Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)

[Aria]

Well..... that happened...

 

[Lena]

Јас и ти..као чудо.
Јас и ти...нешто лудо.
Јас и ти..као деца.
Ако продолжиме вака ќе не јаде баба
Меца.

 

[Lady*]

Се заљуби во моите цветови, не во моите корења.
Паа кога дојде есен не знаеше што да правиш..

 

[●Untouchable°]

Те чувствувам околу мене, до мене, во мене.. Ко под кожа да си ми влезен, суртук еден..
Ја ко дете некое се зезам, се смеам.. Ме личи или не, чини или не јас сум таа, поштена и само твоја.. Кога така ме гледаш се жими сѐ : D #coolgirl
Да бе не е фер . . Сакам пак да се разбудам до тебе мамино мамино
: D : (

 

[Armagoddamn]

Ова е само уште една приказна со несреќен крај, за која знаев дека вака ќе заврши и знаев дека денес ќе го напишам ова на форумот на црно бело. Оваа приказна е поинаква од претходната, првата ми беше со 32 годишен, оваа е со член од црно бело. Се беше онака убаво на почетокот од оваа врска сфатив дека машкото е подготвено на се да го освои женското, не знаев дека машко може толку да сака, не ми се веруваше се додека не се сретнавме за првпат. Не очекував на почетокот дека ќе се родат чувства, бев неутрална, но прв почна да изразува и јас прифатив, ми требаше сето тоа. Но околностите беа поинакви, не можевме често да се гледаме, од различни градови и плус финансиски нестабилни, но тоа не ми претставуваше проблем. Но како времето поминување така и се поголем проблем стануваше. Ми велеше на почетокот дека не така добар како што изгледа, а знаев дека нема да повреди онака како што замислував, знаеше да ми се пикне под кожа и да ме освои, се што кажа досега исполни, само не ја издржа оваа врска. Да речеме ова беше како телефонска врска, 4 пати се сретнавме и само тој доаѓаше, но тука почнаа и проблемите и јас сакав почесто да се гледаме и тој исто, од друга страна имав разбирање, Едниот проблем беше дека не кажав на моите, а како би можела да кажам ова беше еден вид телефонска врска, која прекина на 31ви март. Не ми даде сигурност во оваа врска, нестабилно беше, постојано некое променливо расположение, час добар кон мене час лош, Уште на почетокот рече дека к***а ми била душата, премногу ме навреди но продолжив си реков го разбирам. Потоа почна бара индиректно да се променам, не ме прифати, не ме поддржа. Не ме сфаќаше, знам, некои работи беа за мое добро, сепак не можеше да сфати какви работи постојат во едно семејство. Му сметаше што не се слушавме често, само тој ме бараше почесто, но од претходната врска имам искуство дека не треба да бидам досадна, но го редуцирав тоа за некое време. Почна да работи, јас учев за испити, умирав од досада и тој ми фалеше се слушавме и навечер правев се што можев, ама пред моите не зборев, ми беше срам кога некој ме слуша од страна да зборам на тел. Дури и не кажував со кој зборам. Потоа почна да му смета дека не правам ништо во мојот живот, зарем лесно е? Значи не живеам во градот, во селото нема работа, не излегувам , немам пријатели во реалниот живот, некако сум отстранета од општеството ако не е факултетот ќе полудам, па почна да ми збори дека нема потреба да се оди на факултет тоа било губење на време, немало работа, со партиска книшка постои вработување. Но од друга страна тој не толерираше да му зборам постојано исти муабети, така зборовите завршуваа, љубомореше на нешто што го немаше, Не сакал трет да има меѓу нас, а трет никогаш и немаше. Избегнував секакви контакти од порано. И јас љубоморев дека постојано е со луѓе, многу скапан народ постои. Беше директен од една страна тоа е добро но од друга страна тоа и не е, не внимаваше на тоа дали ќе навреди. Јас секогаш го ислушував докрај тој мене не, еднаш побара да не се слушаме една недела, а знаев дека тоа ќе значи крај, ама не си достои на зборот ме бараше. После ова дојде уште еднаш, не се ни поздравивме како што треба, испаднав лажливец бидејќи реков дек и следниот ден ќе дојдам а од дома не ме караа, не ни прашав, така почна да се руши довербата поминавме време заедно сепак ми беше непријатно за некои работи. Не разбирам само како постојано беше во право, сепак го сакав, кога ќе почнев да зборам за нешто знаеше да рече поштеди ме. Времето проаѓаше почна да ми се одмаздува за тоа што не се слушавме, почна да ми враќа како јас намерно да правев некои работа, барем така мислеше кога го барав јас го немаше, почнав да се сомневам, на