Се лажете ли самите себе?

[Electra]

Абе видете, опасно е само друг кога ќе лаже, нему му смрдат чорапите и спие на таван, а всушност иронијата е во тоа што ко самите што можеме да си се излажеме, никој друг не може. Ама нели, тоа не се важи, па ние не лажеме!
Најголема иронија би било и кога некој би пишал “не се лажам“ на темава.
Обично сум тежок реалист, ама знае мозоков да ми лета дури да соберам сили да се соочам со таа реалност за која сум свесна дека се случува. Ако не се лажевме себе, досега сите ќе бевме многу понапред одошто сме сега. Ама нели, секогаш има утре, секогаш има шанса, па не е само до нас, не може само ние, па може не е така ко што мислиме дека е...булшит.
Ставање розова наочара за и лајното да ни се гледа убаво. Понекогаш не е лошо да си дадеме некој буст, мала надеж, ама најчесто претеруваме со наоѓање изговори за работите кои гледаме дека не се правилни, но немаме храброст да ги смениме.

 

[i_wanna_fly]

Дали ви е полесно вашите лични трауми да ги сузбиете така што ке ја игнорирате реалноста?

Секако дека да. Имам тенденција да ги “монтирам“ розовите очила во ситуации кои сметам дека сериозно можат да си поиграат со здравиот разум... Полесно е така...

Полесно ли ви е да ги замижувате некои работи?

Ако не замижував, досега ќе направев многу глупости и ќе останев сама. Премижувам се и сешто, затоа сега очила носам, за да си ги отворам очите. Не само што замижувам, уште па и премолчувам.

Се лажете ли самите себе си?

Се лажам себе дека се ќе биде подобро, се лажам дека ништо не е лошо, се лажам 24/7... И на крај пак ништо не добивам освен грижи и нервози...

 

[Saladin]

Ееее браво мелопмена, ваква те сакам, интересни теми за дискусија да отвораш
Конкретно во врска со темата. Не постои лага. Постои само вистина која не сакаме да ја прифатиме.
Немој некој да рече дека не се лаже, во илузија е уште од старт. Еве произволно: Цура/дечко те има оставено/варано. Ти го осеќаш тоа но се лажеш себеси дека ќе биде подобро. И да ставиш крај на врската, пак ќе се лажеш дека е крај и ќе се прашуваш што ли тој/таа прави.
Неизлечива болест. Знаеш дека деновите у глобала се одбројани и се тие. Па сепак пробуваш како да го продолжиш/олесниш своето мачење.
Луѓето кажуваат лаги. (да споменам кажаното е веќе еден вид на лага, но не и делувањето). Ти насетуваш дека се работи за невистина, но прифаќаш. Со тоа се лажеш самиот себе.

 

[Anakin]

Долго време се лажев себе дека нешто ќе биде подобро односно не сакав да ја видам реалноста или ми беше страв од несигурноста и неизвесноста на работите. Ама еднаш ќе морате да се соочите .....и така би !

 

[Solstice]

Се трудам да не се лажам себеси,посебно во големи ситуации каде што подобро ми е еднаш да ја проголтам вистината отколку да се лажам цел живот. А во некои помали ситуации,мојот оптимизам преовладува и заради тоа не можам да бидам тотален реалист,а и не сакам,така да се случува да се лажам себеси понекогаш за некоја помала ствар,чисто пошто поубаво ми е така,а и да се мотивирам.

 

[Mystique]

Една од вистините што си ги кажувам самата на себе е признанието дека во некои ситуации се лажам. Дали ќе биде за да си ја ублажам болката, дали за да си дадам сама на себе утеха или пак едно зрно надеж во навидум неизлезни ситуации. Да, се лажам, и не, не знам дали тие лаги се од оние безопасните, или од оние другите што те носат во вртлогот на лаги од кои реалноста се извртува и полека полека се губиме во нив. Сакам со другите луѓе околу мене да сум искрена и да настапувам секогаш со вистината, но дали човек може да биде искрен со другите а себе да се лаже во одредени ситуации и тоа не знам Мислам дека лажењето на самиот себе е како да пробуваме да ја прелажеме сопствената совест за тоа како стои реалноста , со лага која ќе ни даде доволно време за да можеме да одмориме од нејзиното постојано “предавање“ за тоа како требало , како не требало да биде и плукањето на вистината во лице . Едноставно пробуваме да се поштедиме и заштитиме самите себе.

 

[AnaMi]

Понекогаш нормално да ... некои работи човек потешко ги прифаќа па нормално е одреден период да не се помирува со тоа, т.е. неверува дека се случило и со тоа се лажес себеси, дека не е така, ама на крај секогаш мора да се соочиме со реалноста колку и таа да не ни се допаѓа.... за жал...

 

[sweetgirl]

Многу пати сум се лажела себе си со надеж дека некои работи ќе се променат во моја корист.
Па како сум си се залажувала така и останувало.Само залажување.

 

[S.B.]

да ви кажам право кога станува збор за пред некој друг секогаш можеби и некогаш сурово ја кажувам вистината, ама кога треба пред себе да се изразам знам и купи продај сам да си напрам еее до толку шо се лажам.....до душа ама то е...

 

[Emma.T]

Да, се лажам, постојано за ситни работи и понекогаш за големи. Како инаку би станала наутро во 6 часот, ако не се излажам дека денот ќе ми биде супер и покрај тоа што сум спиела само 3 часа или како би се дружела со луѓето, ако не се лажам себе дека сите се добри и дека на сите можам да им верувам? Луѓе сме, мора да се лажеме себе си понекогаш за нешто, само треба да се внимава тоа да не стане секогаш се и сешто.