Саладин не е тоа уценување,во тој момент си мислиш дека навистина не можеш да продолжиш без таа личност дека животот не тече понатака,дека се е изградено во врска со неа и тебе и така натака и и кажуваш искрено да не си иде дека можеш да направиш глупоста не од што ти е тоа уцена туку тоа го мислиш и го кажуваш,да не занемариме дека голем процент од самоубиствата се баш на тема развод или раскин од врски
Самоубиство
- Автор на темата Caci
- Време на започнување
Знам, затоа што и јас имав една да не речам таква ситуација. Но работата е што веднаш потоа ми светна мислата за фактот дека всушност секој човек поради егоистични нагони живее и тоа дека сакањето е еден вид на егоизам. Се помирив со тоа и престанав да сакам. Се до оној момент коа ќе се појави друга. Сакањето е чиста биохемија. Романтичноста, црните мисли ги создава само човекот.
Од аспект на оној што го кажува односно употребува тој муабет може да се каже било што,па дури и дека не е уценување,но на оној кој го слуша,односно на оној на кој му е наменет муабетот е чиста уцена.
Тој што го употребил муабетот,ако не ми се вратиш ке се самоубијам,дали некогаш се запрашал како се чувствува оној на кој му е кажано да бира мегу двете работи?
Нема кој не бил повреден во животот,за мене е тотална незрелост таквото понашање.
Ако единствениот начин дека некој го сакам повеке од својот живот,да му го покажам тоа,е да му речам дека ке се самоубијам јазк и на паметот,јазк и на чувствата.
Толку начини за изразување љубов што чинот за најавување самоубиство не ми претставува ништо друго само последна шанса како да пробаш некого со сила да го задржам.
А што ке ми е некој да биде со мене само заради она што јас така сакам?
Пак ке повторам,тотална уцена,незрелост и нестабилност на самата личност....тоа за мене претставува оној кој го најавува своето самоубиство со или или.Патетика.
Попрво ке се самоубијам отколку да помислам некому да му го кажам тој муабет.
Е баш така.
Има начини, точно. Но крајниот продукт е секогаш желбата да сакаш некого да вратиш. Една од опциите е како што викаш ти со уцена за самоубиство.
Малце офтопик отидов ама нема врска. Поентата ми е, не постои поискрена љубов од љубовта кон себе. Освен можеби кон сопствените деца. Сеуште не ги имам за да докажам.
Не верувам во живот по секоја цена... На пример, која е поентата да чекам природата да си го заврши своето венејќи во некој старечки дом, изнемоштен и неспособен за ништо кога можам сам да кажам стоп! доста е...
Знам дека ќе умрам од своја рака кога-тогаш, у стил на Хантер Томпсон. Виски, пура и револвер... Фраерски егзит.
Мада прилично сум сигурен дека ставовите околу ова прашање милион пати ќе ми се променат во наредните 50тина години.
Знам дека ќе умрам од своја рака кога-тогаш, у стил на Хантер Томпсон. Виски, пура и револвер... Фраерски егзит.
Мада прилично сум сигурен дека ставовите околу ова прашање милион пати ќе ми се променат во наредните 50тина години.
Ма би останал до крај. Сепак не би сакал да ми биде ко на Дино Мерлин(умри прије смрти). Нема нешто што би ме натерало да си го истурам мозокот или да шутнам стол од под мене,никогаш. Би сакал да го искористам животот до последниот здив,макар стар,неподвижен,некорисен и пред распаѓање. И потполно се согласувам дека самоубиството е себичен,егоистичен и кукавички чин.
-Ej,имам проблеми,ми умре кучето,жена ми сака да ме остави а шефот 3 плати ми должи. Ај ќе се рокнам,јак сум,шо е битно шо на моите малолетни деца и мојата тешко подвижна сопруга ќе им оставам ем проблеми ем непреболива тага. Битно јас ќе си го истурам мозокот и нема да имам никакви проблеми у животот.
И у задњи 3 секунди му се мота целиот живот пред очи,ги наоѓа и најмалите ситници што би го оддржале во живот и би го направиле среќен,но касно е за назад кога веќе го повлекол орозот.
You only live once би одговарало за оваа тема,да не беше тој израз толку утепан,изваден од контекст и користен како изговор за фукање,пијанчење и глупирање.
-Ej,имам проблеми,ми умре кучето,жена ми сака да ме остави а шефот 3 плати ми должи. Ај ќе се рокнам,јак сум,шо е битно шо на моите малолетни деца и мојата тешко подвижна сопруга ќе им оставам ем проблеми ем непреболива тага. Битно јас ќе си го истурам мозокот и нема да имам никакви проблеми у животот.
И у задњи 3 секунди му се мота целиот живот пред очи,ги наоѓа и најмалите ситници што би го оддржале во живот и би го направиле среќен,но касно е за назад кога веќе го повлекол орозот.
You only live once би одговарало за оваа тема,да не беше тој израз толку утепан,изваден од контекст и користен како изговор за фукање,пијанчење и глупирање.
А што ако соочувањето е надвор од твојата моќ?
Ако е нешто толку катастрофално што самата помисла на соочување може да те растрои и да те уништи.
Никогаш нема да знаеме која била причината зад сето тоа.
Проблеми кои навидум ни изгледаат минорни можат сосема да ја уништат психата на едно човечко суштество.
Сепак,ако се тргнат фактите настрана,сметам дека актот како акт е себичен од морален аспект.
Го одземаш својот живот а со себе ги повлекуваш и животите на сите оние на кои му значиш,а мислам дека ниедно човечко суштество не го заслужува тоа...
Самоубиство уствари ти е себичење и болење ташак за блиските. Не ми е мене ок, не ми се живее и ќе се фрлам од облакодер и ќе си ја потресувам фамилијата или ќе си ги жигосувам децата за цел живот.
Нема човек што немал озбилни проблеми, тешкотии, долгови, љубовни јадови и остали самоубиповикателни ствари и секој може да си го стави јажето на врат и решен проблем. Ама никој не ни дал гаранција дека животот ќе биде розев и се ќе иде како подмачкано. А што и да е ќе помине. Само треба време.
И трпение.
Од лошо има и полошо, а колку е полошо толку подобро ќе биде утре.
Храброст не е ладнокрвно да си го одземеш животот после едно разочарување, храброст е стоечки да поднесеш се.
И на крај греота е за оние што сакаат да живеат, а немаат шанса.
Од друга страна пак, не знам како да напишам да изгледа нормално, ама во случај кога доктор ќе ти каже -имаш рак краен стадиум, ти остануваат уште година дена живот во кои ќе се грчиш во болки и ќе се претвориш во привидение... Кој знае...
Нема човек што немал озбилни проблеми, тешкотии, долгови, љубовни јадови и остали самоубиповикателни ствари и секој може да си го стави јажето на врат и решен проблем. Ама никој не ни дал гаранција дека животот ќе биде розев и се ќе иде како подмачкано. А што и да е ќе помине. Само треба време.
И трпение.
Од лошо има и полошо, а колку е полошо толку подобро ќе биде утре.
Храброст не е ладнокрвно да си го одземеш животот после едно разочарување, храброст е стоечки да поднесеш се.
И на крај греота е за оние што сакаат да живеат, а немаат шанса.
Од друга страна пак, не знам како да напишам да изгледа нормално, ама во случај кога доктор ќе ти каже -имаш рак краен стадиум, ти остануваат уште година дена живот во кои ќе се грчиш во болки и ќе се претвориш во привидение... Кој знае...
