Не на детето , на мајка му и замерив .
Како дозволи да го земи камено в раце и да мавни , за рака го држеше .
Воспитување: како ќе ги третирате децата?
- Автор на темата Furby
- Време на започнување
Не на детето , на мајка му и замерив .
Како дозволи да го земи камено в раце и да мавни , за рака го држеше .
Ќе стекнеш авторитет, ама ништо од ова што го спомна нема да биде гаранција дека детето ќе биде воспитано.
Абе дејче, не можеш да одиш против намислата на мало детенце. Еве јас ќе ти кажам една случка од мој чичко, кога бил мал постојано сакал да стави прстите во штекер зашто ете мало дете и му било интересно. Родителите штом го виделе веднаш го оттргнувале од таму, го казнувале со казни ко твоите демек ако го видат натаму нема чоколатце, кремче или сл. Знаеш што се случило? Само направиле на тоа да гледа како предизвик и искористил ситуација кога еднаш не го виделе и бам прстот во штекерот и среќа што поминал само со мали изгореници.
Исто ќе биде и со твоето детенце, ако намисли да ти ја удри кучката ќе најде мало невнимание и ќе ја удри. Ќе го оставиш без јадење? Ќе го казниш дома да седи и ќе му забраниш да се дружи? Така повеќе ќе го упропастиш детето само за да си ја зачуваш кучката негибната.
Сите сте во право , зато сакав да ве прочитам , ама мразам невоспитани пардон безобразни деца без душа ...и да сум дедо мраз за никој нема да има поклонче.....
Прво не постојат деца без душа...глупаво е да се каже, а уште поглупаво е да кажеш дека мразиш такви деца зашто утре можда твоето ќе биде баш такво..
Второ, точно не можеш да зборуваш зашто не си родител...и не вели да ми е ова мене...
Трето, има мирни деца има немирни, радознали, темпераментни, хиперактивни, како сакаш наречи ги...а тоа не е се до воспитувањето на родителите, зашто темпераментот ни е вроден а карактерот го градиме со тек на време...
Децата се деца, со детски мозок...не можеш да им замериш...
Ние не сме правеле глупости??
Ти секогаш си ги слушала твоите родители, за се’??? Не би рекла.
Второ, точно не можеш да зборуваш зашто не си родител...и не вели да ми е ова мене...
Трето, има мирни деца има немирни, радознали, темпераментни, хиперактивни, како сакаш наречи ги...а тоа не е се до воспитувањето на родителите, зашто темпераментот ни е вроден а карактерот го градиме со тек на време...
Децата се деца, со детски мозок...не можеш да им замериш...
Ние не сме правеле глупости??
Ти секогаш си ги слушала твоите родители, за се’??? Не би рекла.
Како можиш да му скратиш на детето јадење?Па дури и ако се работе само за сладолед.Јас би пробал прво да разговарам со моето дете доколку направи некој проблем,долг разговор меѓутоа ќе му дадам до знаење дека јас сум му татко и дека моите деца ќе си ги сакам по секоја цена,па дури и да се најлоши луѓе на планетава,само ќе му објаснам како треба да се однесува,како треба да биде добар човек и т н.Според мене со разговор се постигнува се,ако доволно добро им објасниш на децата што и како,мислам дека нема да има никакви проблеми.А да му скратам јадење?Или па да му го земам мобилниот? Нема теоретски шанси!Како прво,не можам да го оставам детето да ми гладува,едноставно немам срце да го направам тоа.Или ќе се настрве сладолед и да не му купам.Јас немам душа за такво нешто.Поарно ќе му ветам дека ако биде добро и ако ме слуша и не праве бељи ќе му купам некоја играчка отколку да не му купам сладолед.И за телефонот,тој мобилен детето ќе ми го има за да можам да го добијам во секое време,да знам каде е,дали е океј,дали нешто му треба и сл. Единствен случај да му го земам мобилниот ќе биде ако не се јавува додека ѕвонам повеќе пати,а знам дека го слуша и намерно ме игнорира. Ама тоа е веќе крајност.Што мислам дека нема да се случи,бидејќи знам дека ќе бидам перфектен татко.Мојот татко не е татко за пример,па затоа јас си ветив дека моите деца ќе го имат најдобриот татко на светот.Нема да има подобар татко од мене
ПС:Сега обрнав внимание на ова што си пишала дека твоја куќа нешто тинтири минтири. Никогаш ама НИКОГАШ нема да му речам на мојто дете Ова е моја куќа,ако не ти се свиѓа оди си!, напротив ќе направам се за да се чувствува слободно а не како да ми е должно нешто мене што јас го ранам, школувам и сл. Си направил дете,нормално е дека ти ќе се грижиш за него.Или да му речам дека е под мој кров па да се однесува како јас ќе речам.Едноставно ми е без врска,а ако тоа му го речиш на мало дете може да го исплаше.А јас не сакам да се плашат децата од мене.Сакам да ме сакат и да му бидам пријател,да може утре во каква невоља и да се најде да дојде и да побара помош.Да знае дека јас секогаш ќе бидам тука.Без разлика на се.
