Сакам да кажам/прашам (стара тема)
- Автор на темата Sara
- Време на започнување
- Статус
Abe za vecherva nemajte gajle, so mene eСварно а сакам да прашам да не знае некој каде е Dr.Gonzo
ama za prethodnive denovi stvarno neznam :S me zagrizuva...
Толку од моето „Филм, па на спиење.“
Не, не и не. Место не ме држи. Си го изгледав Foster и сега...
Толку сум станала емотивец што се’ ме погодува?
Се смеев, плачев, се радував со нив, ми го стоплија и испокршија срцето истовремено.
Мислев само филмање е да си седнеш со грицки и паломи (ок, влажни марамчиња) до тебе и да се соживуваш. Ама не бре!...
Стотици филмови со трогателни содржини имам изгледано и сум останувала рамнодушна, а сега едно толку обично филмче што навидум треба да е комедија, толку да ме пецне...
Малото е сонце, си сакам бе вакви приказни, сакам да верувам дека постојат. Сепак, секоја фантазија е плод поттикнат од вистинит настан горе-долу. Ама ако!
Пратете ми и мене такво ангелче! Не мора да е во човечки облик, и лајнарка нека е, само среќа нека носи.
Сакам за ден-два, недела, месец, кога и да е, и мене нешто неочекувано да ми го смени целиот тек, да ми внесе нова надеж и ведрина, нова радост. И за чудо, верувам во тоа. За прв пат после долго време, имам некоја радост што ми го дрма срцето.
А од каде? Како? Зошто? Врска немам. Всушност, се’ се урива врз мене во најлош можен период, на секој можен начин, ама за живо чудо црпам некоја сила од непознати извори.
Кој верува, демек дочекува. Challenge accepted.
Едит: Да не пишувам ново мислење. JaMi тоа до лајнарките ќе да е. Имаат исцелителска моќ.
Не, не и не. Место не ме држи. Си го изгледав Foster и сега...
Толку сум станала емотивец што се’ ме погодува?
Се смеев, плачев, се радував со нив, ми го стоплија и испокршија срцето истовремено.
Мислев само филмање е да си седнеш со грицки и паломи (ок, влажни марамчиња) до тебе и да се соживуваш. Ама не бре!...
Стотици филмови со трогателни содржини имам изгледано и сум останувала рамнодушна, а сега едно толку обично филмче што навидум треба да е комедија, толку да ме пецне...
Малото е сонце, си сакам бе вакви приказни, сакам да верувам дека постојат. Сепак, секоја фантазија е плод поттикнат од вистинит настан горе-долу. Ама ако!
Пратете ми и мене такво ангелче! Не мора да е во човечки облик, и лајнарка нека е, само среќа нека носи.
Сакам за ден-два, недела, месец, кога и да е, и мене нешто неочекувано да ми го смени целиот тек, да ми внесе нова надеж и ведрина, нова радост. И за чудо, верувам во тоа. За прв пат после долго време, имам некоја радост што ми го дрма срцето.
А од каде? Како? Зошто? Врска немам. Всушност, се’ се урива врз мене во најлош можен период, на секој можен начин, ама за живо чудо црпам некоја сила од непознати извори.
Кој верува, демек дочекува. Challenge accepted.
Едит: Да не пишувам ново мислење. JaMi тоа до лајнарките ќе да е. Имаат исцелителска моќ.
Стигнав во Скопје за некое време ке одам со асистентот да се испокараме и накај 6 саатот да си тргнам накај дома
Центар ќе се преименува во Александрија. Па после нека се спојат со Кисела Вода, и нека се викаат Шприцер! (via Twitter) 
( не е мој твитов ама пукнав од смеење)
Сдк дека после дождот доаѓа сонце. Не е битно колку пати си паднал, битно е да станеш и да продолжиш понатаму.
Само еден збор и една прегратка ми се потребни за да ми ја вратат силата. Убаво е кога знаеш дека некој верува во тебе кога ти си ја изгубил довербата во себе.
Само еден збор и една прегратка ми се потребни за да ми ја вратат силата. Убаво е кога знаеш дека некој верува во тебе кога ти си ја изгубил довербата во себе.
- Статус