Ја прво мислев некоја серија е и викам да погледам малку. Глума ко плачот на Сталоне помешано со Стивен реновирачот... можда и мачете да се замеша тука. Шта речи, приказна од реалноста.
Седат на клупа и овој од никаде почнува да се витка и женска му му вика:
-Што ти е? Да ти купам апчиња?
-Ааааааррр... Не, дај ми пари јас ќе си купам.
(и некако преку ракав од јакна му ги виде раните од иглите)
-Од што ти е тоа на раката?
-Бев да ми земат крв.
-За тоа ли ги трошиш моите пари?
И си станува цурата. Што има тука да се драматизира и да се муабети? Станува, оди и нема гајле. Следна сцена цурата гледа во камерата ко да и` рекле „Причекај 10 мин. за да се допржи помфритот.“ и збори:
-Ова не е истиот човек што го запознав.
Исто една јака сцена беше коа џони џанак возеше бело во порцелански тањир