Ко веќе двајца без тројца ми го изгледаа предлогов, ај сам да си напишам.
Ова ми е прв филм на Вим Вендерс и воопшто не ме „шармираше“. Вим Вендерс е звучно име во филмскиот свет. Неговите филмови постојано добиваа добри оцени од филмските критичари и се прикажувани на светските фестивали. Сепак, не ме привлече неговото име или реноме, да го дадам филмов за предлог. Барав филмови за книжевниов лик Том Рипли и случајно го најдов филмов, па си реков добра оцена и не верувам некој многу да слушнал, па да го предложам. Може требаше да го дадам The Talented Mr. Ripley, сигурно подобар ќе беше, ама бидна што бидна.
Филмов ко филм ми беше премногу монотон за крими, мистерија, трилер. Можеби и поради лошо дефинираните жанрови на ИМДБ потајно се надевав дека нешто ќе се случи, а добив драма in its purest form, со крими елемент. Од мистерија - ни М.
Од гледна точка на сценарио, не беше ништо посебно, постојано со едно исто монотоно темпо, со долги кадри. Not a fan of долги кадри, ко што не обичам во книга стотина страници да го опишуваат столчето во кујната на ликот, ама нека му биде.
Музика не се сеќавам дали имаше, а од точка на сценографија, костимографија беше одличен.
Глума на нивоу, не ни можеше нешто полошо да се очекува од Денис Хопер и Бруно Ганц (звучно име во европскиот филм) кој со нетрпение го чекам во најновиот филм на Митко Панов.
Филмов не беше лош, ама како што кажа и Аутрајдер, не е по мерка на сите. Некој го сака - некој го хејта. Во 2 саати е прикажано нешто што може да се прикаже во 20 минути.
Јас не сум по вакви арт-филмови и не ја гледам убавината во нив, ама ако некој сака вакви филмови, нека му даде шанса на овој.
За нареден предлог, дефинитивно ќе гледам да не биде арт-филм, туку некој покомерцијален што ќе ги задоволи вкусовите на повеќето филмски клубаџии.