Кога ќе има кандидатка ќе му ја мислам подетално ама знам дека нејќам традиционална, убаво кажа True_Blood такви глупости со цигани пред зграда оро, запотени сватови и некои 15ти братучеди, бабишта, тетки што појма неам кои се што ти доаѓаат со муабет: еее од мало те знам кога се роди, дојде сеа време да те жениме и тука во глава ти се врти WTF? кој си ти? Па некои тетки расплакани како да не праќаат на робија со невестата а не да почнуваме заеднички живот, од такви ситуации ме фаќа да не кажам каква столица, знам дека звучи грубо ова ама ич не ми е гајле. Па кафани, ресторани со 200 луѓе? Нема теоретска шанса, не ја разбирам поентата на збирање на толку луѓе, терање на такви клише глупости, кога пола од нив ништо не ми значат и не ми се ни блиски, нареден пат ќе ги видам на некоја друга свадба... Сепак тоа го сметам како поинтимен момент, кај што ќе бидат стварно најблиските, во полабава атмосфера без некои самопрогласени певаљки и чкарт музика со моментот “сваќе-аќе-аќе“ тоа не ме весели, тоа не е начинот на кој се осеќам како да го прославувам еден од најважните моменти во мојот живот. Мала прослава, лабава музика, невестата под рака, пасошот во џеб и си тераме некое романтично крстарење или патување ( а има добри пониди вон сезона), сепак е тоа наш момент и наше славење за понатамошниот наш заеднички живот и сметам дека така најдобро ќе си го прославиме и ќе си почастиме душа во име на тоа