,,Таа, случајно, се омажи на 18 мај 1980 година. Да се омажеше за мене, веројатно, како вистински маж, понекогаш и ќе го заборавев тој датум. Вака го запаметив засекогаш."
-Балашевич
Омилени цитати (со наведен автор)
- Автор на темата Libra
- Време на започнување
-Луѓето кокодакаат без крај и конец. Човекот не настанал од мајмун, настанал од кокошка.
-Во моментот кога размислуваш дали некого навистина го сакаш, веќе засекогаш си престанал да го сакаш.
-Непознатите не гледаат онакви какви што сме, а не онакви какви што сакаат да мислат дека сме.
Сенка на ветрот- Зафон
-Во моментот кога размислуваш дали некого навистина го сакаш, веќе засекогаш си престанал да го сакаш.
-Непознатите не гледаат онакви какви што сме, а не онакви какви што сакаат да мислат дека сме.
Сенка на ветрот- Зафон
Еден цитат од прекрасната книга Новеченто од Алесандро Барико
„Сиот оној град... не му се гледаше крајот... Крајот, ве молам, ќе можеме ли да го видиме крајот?
И вревата/
На онаа, стопати нека е проклета скаличка... Беше многу убаво, се`.... а јас бев фраер во оној капут, феноменално изгледав и немав сомневање, сигурно беше дека ќе се симнам, немаше проблем/
Со мојата сина шапка/
Првото скалило, второто скалило, третото скалило/
Првото скалило второ/
Не ме запре она што го гледав
Можеш ли да го разбереш тоа, брат?, она што не го гледав... го барав ама го немаше, во целиот оној бескраен град имаше се` освен/
Имаше се`/
Но немаше крај. Она што не го видов е каде завршува сето тоа. Крајот на светот/
Замисли си: пиано. Клавишите почнуваат. Клавишите завршуваат. Знаеш дека ги има 88, тука никој не може да те излаже. Тие не се бескрајни. Ти си бескраен и бескрајна е музиката што внатре, во тие клавиши, можеш да ја создадеш. Тие се 88. Ти си бескраен. Тоа мене ми се бендисува. Тоа може да се живее. Но ако ти/
Но ако јас се искачам по онаа скаличка, а пред мене/
Но ако јас се искачам по онаа скаличка, а пред мене се постеле клавијатура од милиони клавиши, милиони и милијарди/
Милиони и милијарди клавиши кои никогаш не завршуваат и тоа е целата вистина, дека никогаш не завршуваат и дека таа клавијатура е бескрајна/
Ако таа клавијатура е бескрајна, тогаш/
На таа клавијатура нема да можеш да отсвириш. Си седнал на погрешно столче: тоа е пијаното на кое свири Господ/
Господе боже!, ги виде улиците?/
Само улиците ги имаше илјадници, како вие таму успевате да одберете една/
Да одберете една жена/
Една куќа, една земја да биде ваша, еден пејзаж за гледање, еден начин на умирање/
Сиот тој свет/
Тој свет во тебе што не знаеш ниту каде завршува/
И колкав е/
Никогаш ли не се плашите дека ќе се рапсаднете на илјада парчиња кога само ќе го замислете тој бескрај, само да го замислите? А да го живеете.../
Јас сум роден на овој брод. Светот поминуваше и тука, но само две илјади луѓе одеднаш. Имаше тука и копнежи, но само колку што може да се соберат помеѓу носот и крмата. Си ја свириш својата среќа на клавијатурата што не е бескрајна.
Јас сум така научен. Копното, тоа е преголем брод за мене. Предолг пат. Премногу убава жена. Преопоен мирис. Таа е музика што не знам да ја отсвирам. Пуштете ме да се вратам назад.
