Значи уствари ти си ги шамарала другитеЈас и сега сум, a и сум била мирно дете како и тогаш се додека некој не ја помине границата
Воспитна мерка - шамар?
- Автор на темата Реми
- Време на започнување
Лошите* Не другите
Ете така. Лошите, нормално е детето да има свој вид на самоодбрана. Јас не велам дека ти си погрешила што си удрила некое дете, има доста невоспитани деца (не по нивна вина), а малото детенце (во случајов ти) не може да ги седне и да разговара со нив, свеста му е толку развиена, мора физички да си го поврати своето.
А најинтересно ми е, што имам многу помала сестра од мене, која иначе е способна мене да ме акне од земја (каратистка, де.) ама во школо не удри никого, дур јас не и реков да го направи тоа. Буквално дозволуваше да ја малтретираат, најчесто од љубомора зошто секогаш одеше со напишани домашни, научено се... (не дека она сакаше, ама јас на глава и се качував).
Почна секој ден дома расплакана да си доаѓа, те некој ја удрил, друг и украл молив, трет и скинал тетратка. Јас прво мислев дека она е виновна, нешто ги закача, па и враќаат. После сфатив ,,кој тоа,, ја малтретира. Зборуваа моите родители со учителката, зборував јас со децата (пошто јас не им делувам толку стара, па и не ми се плашат
). Немаше фајде, дур сум таму се е ОК; после не е. Зборувано беше и со родителите на децата, фајде нема. Јас не можам никого да присилам да си го воспитува детето, ниту ако има проблем детето, да го однесе на психолог. И тогаш и реков на сестра ми - ако чујам да си удрила некого прва, јас после ќе те удрам тебе. Ама ако некој те удри, а ти не му вратиш, пак јас ќе те удрам тебе. Од тогаш, никој више не ја закача.
Израснав со родител кој често пати зарипнуваше зборувајќи по цели ноќи за грешките што сум ги сторил јас или сестра ми. (во секој случај моите беа многу полоши)
Никогаш не добив шамар. Ниту пак применување на сила.
Но затоа кон мајка ми имав и имам ПОЧИТ, а не СтравоПочит. Да се тресам пред да излезам пред неа.
Затоа ТАА знаеше се’ што ми се случува. Девојка, тепачка, проблем, тага.
А родителите кои употребуваат насилство врз своите деца секогаш создаваат стравопочит што го уништува односот родител-дете.
Никогаш не добив шамар. Ниту пак применување на сила.
Но затоа кон мајка ми имав и имам ПОЧИТ, а не СтравоПочит. Да се тресам пред да излезам пред неа.
Затоа ТАА знаеше се’ што ми се случува. Девојка, тепачка, проблем, тага.
А родителите кои употребуваат насилство врз своите деца секогаш создаваат стравопочит што го уништува односот родител-дете.
Два шамари и една шпиц клоца 
(мала шала)
Насилството не е никаква воспитна мерка, баш доведува до негативни ефекти, стрес, страв и слично.
(мала шала)Насилството не е никаква воспитна мерка, баш доведува до негативни ефекти, стрес, страв и слично.
Јас би рекла да се врати воспитната мерка шамар пошто како поминува време ниеден родител никогаш не кренал рака на детето и после тоа дете му командува на родителот. На кратко - ДА кога разговорот не помага и само до одредена возраст т.е. до 5-6 години ме мрзи да објаснам зошто не после.
Ако има ваква тема молам да се префрли во канта.
Има многу деца кои се немирни но родителите ги мазаат своите деца па така можат да прават се што сакаат.А има и родители кои ги тепаат своите деца ако погрешат.
Што мислите вие,дали децата треба да бидаат тепани?
Тепани не во смисол да ги претепаш ама мала воспитна мерка.
Има многу деца кои се немирни но родителите ги мазаат своите деца па така можат да прават се што сакаат.А има и родители кои ги тепаат своите деца ако погрешат.
Што мислите вие,дали децата треба да бидаат тепани?
Тепани не во смисол да ги претепаш ама мала воспитна мерка.
Да. Два три пати да ја протресеш прашината од газето. Само толку. И тоа од 4 до 8 години. На детето тогаш не можеш да му објаснуваш за филозофијат на животот, за тоа што чини што не чини. Едноставно треба малку преку пример да не се одуди истото да го направи. Со тек на време ќе сфати која е вистинската причина, но нема да посегне да го стори истото.