Испукајте се
- Автор на темата Sara
- Време на започнување
Дончу вори дончу вори чаиилллллд
ццц сестру скандинафску да ви се испона*бу, мајка ви комерцијална да умре, колко ме нервира трака не ми се веруе!!!
још па име, Сфидиш хаус мафија, кој хаус која мафија бе жифти сфе, педерана до јајца
ццц сестру скандинафску да ви се испона*бу, мајка ви комерцијална да умре, колко ме нервира трака не ми се веруе!!!
још па име, Сфидиш хаус мафија, кој хаус која мафија бе жифти сфе, педерана до јајца
Само форумов може да ме истрпи и сослуша. Не ме читајте. 
Јас сум најнервозна овде изгледа.
Не бре, ме цркаат овие дома. Своите проблеми преку мене ги решаваат. Трпи Електро, сунѓер си ти.
Буквално, ама буквално во најбуквална смисла на зборот - цел ден, секој ден, истиот муабет. Скренав, осет да се немало. Само се молам да им се оди во ВЦ, да излезат или да им се спие, за да не ги слушам веќе.
Дојде една, против другава ми збори, па обратно...и? Што треба јас? Да ве тапшам наизменично? И тоа за банални причини. Секоја со свој живот бре, не сте мали кравчиња што зависат една од друга! Поарно ми е кога сум апла сама, отколку вака.
Тетка ми ја мава дебилизам, ќе си посвоела дете сега, на пола век, за да покажела на мајка ми како се чуваат деца.
Пффф...и сето тоа за еден вол. Ма, проклет нека е денот кога се доселивме овде!
Фатете се таму за рачиња и правац Демир Хисар со поглед на океан.
Не, не, не. Нека ме посвои некој мене, макар привремено, жити мајка. Мирна ќе сум, не барам многу.
(Едит: Сега гледам колку погрешно звучи ова, да се разбереме, општо зборам!)
Абе?! Да не сте во моја кожа, жими ја.
Јас сум најнервозна овде изгледа.
Не бре, ме цркаат овие дома. Своите проблеми преку мене ги решаваат. Трпи Електро, сунѓер си ти.
Буквално, ама буквално во најбуквална смисла на зборот - цел ден, секој ден, истиот муабет. Скренав, осет да се немало. Само се молам да им се оди во ВЦ, да излезат или да им се спие, за да не ги слушам веќе.
Дојде една, против другава ми збори, па обратно...и? Што треба јас? Да ве тапшам наизменично? И тоа за банални причини. Секоја со свој живот бре, не сте мали кравчиња што зависат една од друга! Поарно ми е кога сум апла сама, отколку вака.
Тетка ми ја мава дебилизам, ќе си посвоела дете сега, на пола век, за да покажела на мајка ми како се чуваат деца.
Пффф...и сето тоа за еден вол. Ма, проклет нека е денот кога се доселивме овде!
Фатете се таму за рачиња и правац Демир Хисар со поглед на океан.
Не, не, не. Нека ме посвои некој мене, макар привремено, жити мајка. Мирна ќе сум, не барам многу.
(Едит: Сега гледам колку погрешно звучи ова, да се разбереме, општо зборам!) Абе?! Да не сте во моја кожа, жими ја.
Е*ем ти лудницата.... Да се немало осет! Абе ако сакам алиштата не на прозор, и на липата пред зграда ќе ги суша, а ако смета може и на оној лустерот шо ми е со ООООООЛКАВИ перки на вентилатор да ги закачам и да бапнам центрифуга дабл. И нејќам да си ги наместам книгите, цртежите со мотори и коли и слични ствари нејќам да се помрднуваат од местото без разлика дали се на подот, на бирото, под перница или у ходник на земја. Битно е ја да знам каде се. А шо ве боли вас Стојна зошо ја зборам на телефон доцна навечер? Моја работа. Ако не ви се свиѓа, изволте ставете си звучна изолација у спалната. И мене ме нервира телевизоро шо брмче цела вечер па по 3 пати станувам да ви го гасам и упорно го вклучувате. И ако сакам нема од комјутер да се тргнам.
