Еј!
Хаштаг шудакажам, една иста, секојдневна монотонија *инсерт ризн хир*.
Работа, дома, факултет, рипит.
Се е исто и на факултет. Одам пред некој ден да видам што е сменето. Ништо. Дури полошо станало. Си велам во себе ах бе будало, кој те тераше да одиш на ФИНКИ. Имаше една шега некни, вели вака:
„Кај си на факултет ?
- ФИНКИ
Аа добро е, таму се парите.
- Да да, професорите се полни ко брод.“
За девојка ми ми останува помалку време, сега откога тргнав на работа. Но, сепак ме разбира, и се гледаме кога можеме да се видиме. Срцка она.
Тоа за сеа, ајт ..