тоа шо напишале другите? На форум?Луѓе му фалат, што му фали. Тоа би го извлекло од кома состојбата. И помалку луѓе кои се интересираат што напишале другите.