e bas me maci ama toa e....super e ajam, i imame mnoooggguuu zaednicki raboti, Premogu....ama taa ima decko, a jas devojka...a taa me izluduva!!!.....i ja mislam i sonuvam.....i milsam deka taa e TAA!!!....no taa ne go deli moeto mislenje......koj znae...moze eden den...koga ke bide docna....
Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Не можам само јас врската да ја движам и да имам удел во неа, помислувам дека не ни ти е гајле за ништо. Доколку не ти е гајле кажи ми, не знам ако веќе ништо сакаш не ни ме држи до тебе. Разбирам матурска ти била, што сакаше правеше ти реков еднаш е матурска помини си најубаво две недели не ни ти реков да испадниме. Но еве ја помина, сега и кажав кога ке сакаш јави ми се да испадниме доста јас цело време се јавував. Разбирам ете другарките, ама претеруваш. Немаш пола саат да одвоиш пред да си одам за Скопје.
Немам повеќе намера, не сум самиот јас. Со еден збор одлучи си.
Немам повеќе намера, не сум самиот јас. Со еден збор одлучи си.
Знам дека знаеш дека нешто не е во ред и покрај толку пати што ти кажав дека сум добро
Не го сакам периодов кој ме обзема, се чувствувам празно покрај толкава љубов... А ти.. Ти даваш се од себе да се чувствувам сакано, да љубам и постојам, да не си ти би била жив мртовец. Ме држиш во живот, со тебе ја гледам мојата иднина, но нешто ме кочи во сета оваа работа. Ти многу добро знаеш. Сакам повторно да се смеам со тебе, онака безгрижно како што од секогаш знаевме. Сакам повторно да ми ги изедеш палачинките и да ти бидам лута дури рекордни 5 минути затоа што се правиш да ме насмееш и да не бидам онаква каква што сум - една голема лутка. Сакам пак да се тепаме со перници дури не ме кренеш во раце (иако сум мече т.е сега сум била пиле - сум подослабела) и да ме вртиш наоколу кажувајќи ми дека јас сум твојот свет! Сакам кога го "будиш" целиот организам со само еден допир на моите дланки, сакам кога си нежен, сакам кога ми викаш дека понекогаш грешам иако не сакам да признаам, сакам кога ми се лутиш и кога не можеш да издржиш па ме гушкаш толку силно што ми ги кршиш сите коскички, ме гушкаш додека останам без последниот здив. Ти си ми гордост, ти си ми среќа! Ништо повеќе на овој свет не ми треба од твоето срце и твојата рака. Со тебе летам многу повисоко од 7мо небо!!! Ај сега кажи ми дали животот е праведен?! Дали?! Не можам да си ги сопрам солзите, оние исти солзи кои со твоите раце ми ги бришеш секоја вечер од лицево. Те љубам и плачам во исто време, дури и временцево плаче за нашата љубов. Како ќе продолжам без тебе?! Како?!?! Дали за три години додека ќе бидам способна да дојдам ќе ме сакаш сеуште?! Сега велиш да - но јас се плашам, се плашам од далечината и од тоа дека ќе те загубам засекогаш - тебе љубовта на мојот живот и татко на моите деца!
Не го сакам периодов кој ме обзема, се чувствувам празно покрај толкава љубов... А ти.. Ти даваш се од себе да се чувствувам сакано, да љубам и постојам, да не си ти би била жив мртовец. Ме држиш во живот, со тебе ја гледам мојата иднина, но нешто ме кочи во сета оваа работа. Ти многу добро знаеш. Сакам повторно да се смеам со тебе, онака безгрижно како што од секогаш знаевме. Сакам повторно да ми ги изедеш палачинките и да ти бидам лута дури рекордни 5 минути затоа што се правиш да ме насмееш и да не бидам онаква каква што сум - една голема лутка. Сакам пак да се тепаме со перници дури не ме кренеш во раце (иако сум мече
т.е сега сум била пиле - сум подослабела) и да ме вртиш наоколу кажувајќи ми дека јас сум твојот свет! Сакам кога го "будиш" целиот организам со само еден допир на моите дланки, сакам кога си нежен, сакам кога ми викаш дека понекогаш грешам иако не сакам да признаам, сакам кога ми се лутиш и кога не можеш да издржиш па ме гушкаш толку силно што ми ги кршиш сите коскички, ме гушкаш додека останам без последниот здив. Ти си ми гордост, ти си ми среќа! Ништо повеќе на овој свет не ми треба од твоето срце и твојата рака. Со тебе летам многу повисоко од 7мо небо!!! Ај сега кажи ми дали животот е праведен?! Дали?! Не можам да си ги сопрам солзите, оние исти солзи кои со твоите раце ми ги бришеш секоја вечер од лицево. Те љубам и плачам во исто време, дури и временцево плаче за нашата љубов. Како ќе продолжам без тебе?! Како?!?! Дали за три години додека ќе бидам способна да дојдам ќе ме сакаш сеуште?! Сега велиш да - но јас се плашам, се плашам од далечината и од тоа дека ќе те загубам засекогаш - тебе љубовта на мојот живот и татко на моите деца!
Ќе те имам некој ден, биди сигурна во тоа!
Засега ни самата не си свесна, но ако...
Засега ни самата не си свесна, но ако...
