А, да, професија ми е мене ова. Сакам да читам меѓу редови, празни места, белешки, маргини, итн. Секаде скриена порака имало навидум.
Уште малце ќе треба со бележник да одам наоколу и да запишувам што кажале авторите, па така да си го тренирам своето пишување и зборење меѓу редови.
Почитувам и практикувам, но во одредени мери и под „посебни“ околности - кога не сакам да навредам некој што ми значи, а сакам да ја знае вистината, или едноставно кога сум сигурна дека веќе знае што мислам, а се прави на Аљи Амети, па тука јас се правам Шпреса из Љипкова и така идеме до компромис.
Форсирањето на оваа „особина“ ми ствара одбивност во желудникот и тука веќе ја сметам повеќе ко кукавичлук отколку способност.
But that's just me, не знам колку исклучителна ме прави.