Јас сеуште неам деца , али инспирирана од една случка денеска мислам дека по то шо ми се случи со едно детиште денеска и траумите од таквите деца ко незе од детството , моето дете ако прај така , че го постелам од чотек за уште еднаш да не му текни .......се думав дали да отвоам тема во животни , нешто како малтретирање на животни , ама ја сметаф дека е поопшта....
Извинете за нелитературнио јазик во дескрипшн....
Си го шетаф кученцето и се прибираф дома , и сретнаф едни кујчни пријатели и застанаф со ниф , и одеднаш осетиф нешто ме тропна по нога...
И изреагирав , се свртив назад и видов девојче кај шо го носи мајка му за рака и му вели :
Шо прајш така ...
И ова ако можи да се наречи чоек : Го мавав кучето ...
и мајка и : глеш оти не го мавна него , удри во лујџето ...
И ми го свтеја грбо , ни извини ни ништо ...
значи ако го мава кучето , само да не погоди во лујџето ...
И јас од ко по заминаја малку , ама доволно близу за да ме слушна : Да беше ова мое , јас да го воспитував че го довлечкав овде да се извини за уво , за да не му текни уште еднаш , утре можи да и текни со поголеми камења по лујџе да мава , а и нема шанси да и дозволам то да го прај да е со мене и да ја гледам...
И ова безобразнава мајка уште ми прозборна , кај крива , наместо да се усрами како ја воспитала черка и ....
Така че прајш ко че си ја родиш ти .....
Јас мислам дека поголемата кривица за однесувањето на децата ја носат родителите што му дозволуваат да се однесуваат така и по секоја цена ги бранат...
Па ги молам тие со деца и тие без деца да си кажат искуства , мислења како се воспитани нивните деца , дали тоа зависи од генетиката , од самиот карактер на децата или заради тоа што се премногу разгалени ...
Планирам еден ден и јас да иам деца , и ако вака си дозволи пред мене да малтретира животни па и дури да мава со камења по лујџе , мислам дека е подобро да си чувам животинче дома .
Ако има ваква слична тема , спојте ја , или канта , сепак во благодарам за обрнатото внимание , ова ми е прва отворена тема овде , за која што сакам да дискутирам .
Извинете за нелитературнио јазик во дескрипшн....
Си го шетаф кученцето и се прибираф дома , и сретнаф едни кујчни пријатели и застанаф со ниф , и одеднаш осетиф нешто ме тропна по нога...
И изреагирав , се свртив назад и видов девојче кај шо го носи мајка му за рака и му вели :
Шо прајш така ...
И ова ако можи да се наречи чоек : Го мавав кучето ...
и мајка и : глеш оти не го мавна него , удри во лујџето ...
И ми го свтеја грбо , ни извини ни ништо ...
значи ако го мава кучето , само да не погоди во лујџето ...
И јас од ко по заминаја малку , ама доволно близу за да ме слушна : Да беше ова мое , јас да го воспитував че го довлечкав овде да се извини за уво , за да не му текни уште еднаш , утре можи да и текни со поголеми камења по лујџе да мава , а и нема шанси да и дозволам то да го прај да е со мене и да ја гледам...
И ова безобразнава мајка уште ми прозборна , кај крива , наместо да се усрами како ја воспитала черка и ....
Така че прајш ко че си ја родиш ти .....
Јас мислам дека поголемата кривица за однесувањето на децата ја носат родителите што му дозволуваат да се однесуваат така и по секоја цена ги бранат...
Па ги молам тие со деца и тие без деца да си кажат искуства , мислења како се воспитани нивните деца , дали тоа зависи од генетиката , од самиот карактер на децата или заради тоа што се премногу разгалени ...
Планирам еден ден и јас да иам деца , и ако вака си дозволи пред мене да малтретира животни па и дури да мава со камења по лујџе , мислам дека е подобро да си чувам животинче дома .
Ако има ваква слична тема , спојте ја , или канта , сепак во благодарам за обрнатото внимание , ова ми е прва отворена тема овде , за која што сакам да дискутирам .