Нешто како first world problems од тоа време, брачни проблематики, некој просечен лик оженет со high demand and high maintenance жена, (не дека таа беше нешто натпросечна во било што освен изгледот) и тие ствари е сега колку шо разбрав типката си имала стандард за праф маш кој ликот не успеал да го запази пошто не се возбуди кога америчкиот продуцент (се сомневам дека се работи за вистински неандерталец) почна да и се удвара на нималку суптилен начин... и ја остави да ја превезе а тој зеде такси, после имаше нешто слично на бродот кога неандерталецот ја покани во соба а овој сопругот не сакаше да решава него одлучи таа да си реши шо и како...
А се знае дека праф маш не остава жена сама да решава шо ќе праи...hence жената почна да го презира како слабак
Изгледа прича за одередна категорија на жени со кои брак или врска е пат во пеколот, симболично прикажан преку сударот на алфа ромеото со цистерната на крај...
Кога почна филмот цело време беше со тегачење на Брижит Бардо и покажување на нејзините, за тоа време неверојатни облини, па дури и досадњикаво делуваше, после сценариото фати чекор со филмот
Наравоучение - мажи, бегајте од жени на кои треба да им бидете маж, татко и стопан истовремено, како од наезда на Монголи...
Мора да се напомене дека ликот веројатно флертуваше со таа преводителката, факат кој не ја изнервира жена му, пошто нели праф маш се пушта на жени...
Главниот лик ок одигра, стандард ништо посебно.
Старчето било Фриц Ланг, немачки култен режисер од стари времиња, симпатичен лик.
Продуцентот, ружна, неотесана и како со тесла делкана фаца, како излезен од документарец за неандерталци со скромни актерски можности, некако делуваше крајно тупаво, како да му е тесно во оделото, како да се мачи пред камера...
Шо беше тоа со членската книшка од комунистичка партија не разбрав баш...
