На која религија припаѓате?
- Автор на темата Hip.Hop_MKD
- Време на започнување
Тоа беше порано... откако конечно едни се смилуваа и ме примија дома да им проповедам, се збунив и не знаев што да правам, ме мавна криза на идентитет. После тоа направив трансфер во Адвентисти, сега сум господин човек и не одам по куќи, чекам луѓето да дојдат кај мене водени од Небесната сила. Како беше она - ако не сакала планината да појде кај Мухамед, Стивен Сигал ќе и залепел две-три на планината и таа ќе тркнела накај Мухамед...or something...
Прашање кое често ми го поставуваат "Од која религија си?" "На која религија припаѓаш?" "Во кој бог веруваш?"
Одговорот ги збунува,да не кажам ги насмејува.
Објаснување не им е потребно бидејќи живеат во својата верување каде помалото треба да припадне-верува на поголемото.
Секоја религија или филозофија произлегла од човек,кога викам човек мислам на само човек,основно појдовно размислување од самиот почеток на неговото постоење,нема никаква "облека" од светот,како име,нација,култура,поими преку кој себе би се разликувал од тебе и мене,него само човек,ништо повеќе.
Овој начин на состојбата на умот,каде се отфрлени сите праталчиња останувјќи само гол поим за човек се помислата за умирање,
не она умирање кое во секојдневниот живот го доживувате,него едно поинакво ,помалку застапено и истото несватливо,но сепак постои.
Ако кажам од тоа умирање ниту поимот човек не постои,нема да погрешам,но сепак како репер за ваше осознавање и место каде треба да дојдете е потребен.
Во тоа живеење или умирање на самиот поим човек,сами создавате илузија за да постоите,илузија на дете,илузија на тинејџер,илузија на заводник,илузија на љубовник,илузија на зрела личност и илузија на старец,сите илузии ги создавате и самиот себе се јадете за да доживеете уште поголема илузија дека с'е и ништо сте.
Па ако човек е црвсто убеден во своето постоење и верува во својата илузија не "јадејќи се",
тогаш религите и филозофиите се истот така илузија за едното со друго да се поништат,но како во повеќето случаеви тоа вас ќе ве изеде,
добивајќи помисла дека тоа е поголемо од вас,а со тоа и чуство за припадност кон истото.
Често на ова прашање одговарам,јас не припаѓам на ниту една религија,тие ми припаѓаат мене!
Ако тргнеш од позиција на гол човек,ќе го разбереш тоа што го напишав.
Одговорот ги збунува,да не кажам ги насмејува.
Објаснување не им е потребно бидејќи живеат во својата верување каде помалото треба да припадне-верува на поголемото.
Секоја религија или филозофија произлегла од човек,кога викам човек мислам на само човек,основно појдовно размислување од самиот почеток на неговото постоење,нема никаква "облека" од светот,како име,нација,култура,поими преку кој себе би се разликувал од тебе и мене,него само човек,ништо повеќе.
Овој начин на состојбата на умот,каде се отфрлени сите праталчиња останувјќи само гол поим за човек се помислата за умирање,
не она умирање кое во секојдневниот живот го доживувате,него едно поинакво ,помалку застапено и истото несватливо,но сепак постои.
Ако кажам од тоа умирање ниту поимот човек не постои,нема да погрешам,но сепак како репер за ваше осознавање и место каде треба да дојдете е потребен.
Во тоа живеење или умирање на самиот поим човек,сами создавате илузија за да постоите,илузија на дете,илузија на тинејџер,илузија на заводник,илузија на љубовник,илузија на зрела личност и илузија на старец,сите илузии ги создавате и самиот себе се јадете за да доживеете уште поголема илузија дека с'е и ништо сте.
Па ако човек е црвсто убеден во своето постоење и верува во својата илузија не "јадејќи се",
тогаш религите и филозофиите се истот така илузија за едното со друго да се поништат,но како во повеќето случаеви тоа вас ќе ве изеде,
добивајќи помисла дека тоа е поголемо од вас,а со тоа и чуство за припадност кон истото.
Често на ова прашање одговарам,јас не припаѓам на ниту една религија,тие ми припаѓаат мене!
Ако тргнеш од позиција на гол човек,ќе го разбереш тоа што го напишав.
Ниту една старо-еонска религија не покажа реална основа за да можам да бидам дел од истата.
Ниту една од нив не е блиска со природата на човекот...
Можеби за некој нудат надеж, вера, љубов - но не гледам љубов кај ниту една религија денес. Само философии и политика во вистинска смисла на зборот - управување со масата за максимално искористување на импулсот на нивното дејствување во светот!
Зошто нудат надеж и вера? Зошто не реалност и знаење?
П.С. Ова само за да така, можеби започне некоја дискусија... муслимани, православни, католици... што сте запнале со различни религии и различни богови кои некои се многу непријателски настроени еден спрема друг? Како избравте каде ќе припаѓате? Според вашето верување? Од каде е тоа верување?
Ниту една од нив не е блиска со природата на човекот...
Можеби за некој нудат надеж, вера, љубов - но не гледам љубов кај ниту една религија денес. Само философии и политика во вистинска смисла на зборот - управување со масата за максимално искористување на импулсот на нивното дејствување во светот!
Зошто нудат надеж и вера? Зошто не реалност и знаење?
П.С. Ова само за да така, можеби започне некоја дискусија... муслимани, православни, католици... што сте запнале со различни религии и различни богови кои некои се многу непријателски настроени еден спрема друг? Како избравте каде ќе припаѓате? Според вашето верување? Од каде е тоа верување?
За божјо знаење, религиите нудат богови нели и нивните „размисли“...
Божествена етика и морал, политички ситем божји нуди истата...
За такво знаење и од каде тоа... божествена политика и управување со луѓето: во моментот и во иднина!
Не само: јас сум православен... или јас сум... муслиман... и тоа не треба да се објасни?
Не треба да се даде објаснување зошто еврејскиот бог решил (или пак „светите“ отци) жената да НЕМА право да оди кај олтарот во храмот?
Не треба некој муслиман да даде објаснување како тоа шеријатот е „божјо“ уредување на „држава“?
Религијата не бара во својата срж „еден бог, едно уредување“ на Земјата?
Целата Земја да биде „света“ земја со еден бог!
Не треба религијата денес да даде објаснување како тоа во исто време Светото тројство и Алах војуваат на Земјата и како планираат да создадат единство?
Или ќе бидеме романтичари и ќе дрдориме за „душата“ и „единство“ со едниот вистински бог?
Знаење треба за религиите: историја, политика, етика, морал... малку наука!
Религиозниот романтизам ги одржа религиите да бидат силни до XIX век! И сеуште создаваат некакви си верници... кои не им годи слободната мисла, новата етика, новиот човек!