Има и кај мене во комшии еден мрднат, јас се затресувам кога ќе викне по децата и/или жената. Не знам од каде го наоѓа тој глас. Бизон. Бил и пријавуван, ама никому ништо дури насилството е само психичко (или бар физичкото засега не е видливо).
Децата се 7-10 години максимум и ми е премногу жал дали ќе прераснат во насилници ко него или во кревки, попустливи суштества што на секого ќе удоволуваат.
Moјата искрена надеж е дека ќе го рокнат со секира во спиење.
Е тоа, психичкото насилство често останува неприментено од раја, за надлежни органи и да не правиме муабет.
Иако најчесто насилници се истовремено и психички и физички, постојат створења кои роварат само на психолошки план што остава лузни во душата ако веќе не на телото.
За жал со таквите е потешко да се излезе на крај пошто нема закон за драње на особа или повишен глас или исмевање или чак и gaslighting во најтешки случаеви, ми текнува еден настан таков каде мажот ја гаслајтирал жена му, барем што се дозна пост фактум преку радио-Милева.
И јас како жртва на физичко и психичко насилие, иако домот како таков тоа се случувало многу ретко, може 10% од срањата, не можам да поднесам драње и дрекавци, особено ако видам како некој се дере на дете ми доаѓаат хомицидални нагони па морам да соберам сила да се контролирам некако.
Една типка на пешачки еднаш, детенце машко изгледа се плашеше да премине на пешачки, којзнае што стравови имало во него а мајка му се дере ајде бре кинисај па пак ништо и на крај коа го собра со ќотек пред цела гужва пет пари не дава мува не ја лази го ишамари до отекување и го одвлече некако преку премин.
А не смеам да се мешам, рандом особи на рандом место, што да правам. После ме боли совест некое време дека не сум направил ништо, се осеќам го последно говно.