Колку ми е ова добар феномен. Сите луѓе, себе си се гледаат како успешни родители, кој учејќи од грешките на своите родители, од грешките на родителите во околината, ќе успеат да бидат најперфектни родители.Тоа - е теорија
Праксата секогаш е потешка.
А кога се работи за родителство, теоријата е тешка, а родителството како пракса е најтешко.
Во раце чуваш малечко суштество кое што со секој нов ден дознава нешто ново, и се тоа новото му е интересно.
Тоа нема развиен разум до таа мера импулсите да ги контролира. Едноставно нема.
Ти, како родител, треба да ги најдеш мерките кои на твоето дете ќе му влијаат најмногу.
Ако му влијае казнување - ќе го казниш.
Ако му влијае зборување без престан - ќе зборуваш ден и ноќ.
- јас ова го кажувам теоретски, ама немате појма колку е тешко да дознаеш и да откриеш како треба да пристапиш кон сопственото дете.
И морам да ја искритикувам анкетата:
1. АКО НЕ МИ УСПЕЕ КРЕВАМ РАЦЕ ОД НИВ
- Ова, е особина на човек што знае да зачне дете, ама не знае што е зборот РОДИТЕЛ.
И сега поврзано со примерот што си го дала
Јас денес, сум сопственик на цело животинско царство, а сепак.... на мој нецели пет години, заедно со другарите од маало фативме маче, и цел ден го малтретиравме. Со темперни боици му го мачкавме влакното. Му стававме во уста камења, тоа прета не гребе ние се смееме.
Тоа не значи дека мајка ми не ме учела... дека мајка ми не ми зборувала. Значи дека сум бил дете, и значи дека се’ околу мене ми било интересно... и сум немал контрола врз сопствените нагони.
Тоа возрасни луѓе не можат да се контролираат не дете...
Можам да кажам дека ќе бидам добра кон детето мое, ќе гледам да го насочам, но колку од тоа ќе биди вистина? Да, ќе гледам да го насочувам кон добри работи и да го воспитувам, секогаш ќе гледам кон тоа и си имам мои начини кон тоа, се разбира, ама дека ќе бидам „добар“ родител кој ќе му удоволува СЕ` на децата ... муахахах нема да се случи зошто и самата гледам како се однесувам кон брат ми кој е 10 години помал од мене.
Казнување - да, секако дека ќе го казнувам ама сега не претерано како некои што прават и за глупости. За ситници сигурно нема да го казнам цела недела да не излегува од дома, туку со некои мали работи како „денес нема на компјутер“.
Верувам дека највеќе ќе се грижам за училиштето и какви оценки ќе носи - тоа го практикувам и со брат ми, се грижам за неговиот ракопис и секогаш да носи зелени чоечиња дома. Многу е мрзелив да учи, а упорно лектири му носам преку летото и го терам. Тоа НЕМА да се смени ако имам свое дете.
Казнување - да, секако дека ќе го казнувам ама сега не претерано како некои што прават и за глупости. За ситници сигурно нема да го казнам цела недела да не излегува од дома, туку со некои мали работи како „денес нема на компјутер“.
Верувам дека највеќе ќе се грижам за училиштето и какви оценки ќе носи - тоа го практикувам и со брат ми, се грижам за неговиот ракопис и секогаш да носи зелени чоечиња дома. Многу е мрзелив да учи, а упорно лектири му носам преку летото и го терам. Тоа НЕМА да се смени ако имам свое дете.
