Ја пролистав темава,имаше двајца членови кои размислувале за самоубиство од кој едниот веке пробал два пати,а другиот засега само имал размислувано да се самоубие и тоа повеке пати.
Исто така сосема случајно,пред извесен период пролистив неколку теми на друг форум,чисто колку да ја уочам разликата,и наидов на истава тема.
Во неа се запрепастив кога прочитав исказ на член кој исто така е и наш член,дека размислува сериозно за да се самоубие.
Размислував околу исказите на овие членови.Искрено,дури помислив(можеби и грешам)дека дури и форумиве им влијаат за таквите нивни размислувања.
Многу често наидувам на напишани коментари дека никој не го свака сериозно форумов односно форумите,и дека доста добро и лесно можат да го разграничат својот живот и моментите поминати на форум.
Не верувам дека е така,поготово не на оние кои поминуваат барем три четири часа во неделата по било кој од форумите.Без разлика дали онлајн или скриени,без разлика дали претежно само читајки или се активни низ темиве.
Токму баш заради оваа причина сум против директните навреди,оговарања,саркастичните искази и употребата на иронија.
Малку изгледа дека забегав од темава но целата поента ми беше да нагласам дека треба да припазуваме со своето однесување,оти неможеме да знаеме како му поминал денот и какви се проблеми има соговорникот од спротива.
Не велам дека треба да го гушкаме секој член на кој ке наидеме,само колку да шириме неискрена позитива.
Но сепак треба да се има граница.
Точно дека јас сум една од најдиректните ликови на форумов,со минимално лицемерие(барем за таква јас си се сметам).
Секој што ке се произнесе дека ниту еднаш не бил лицемерен,нема да го верувам.
Некого сигурно го повредувам со таквата моја директност,но се трудам секогаш да дадам образложение наведувајки факт зошто стојам зад некои предлози,критики и слично.
Можеби доколку го прочитавте ова што го напишав помисливте дека нема зошто ние да се грижиме заради слабостите на одредени личности но не заборавајте да помислите дека не знаете што ви носи и вам животот.
Доволно јасно ни е на сите дека лугето кои помислуваат посериозно околу самоубиство,дека се луге чиј карактер е послаб или веке видно ослабен,луге кои сметаат дека немаат повеке сила да ги поднесат потешкотиите на животот,луге кои мислат дека немаат за кого да живеат.
Помислете тогаш првенствено на својата мајка.
Ако за ништо друго не сте и благодарни што направила во вашиот живот,бидете и благодарни за ноките што не ги спиела кога ве доела.
Точно дека вие не сте го барале тоа од неа,но таа безусловно тоа ви го пружила.
