Бев несреќна со новиот,бидејќи тагував по бившиот.Тој ги искористи сите орудија за ме придобие мене и мојата љубов.Се дадов со усни но не и со срце.Телото себично го чував за себе,плашејќи се дека кога ќе го дарам ќе биде погрешно искористено...и така би точна интуиција.Не жалам за тоа,но не требаше да се случи за да не дојде до ова каде што сме сега.Во неговите раце гледав убиец,иако беа исцелителни.Бившиот се користеше со секакви интриги да ме оцрне и да ме открие што навистина се случува со мене.Знаев дека многу му значам и дека многу ме сака,но не сакаше така лесно да го пушти нештото кое долго време му припаѓало нему.Точно знаеше што се случува со мене и само нагодуваше,имаше реална интуиција,ми ги кажуваше речениците низ шега а јас се смрзнував и скаменував во ист момент,затоа што тоа беше проклета вистина.Машка психа-на девојките гледаат како на своина,а не како на живи битија.А јас со залет би притрчала во неговите прегратки,и одново и одново......но прегратка негова ја заменив со друга,затоа после си го отплатив долгот.Никогаш не ме замени со друга......а јас проклет да е денот кога те сретнав тебе и се заљубив,и паднав во искушение.И сега тежината е поголема отколку што можеше да биде....и ќе биде....тешкото допрва доаѓа.Штета што јас ти бев само една играчка од многуте во случајот,а велеше дека ме сакаш и на ни еден начин не ми го докажа тоа никогаш.А тој.....тој никогаш не престана да ме сака и да ми го докажува тоа.И тогаш помислив женска психа-го сака оној кој ја повредува,го повредува тој што ја сака.