Furby Да се казнува дете со скратување на јадењето..
никако...Сите ние сме биле деца,неки помирни,неки беља од деца,моите родители секогаш со разговор тераа со мене,ама јас никогаш не ги слушав,и потоа почнаа со казните,ништо страшно...седи цел ден во собата,нема одење таму кај тие деца...бла бла...Јас со своето дете,секогаш прво ќе разговарам,а ако видам дека не ме слуша,тогаш ќе прејдам на казни (секако умерени казни)...
Кога бев мала,имав една другарка,сега таа живее во друга држава...Нејзе татко и буквално ја малтретираше,имаше помал брат кој се и местеше,ќотеци,таа ако би скршила нешто,татко и каиш..или уште полошо кабел,и ќе ја натепаше....Еднаш дури и викаше оди си од мојата куќа,од ова место...И сите тие ќотеци имаа влијание врз неа,не се развиваше воопшто,беше многу слаба...(вистинска случка е ова)...
никако...Сите ние сме биле деца,неки помирни,неки беља од деца,моите родители секогаш со разговор тераа со мене,ама јас никогаш не ги слушав,и потоа почнаа со казните,ништо страшно...седи цел ден во собата,нема одење таму кај тие деца...бла бла...Јас со своето дете,секогаш прво ќе разговарам,а ако видам дека не ме слуша,тогаш ќе прејдам на казни (секако умерени казни)...Кога бев мала,имав една другарка,сега таа живее во друга држава...Нејзе татко и буквално ја малтретираше,имаше помал брат кој се и местеше,ќотеци,таа ако би скршила нешто,татко и каиш..или уште полошо кабел,и ќе ја натепаше....Еднаш дури и викаше оди си од мојата куќа,од ова место...И сите тие ќотеци имаа влијание врз неа,не се развиваше воопшто,беше многу слаба...(вистинска случка е ова)...
Не сум родител не знам што ќе биде тогаш, ама мислам дека нема да имам душа да казнувам и да викам. Понекогаш си мислам дека ќе имам ептен разгалени деца пошто ќе имаат мајка што ќе им дозволува се и ќе нема душа да ги казнува и да ги кара.
Јас никогаш не сум се изнервирала со кученцето, а верувајте ептен е неподносливо : )) зошто го сакам, а не па со дете, па и мое.
А верувам дека сите оние што сега мислат дека ќе ги казнуваат децата, па гледам некој гласал дека и ќе дигне рака од нив (?!) кога ќе дојде време и кога ќе имаат детенце ТОТАЛНО ќе си го сменат мислењето. Сигурно!
Моја блиска другарка, пред да стане мајка нон стоп кажуваше дека мрази разгалени детишта, дека ако нејзиното биде такво ќе го тепа, па ете и ја сега ќеркичката како и сите деца сака се, плаче ако не биде по нејзино, немирна е, а другаркава само трча по нејзе, и угодува се без да каже збор, тон не повишила на нејзе не па рака да крене. Таа Ели која мразеше немирни деца исчезна.
Така да можеш колку сакаш да мразиш вакви или такви деца, ама свое си е свое.
И јас ги мразам парите на комшијата, ама да ги имам и те како ќе ги обожавам
Јас никогаш не сум се изнервирала со кученцето, а верувајте ептен е неподносливо : )) зошто го сакам, а не па со дете, па и мое.
А верувам дека сите оние што сега мислат дека ќе ги казнуваат децата, па гледам некој гласал дека и ќе дигне рака од нив (?!) кога ќе дојде време и кога ќе имаат детенце ТОТАЛНО ќе си го сменат мислењето. Сигурно!
Моја блиска другарка, пред да стане мајка нон стоп кажуваше дека мрази разгалени детишта, дека ако нејзиното биде такво ќе го тепа, па ете и ја сега ќеркичката како и сите деца сака се, плаче ако не биде по нејзино, немирна е, а другаркава само трча по нејзе, и угодува се без да каже збор, тон не повишила на нејзе не па рака да крене. Таа Ели која мразеше немирни деца исчезна.
Така да можеш колку сакаш да мразиш вакви или такви деца, ама свое си е свое.
И јас ги мразам парите на комшијата, ама да ги имам и те како ќе ги обожавам