Ве молам/
/
/
/
/
/
Сега обиди се да разбереш, брат. Обиди се да разбереш, ако можеш/
Сиот тој свет во очите/
Ужасен, а убав/
Премногу убав/
И стравот што ме враќаше назад/
Бродот, пак и за навек/
Малиот брод/
Тој свет во очите, секоја ноќ, одново/
Сеништа/
Можеш да умрешако им се препуштиш/
Сакаш да се симнеш/
Не се осмелуваш/
Да полудиш/
Да полудиш/
Нешто мораше да се превземе и јас го направив тоа/
Прво го замислив/
Потоа го правев/
Секој ден, со години/
Дванаесет години/
Милијарди мигови/
Со движења незабележливо и бавно...“
И вревата/
На онаа, стопати нека е проклета скаличка... Беше многу убаво, се`.... а јас бев фраер во оној капут, феноменално изгледав и немав сомневање, сигурно беше дека ќе се симнам, немаше проблем/
Со мојата сина шапка/
Првото скалило, второто скалило, третото скалило/
Првото скалило второ/
Не ме запре она што го гледав
Можеш ли да го разбереш тоа, брат?, она што не го гледав... го барав ама го немаше, во целиот оној бескраен град имаше се` освен/
Имаше се`/
Но немаше крај. Она што не го видов е каде завршува сето тоа. Крајот на светот/
Замисли си: пиано. Клавишите почнуваат. Клавишите завршуваат. Знаеш дека ги има 88, тука никој не може да те излаже. Тие не се бескрајни. Ти си бескраен и бескрајна е музиката што внатре, во тие клавиши, можеш да ја создадеш. Тие се 88. Ти си бескраен. Тоа мене ми се бендисува. Тоа може да се живее. Но ако ти/
Но ако јас се искачам по онаа скаличка, а пред мене/
Но ако јас се искачам по онаа скаличка, а пред мене се постеле клавијатура од милиони клавиши, милиони и милијарди/
Милиони и милијарди клавиши кои никогаш не завршуваат и тоа е целата вистина, дека никогаш не завршуваат и дека таа клавијатура е бескрајна/
Ако таа клавијатура е бескрајна, тогаш/
На таа клавијатура нема да можеш да отсвириш. Си седнал на погрешно столче: тоа е пијаното на кое свири Господ/
Господе боже!, ги виде улиците?/
Само улиците ги имаше илјадници, како вие таму успевате да одберете една/
Да одберете една жена/
Една куќа, една земја да биде ваша, еден пејзаж за гледање, еден начин на умирање/
Сиот тој свет/
Тој свет во тебе што не знаеш ниту каде завршува/
И колкав е/
Никогаш ли не се плашите дека ќе се рапсаднете на илјада парчиња кога само ќе го замислете тој бескрај, само да го замислите? А да го живеете.../
Јас сум роден на овој брод. Светот поминуваше и тука, но само две илјади луѓе одеднаш. Имаше тука и копнежи, но само колку што може да се соберат помеѓу носот и крмата. Си ја свириш својата среќа на клавијатурата што не е бескрајна.
Јас сум така научен. Копното, тоа е преголем брод за мене. Предолг пат. Премногу убава жена. Преопоен мирис. Таа е музика што не знам да ја отсвирам. Пуштете ме да се вратам назад.
Ве молам/
/
/
/
/
/
Сега обиди се да разбереш, брат. Обиди се да разбереш, ако можеш/
Сиот тој свет во очите/
Ужасен, а убав/
Премногу убав/
И стравот што ме враќаше назад/
Бродот, пак и за навек/
Малиот брод/
Тој свет во очите, секоја ноќ, одново/
Сеништа/
Можеш да умрешако им се препуштиш/
Сакаш да се симнеш/
Не се осмелуваш/
Да полудиш/
Да полудиш/
Нешто мораше да се превземе и јас го направив тоа/
Прво го замислив/
Потоа го правев/
Секој ден, со години/
Дванаесет години/
Милијарди мигови/
Со движења незабележливо и бавно...“
Последна промена:
„
Зависта е религија на медиокритетите. Таа им ја враќа силата, таа е одговор на немирите што ги јадат и, на крајот на краиштата, им ја растура душата и им дозволува да ги оправдаат својата беда и својата алчност се‘ додека не поверуваат дека тоа се доблести и дека вратата на рајот ќе се отвори само за несреќниците како нив, што поминуваат низ животот не оставајќи никаква друга трага освен намерата да ги омаловажат другите и да ги исклучат и, ако е можно, да ги уништат оние што, со самиот факт дека постојат и дека се такви какви што се, укажуваат на нивната беда на духот, умот и силата.
Среќен е оној по кого лаат кретените, зашто неговата душа никогаш нема да им припаѓа.“
Играта на ангелот-Карлос Руиз Зафон
Talent wins games, but teamwork and intelligence wins championships.
- Michael Jordan
Why does the Air Force need expensive new bombers? Have the people we've been bombing over the years been complaining?
Lin Yutang:
Hope is like a road in the country; there was never a road, but when many people walk on it, the road comes into existence.
Denis Waitley:
Happiness cannot be traveled to, owned, earned, worn or consumed. Happiness is the spiritual experience of living every minute with love, grace and gratitude.
- Michael Jordan
Why does the Air Force need expensive new bombers? Have the people we've been bombing over the years been complaining?
Lin Yutang:
Hope is like a road in the country; there was never a road, but when many people walk on it, the road comes into existence.
Denis Waitley:
Happiness cannot be traveled to, owned, earned, worn or consumed. Happiness is the spiritual experience of living every minute with love, grace and gratitude.
http://www.facebook.com/pages/-ubavi-misli-/163759360316350
еве ја мојата страна за убави мисли.....
еве ја мојата страна за убави мисли.....
Светот не е само модна писта. Во него има и мали и големи луѓе, сиромашни и богати. Употребувајте го вашето чувство за универзална љубов колку што можете почесто.
ме потсети на деновите во основно,овој цитат ни беше тема на писмена работа по македонски јазик......:cloud
Делот прилично сум сигурна дека е од "Вероника реши да умре" - Пауло Коелјо.
А јас сто проценти сум сигурна дека не е Вероника, лани ја читав Крвна врска и баш ја барав заради овој цитат, претходно го видов на некој форум
As a Christian I have no duty to allow myself to be cheated, but I have the duty to be a fighter for truth and justice.
Лаже!-мислеше тој во себе,гризејќи ги ноктите од мака. -Горделивка! Нема да признае дека сака да стори добродетел! Надуеност! О,ниски карактери ! - И сакаат така како што мразат... О,колку ги...мразам сите!