Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Ниту одразот во огледалото не е повеќе истиот.
Не е повеќе мојот, прикажува една насмеана девојка, со долга свилена коса и очи кои блескаат како во нив да е собрана сета љубов на светот.
Ме нема мене повеќе,всушност сум една девојка со извештачена насмевка на лицето која полека ги стврднува сите мускули на лицето при што добива некој напнат израз.
Во очите можеш да прочиташ само болка, косата е разбушавена како да не знаела за подобри денови.
Твојот глас во мојата глава, ножеви во моето срце..
Ти ме градеше, но и за миг ме сруши..
Не е повеќе мојот, прикажува една насмеана девојка, со долга свилена коса и очи кои блескаат како во нив да е собрана сета љубов на светот.
Ме нема мене повеќе,всушност сум една девојка со извештачена насмевка на лицето која полека ги стврднува сите мускули на лицето при што добива некој напнат израз.
Во очите можеш да прочиташ само болка, косата е разбушавена како да не знаела за подобри денови.
Твојот глас во мојата глава, ножеви во моето срце..
Ти ме градеше, но и за миг ме сруши..
Последна промена:
Ако постои благодарам од срце тебе ти го упатувам, за се што разбуди во мене, за се што донесе до мене(радост и тага),за насмевки и изгрејсонца видени во твоите очи. Но и за сите солзи, непроспиени ноќи, неодговорени прашања, чекања, и трескања на земја.Тоа си ти-крадец на изгубени души, усреќувач на тажни.
А јас само случаен минувач, сведок на сите твои доблести, неопеан, недопрен, и среќен и тажен во исто време, како јинг и јанг.
Јас карпа, ти оган кој се гаси во протечни води. Јас солза, ти бразда.Ти миг, јас мит.
А јас само случаен минувач, сведок на сите твои доблести, неопеан, недопрен, и среќен и тажен во исто време, како јинг и јанг.
Јас карпа, ти оган кој се гаси во протечни води. Јас солза, ти бразда.Ти миг, јас мит.
Уште од првиот бакнеж ти,првиот допир ти,од тогаш ти....на тебе ти припаднав и ти припаѓам,ти кој ме воскресна и оживеа,и ти кој ќе ме вратиш во темнината помртва отколку што некогаш бев.
Последна промена:
Почуствував радост во себе што повторно ќе те видам.
Знаев,знаев дека денес ќе биде посебен ден.И не се излажав.Случајно,ако постои случајност..очи во очи со тебе,без можност да побегнам,да го сокријам погледот.
Додека се во мене запре за миг,
мирно те пресретнав.Како да не постојат никакви чувства,никакви мисли поврзани со тебе.
Тивко,одсечно изговорено:
Добро утро...
А во мене..молк.
Како здивот да сопре..
Како срцево да не чукаше повеќе.
Како се во мене да те набљудуваше скенирајќи го секој еден детаљ на тебе.
Како душава да одмараше во твоите темни очи,неполни 5 секунди.Доволно долго,за повторно тој копнеж да се разбуди во мене.Додека те немаше,мислев...воопшто не мислев на тебе.Задоволна и среќна што е тоа така.И ете како за беља,повторно си тука..повторно на прагов од мене..
Како пее Каролина?
Во магичен круг ли ме затвораш кога блиску си?
И повторно..кој си ти?
Знаев,знаев дека денес ќе биде посебен ден.И не се излажав.Случајно,ако постои случајност..очи во очи со тебе,без можност да побегнам,да го сокријам погледот.
Додека се во мене запре за миг,
мирно те пресретнав.Како да не постојат никакви чувства,никакви мисли поврзани со тебе.
Тивко,одсечно изговорено:
Добро утро...
А во мене..молк.
Како здивот да сопре..
Како срцево да не чукаше повеќе.
Како се во мене да те набљудуваше скенирајќи го секој еден детаљ на тебе.
Како душава да одмараше во твоите темни очи,неполни 5 секунди.Доволно долго,за повторно тој копнеж да се разбуди во мене.Додека те немаше,мислев...воопшто не мислев на тебе.Задоволна и среќна што е тоа така.И ете како за беља,повторно си тука..повторно на прагов од мене..
Како пее Каролина?
Во магичен круг ли ме затвораш кога блиску си?
И повторно..кој си ти?
Јас сум тишина,
Јас сум осамен град..изгубен на картата на светот,
Загубен патник без компас,
една трпелива светилка на патот..
Јас сум осамен град..изгубен на картата на светот,
Загубен патник без компас,
една трпелива светилка на патот..
Јас сум само дно, дно на море во кое ќе се огледаш. Дно после испиено шише вино .
Јас сум само далечина која погледната со твоите очи е само небитнина.
Јас сум една празнина натрупана во просторот меѓу тебе и мене која е недогледина.
Јас исчезната во хоризонтот на животот, премолчена тежина која буди тага.
Во мирисот од темјан и застоеаната влажна одаја, сон пронајден во трепет на кандило.
Ќе ги ставам твоите очи да се погледнам и да се насмевнам на себе си.
Јас сум само далечина која погледната со твоите очи е само небитнина.
Јас сум една празнина натрупана во просторот меѓу тебе и мене која е недогледина.
Јас исчезната во хоризонтот на животот, премолчена тежина која буди тага.
Во мирисот од темјан и застоеаната влажна одаја, сон пронајден во трепет на кандило.
Ќе ги ставам твоите очи да се погледнам и да се насмевнам на себе си.
Верувај и да имав шанса да ти кажам те сакам, немаше да ти кажам.
Зборовите би се заглавиле во грлото, а јас поврторно би заплакала..
Зборовите би се заглавиле во грлото, а јас поврторно би заплакала..
Јас сакам една моја другарка но незнам како да и кажам ако и кажам страв ми е да не ја загубам но многу ја сакам.
Еднаш така напрвив и ја загубив но едвај ја излажав и ми прости незнам дали пак да и кажам старв ми е.
Еднаш така напрвив и ја загубив но едвај ја излажав и ми прости незнам дали пак да и кажам старв ми е.
На крајот се ќе биде добро.
Или барем така сакам да верувам.
Затоа што не можам да помислам дека надежта веќе умрела.
Или барем така сакам да верувам.
Затоа што не можам да помислам дека надежта веќе умрела.