скајп не се гледавме цел месец, поретко се слушавме. И дојде и денот кога сетоа тоа заврши прво почна да збори дека јас денес ако сум утре не сум, и он имал свој живот, заради оваа врска изостанал. А јас му кажав да не го запоставува факултетот, нека учи, тој одлучи да работи, за да му дават плата и да дојде до кај мене и да исплати на рати. Се договоривме во средината на декември да не се најавуваме на црно бело, достојав на зборот. Не знам зошто мислев дека сме исти, сепак различни бевме. Но имаше нешто што ме задржување кај него, имаше чиста душа. Се што сакал било девојка, му требаше девојка ме доби мене, бидејќи ми требаше дечко. На почетокот мислеше дека трчам по материјалното, но не сум таква личност. Му сметаше тоа што бев затворена, но јас така се бранев. Од претходното искуство знам дека не смеам да кажувам повеќе од дозволеното, бидејќи колку повеќе зборам толку повеќе губам, научив дека и не треба да се жалам, сами си ја креираме судбината, и двајцата ми велеа Прави нешто во животот, зарем можам да правам нешто ако немам поддршка? Зарем можам без недоволно љубов и разбирање од најблиските. Постојано ме потпрашуваше за претходниот, а јас не сакав да зборам, бидејќи имав чувства и кон него, но постојано се губеа кога ќе помислев што сакаше... На тој начин ме враќаше во минатото, денес сум вратена една година наназад, можеби март 2015 можеби јуни кога реков не. Морам да признаам дека добро ми мислеше и добро ми посакуваше. Знаев дека до никаде не оди ова вака, еден ипол месец само слушање преку тел, одбивав да се видиме во недела, бидејќи не можам до градот, а тогаш имаше слободен ден. Тој планираше да го прави ова големо, можеби јас го спречив во неговата цел. Затоа претрпував да ме расплаче да ме навреди, бидејќи не се гледавме, не бевме зедно, кризиравме и двајцата, Очајував, а тој ми даде непристоен предлог, за да го оттргнам очајот. Знаел дека не може до крај, но сепак проба, јас бев како експеримент. Последниот ден ме замоли ако му мислам добро да го блокнам на скајп и да му го блокирам бројот, но јас одбив. И тој рече дека тој ќе го направил тоа, рече да не го барам повеќе, не сакал повеќе да ме види, на крај ми кажа ако сум го сретнала во реално да не сум го исмевала, да не сум ги снимила повиците, тој во мене немаше доверба мислеше ќе му наштетам, Но како можам да наштетам некому кој го сакам, за да му е чиста совеста на крај рече дека не ме повредил со ништо, а сепак ме повреди, бидејќи не го одржа зборот, дека тој никогаш нема да направи да биде крај. 5-6 пати ми раскинуваше, на скајп 2-3 пати на телефон почесто и последниот пат веќе знаев дека нема враќање, што е тоа е, не можам ништо да променам. И ми кажа да не направам некоја глупост, за да му е мирна совеста, тој ден мислеше само на себеси, и гледаше одвај да ме откачи, не сакал да го мешам неговото семејство во ова. Искрено не ми се допаѓаше начинот на кој функционира еднаш вака еднаш така. Но очекував промена. Но залудно беше се, ниту тој мене ме промени ниту јас него, ниту самите ние. Жал ми е дека не се стави барем еднаш во моја кожа, кога ќе останеше без текст знаеше да каже само благо тебе, а жал ми е и дека не ме поддржа туку само ме обвинуваше. Самиот знаеше и потенцираше дека ова е само еден вид искуство но остави да потрае. Знам дека и ова ќе го одржи нема да се слушаме, можеби и ми го блокнал бројот. Нешто добив нешто изгубив. Не сакам да губам, ама овој пат изгубив, изгубивме. Тој ме разбуди од нашиот сон. Ме боли дека минатото ме држи назад, уназадувам секој проклет ден, се што сакав беше љубов и внимание, бев задоволна и со толку на крај останав со празни раце. Не дадов ништо а добив многу, не жртвував бидејќи не сакав да ризикувам, ама што и да правев знев дека вака ќе заврши, длабоко во себе знаев, претчувствував и сонував истиот ден. После ова себеси се сметам за несособна, каде и да одам се ме потсеќа на него, плачам со денови, умирам секој ден, како да сум проколната. Само ќе ме боли тоа што не сфати дека сум различна,многу поразлична од другите, женско сум ама не сум како повеќето струмичанки. Не даде време, некогаш времето ги лечи раните, но сега ни времето не може, Му кажав ќе чекам, тој не сакаше повеќе да чека, верувам дека знаеше во себе дека ова нема иднина. Запаѓам под тешка депресија губам серотинин, не верував дека толку ќе се поврзам за некој.
Нема лек за оваа болка.

