По што ќе ги паметиме 1990те?
- Автор на темата MissChievous
- Време на започнување
Аххх времиња убави.
По братучед ми, по пауер рејнџр, јас розовата бев а тој црвениот.
Никола, Никола нешто чудно ми се случува, што е тоа знае мајка ми а мама ме подучува.
Бушава азбука.
На Касандра.
Дајте музика, дајте музика овде не сме на час.
Лелеле играва. Ми текна на мојата најголема дилема тогаш дали за роденден да ми купат нинтендо или куќа за барбики, после цел ден мислење се одлучив за нинтендото.
По братучед ми, по пауер рејнџр, јас розовата бев а тој црвениот.
Никола, Никола нешто чудно ми се случува, што е тоа знае мајка ми а мама ме подучува.
Бушава азбука.
На Касандра.
Дајте музика, дајте музика овде не сме на час.
Колку само го сакав човечево
Чипичанот ми беше главна преокупација,станував навечер да го играм
И играва ја утепував од играње на нинтендо
Љубовта од тоа време Ник
Преубаво детство си имавме
Лелеле играва.
Ми текна на мојата најголема дилема тогаш дали за роденден да ми купат нинтендо или куќа за барбики, после цел ден мислење се одлучив за нинтендото.
веќе ги имав заборавено 90тите пред да ја отворам темава ама сега кога видов што се имало... пак ќе заборавам, џабе ме потсетивте сега 
- 17 февруари 2012
- 5,085
- 7,019
- 1,683
Ви текнува ли на еден постер со слики од диносаурси кои се добиваа со Бонитоп бонбончињата?
Како не, се викаа Јура. И самиот постер беше 300 денари и се праеше некаква слагалка од сликички. Знам дека после во ЦГ некаде почетоците на 2000те ги продаваа а јас им се смеев им плескав во фаца : Oh you are so retro this year
Хах, не ми фалат многу 
Јас сум too much по технологијата, не знам да функционирам без 1000 телефони, апарати, компјутери, таблети, е-ридери итн.
Во 1990тите на мојот компјутер играв Симба и Супер Марио и некои игри со мотори, онака тапа графика, ама за мене беа доживување.
Ја користам приликата да си го поздравам мојот тогашен компјутер кој беше поставен врз плетено миленце
Ме потсетува на времето кога не ми беше страв да паднам, возев ролерки, точак, се качував по дрва, се тепав со децата од улицата (бев само јас женско), еден куп лузни по нозете. Денес возам ролерки како да ќе скршам некоја нога, што значи минус за мене. Тогаш бев похрабра
Ме потсетува на албумите со сликички, Барби, и ме потсетува на Касандра.
На дебеломинците, и на симпатиите.
Денес децава немаат симпатии, немаат поим што значи љубовно писмо (вистинско, не е-маил) да пишуваш, па на миризлива хартија, со миризливо пенкалце.... еееееех.
У пм, се осеќам старо сега.
Јас сум too much по технологијата, не знам да функционирам без 1000 телефони, апарати, компјутери, таблети, е-ридери итн.Во 1990тите на мојот компјутер играв Симба и Супер Марио и некои игри со мотори, онака тапа графика, ама за мене беа доживување.
Ја користам приликата да си го поздравам мојот тогашен компјутер кој беше поставен врз плетено миленце
Ме потсетува на времето кога не ми беше страв да паднам, возев ролерки, точак, се качував по дрва, се тепав со децата од улицата (бев само јас женско), еден куп лузни по нозете. Денес возам ролерки како да ќе скршам некоја нога, што значи минус за мене. Тогаш бев похрабра
Ме потсетува на албумите со сликички, Барби, и ме потсетува на Касандра.
На дебеломинците, и на симпатиите.
Денес децава немаат симпатии, немаат поим што значи љубовно писмо (вистинско, не е-маил) да пишуваш, па на миризлива хартија, со миризливо пенкалце.... еееееех.
У пм, се осеќам старо сега.