И уште еднаш ќе речам... НЊ МИ Е ГАЈЛЕ ШО г**на ЈАДЕ СЕЕСТРА МИ.... ВАША СТВАР... Кажи ја на тато бе, нека и ја стресе прашинката... да ти се ненајде у врекалото...
И уште еднаш ќе речам... НЊ МИ Е ГАЈЛЕ ШО г**на ЈАДЕ СЕЕСТРА МИ.... ВАША СТВАР... Кажи ја на тато бе, нека и ја стресе прашинката... да ти се ненајде у врекалото...
Незнам од каде да почнам...
Толку многу сум им лута, толку сум навредена и....... едноставно неможам да разберам како можат до толку да бидат покварени
Мојата баба починала пред една недела, а јас дознавам од други, трети лица... а никој од моите не се јави да ми каже...
Јас имам право да знам, јас имам право за последен пат да се поздравам со мојата родена баба, јас имам право на сето тоа...
Можат да ми се јавуваат за глупости, можат да ме бараат кога им требам, да ми побараат пари, да ми се исповедуваат и сл.
а неможеле да ми се јават да ми кажат за ова...
Ама ако... нека им служи на чест. И онака веќе одамна не се однесуваат со мене како со член на семејството... сега барем ми дадоа конкретна причина и полесно ќе ми биде засекогаш да им го свртам грбот.
Толку многу сум им лута, толку сум навредена и....... едноставно неможам да разберам како можат до толку да бидат покварени
Мојата баба починала пред една недела, а јас дознавам од други, трети лица... а никој од моите не се јави да ми каже...
Јас имам право да знам, јас имам право за последен пат да се поздравам со мојата родена баба, јас имам право на сето тоа...
Можат да ми се јавуваат за глупости, можат да ме бараат кога им требам, да ми побараат пари, да ми се исповедуваат и сл.
а неможеле да ми се јават да ми кажат за ова...
Ама ако... нека им служи на чест. И онака веќе одамна не се однесуваат со мене како со член на семејството... сега барем ми дадоа конкретна причина и полесно ќе ми биде засекогаш да им го свртам грбот.
После нашиот чуден муабет пред 3 дена, јас сум сеуште збунета.
Прв пат твојот поглед ме допре, ме збуни... Знам што си мислеше, истите мисли ме одѕвонуваат во глава веќе три дена.
Шта би било кад би било....
Не сме добар пар, никогаш не сме биле. Ќе бевме во хаос
Ти би ме чувал како капка на дланка, а јас не знам како да се справам со твојата љубов.
Не знам како да бидам нечија прва љубов, не знам како да се справам со твоите светкави очи кога ме гледаш.
Ме боли твојот поглед, ме боли твојата збунетост.
Не сакам да ти предизвикам хаос, не сега кога имаш девојка и кога знам дека ја сакаш.
Иако мислам дека тоа го направив.
Ќе те прашам некогаш дали сеуште се надеваш.
Те изгубив веќе, не знам дали можам пак...
Прв пат твојот поглед ме допре, ме збуни... Знам што си мислеше, истите мисли ме одѕвонуваат во глава веќе три дена.
Шта би било кад би било....
Не сме добар пар, никогаш не сме биле. Ќе бевме во хаос
Ти би ме чувал како капка на дланка, а јас не знам како да се справам со твојата љубов.
Не знам како да бидам нечија прва љубов, не знам како да се справам со твоите светкави очи кога ме гледаш.
Ме боли твојот поглед, ме боли твојата збунетост.
Не сакам да ти предизвикам хаос, не сега кога имаш девојка и кога знам дека ја сакаш.
Иако мислам дека тоа го направив.
Ќе те прашам некогаш дали сеуште се надеваш.
Те изгубив веќе, не знам дали можам пак...