После ова нема што да барам на црно бело, ви благодарам на сите што барем го прочитавте ова и толку ми значи, Само не скав да останам сама, ќе ме убие осаменоста. Мене материјалните работи не ме прават среќна, тоа беше се...
не спијам со денови, плачам цели ноќи
Немам желба за ништо повеќе, знам дека изгубив, тука има само губитници во оваа приказна. Не бев тука да собирам само искуство, туку да го најдам вистинскиот...
Можеби треба да привикнувам на самотијата и онака ќе останам сама, нема светла иднина за мене. И денот светол мене ми е темен
Мојата дарба беше да знам што следува, иако знаев пак не сум смирена, јас сум потресена. Ми беше и отров и лек сепак го сакам...

 

[●Untouchable°]

i'm so thankful that i found everything that I've been looking for...

 

[Solange]

Знам, иста си како мене, срцето и усниве ми ги украде...но нека останат кај тебе.

 

[Mnogo Bitno]

Беше неверојатно убава, никој не можеше да и одолее на нејзината убавина , но за жал нејзината душа ја немаше истата убавина !!

 

[●Untouchable°]

Птиците убава песна пеат..
Сонцето силно грее,
душава ми ја топли..
Мир дава, спокој..
Денес, твоето рожденство,
весело е..
Среќно.
Душава мирна е, чувствуваш ли?!
Јас, длабоко воздивнувам и те чувствувам,
те сакам се повеќе,
те сонував ноќеска знаеш ли?!
Ме занесе,
ме опи..
До неба ме однесе..
Денес овој за тебе среќен ден,
оваа за тебе нова година..
Биди ми најсреќен,
посакај милион желби
а една од нив,
онаа најмалата,
најубавата..
Таа најситна, највозбудлива,
најсреќна желба..
Посакај ја за мене.
Малечка, среќна и само твоја..
Среќен роденден хани, биди ми здрав и најсреќен.
Те Сакам!

 

[Lady*]

Ми зборуваш, а не ми кажуваш.
Ме допираш, а не ме бележиш.
Ме носиш во себе, а не ме покажуваш.
Ме водиш, а не ме носиш никаде.
Ме држиш, а не ме задржуваш.
Ме слушаш, а не ме разбираш.
Ме погледнуваш, а не ме гледаш.

Ќе ме изгубиш, а нема да се разделиме.
Ќе исчезнам, а нема да те оставам.
Ќе се гледаме, а нема да се видиме.
Ќе се случи крај, а нема да е готово.