и воздухот сув и ладен е подобар кога заедно со тебе го дишам,и водата која е смрзнувачка е послатка кога е од тебе донесена,и животот кој го почнуваме од нула штом е со тебе-прекрасен е се е поубаво со тебе,секое лошо за добро е
Сакам да ти кажам.... (љубовна исповедувачница)
- Автор на темата Saladin
- Време на започнување
Кратко,ама слатко. Со тебе научив да љубам. Нема да бегам од часови,се додека ти си тука да ме подучуваш. Ти ветувам.
Срцето ми гори кога си до мене,а и кога си далеку со мислите ти се приближувам. Не постои момент да избегаш.Tе чувам заробен во главава,во телово,во срцево. ..Ти си единствениот на кој оваа година сакам да подарам нешто-мојата душа. Чувај ме,како што те чувам јас. Сакај ме колку што го сакаш својот одраз во огледалото,а јас те сакам толку колку молчам во текот на денот Дедо Мраз подранил со подарокот оваа година,но барем го прочитал писмото. Во него се криеше мојата најголема желба,а стоеше само едно име. Претпоставуваш чие? Твоето!
Срцето ми гори кога си до мене,а и кога си далеку со мислите ти се приближувам. Не постои момент да избегаш.Tе чувам заробен во главава,во телово,во срцево. ..Ти си единствениот на кој оваа година сакам да подарам нешто-мојата душа. Чувај ме,како што те чувам јас. Сакај ме колку што го сакаш својот одраз во огледалото,а јас те сакам толку колку молчам во текот на денот Дедо Мраз подранил со подарокот оваа година,но барем го прочитал писмото. Во него се криеше мојата најголема желба,а стоеше само едно име. Претпоставуваш чие? Твоето!
Немој да мислиш ако медот се потрошил,дека сме ги закопале секирите. Се облажи додека можеше на макава моја,сега редно е сечилото да светне и да пресечи што ние двајца не успеавме. Горчино моја...
Се пикна во мене и заспа за миг. Неможев, а да не те гледам како прекрасно спиеш. Колку и да ме обземаше сонот, неможев против тоа. Очите ми беа вперени во тебе и те гледав како слатко спиеш.
Ја префрли раката преку мене .. ме гушна, и се стутка во мене. Бев најсреќниот на светот кога го направи тоа. Само се насмевнав, те бакнав на челото и реков:
„Спиј најмила моја, бар немаме многу мигови како овие“.
Те оставив да заспиеш до мене .. а потоа те бакнав, те покрив убаво, и заминав во другата соба кај што беа другарите.
Зборуваа нешто, но мислата ми беше во тебе, во мигот кога заспа во моите прегратки, кога рече дека сакаш секогаш да си до мене, и да спиеш заедно со мене во моите прегратки.
Не најмила, ништо нема да ја замени вечерва, бар не во скоро време. Беше една прекрасна ноќ. О, не, не беше .. ти ја направи да биде прекрасна.
Ти и твоето присуство до мене.
Те сакам.
Ја префрли раката преку мене .. ме гушна, и се стутка во мене. Бев најсреќниот на светот кога го направи тоа. Само се насмевнав, те бакнав на челото и реков:
„Спиј најмила моја, бар немаме многу мигови како овие“.
Те оставив да заспиеш до мене .. а потоа те бакнав, те покрив убаво, и заминав во другата соба кај што беа другарите.
Зборуваа нешто, но мислата ми беше во тебе, во мигот кога заспа во моите прегратки, кога рече дека сакаш секогаш да си до мене, и да спиеш заедно со мене во моите прегратки.
Не најмила, ништо нема да ја замени вечерва, бар не во скоро време. Беше една прекрасна ноќ. О, не, не беше .. ти ја направи да биде прекрасна.
Ти и твоето присуство до мене.
Те сакам.
Уште еден ден поминат без тебе.Уште еден пеколно тежок ден,во кој се будам и знам дека ме чека истото што и вчера,истото што и утре: преживување. Преживување на уште ден обидувајќи се да заборавиш на сите проблеми. А за некоја беља, сите мои проблеми се поврзани со тебе. Ти, центарот на мојот универзум. И го знаеш ли она чувство кога си во друштво а сите околу тебе се среќни, покрај нив и ти правиш напори и ја ставаш на себе својата најубедлива насмевка и се правиш како се да е розево,се да е толку проклето добро?-а всушност сакаш да вресниш, сакаш да обвиниш некој за твојата несреќа, за твојата тага и твојата болка. Сакаш да ги удриш,да им се развикаш во лице: Какви пријатели сте вие ако не можете да ја приметите мојата тага? Какви личности сте вие кога зборувате за вашата среќа а не забележувате дека јас умирам одвнатре? Ама секако, тука мора да се најде и некој "паметен" кој ќе сака да ја испита твојата состојба,па ќе рече 'Знам дека никогаш не ја преболе.Знам дека сеуште ти е во мислите. Остави ја брат,не вреди' и чека. Чека да кажиш нешто. Како на филмовите,знаиш? Демек, јас знам дека никогаш не ја преболи, колку ефтино! Всушност се сити на твојата тажна приказна.
А јас?На моето лице се појавува огромна насмевка, почнувам да се смеам за никој да не го забележи мојот крик, моите придушени солзи... и со кнедла во грлото велам: Таа е стара приказна. А бесрамно лажам. И лузните на моето срце повторно се отвараат, полека полека почнуваат да ме печат,да ме горат додека некој друг продолжува за својот љубовен живот и зборува колку е среќен и задоволен. И тогаш се прашувам : Зошто не сум среќен како него? Зар не заслужувам и јас да ја имам личноста што ја посакувам покрај себе? Зошто мора олку да боли?
Потоа само давам некој изговор кој не држи вода и одам на некое место каде што можам да бидам сам.Каде што можам да размислувам за тебе, за нас. И додека ги црпам последните сили да не експлодирам, мислам на тоа како е најважно ти да си среќна. На крајот на краиштата се се сведува на тоа. Само ти да бидиш среќна. Јас и онака сум навикнат да патам.
А јас?На моето лице се појавува огромна насмевка, почнувам да се смеам за никој да не го забележи мојот крик, моите придушени солзи... и со кнедла во грлото велам: Таа е стара приказна. А бесрамно лажам. И лузните на моето срце повторно се отвараат, полека полека почнуваат да ме печат,да ме горат додека некој друг продолжува за својот љубовен живот и зборува колку е среќен и задоволен. И тогаш се прашувам : Зошто не сум среќен како него? Зар не заслужувам и јас да ја имам личноста што ја посакувам покрај себе? Зошто мора олку да боли?
Потоа само давам некој изговор кој не држи вода и одам на некое место каде што можам да бидам сам.Каде што можам да размислувам за тебе, за нас. И додека ги црпам последните сили да не експлодирам, мислам на тоа како е најважно ти да си среќна. На крајот на краиштата се се сведува на тоа. Само ти да бидиш среќна. Јас и онака сум навикнат да патам.
Од нашиот прв поглед те сонувам....од нашиот прв состанок ми требаш...од нашиот прв допир те посакувам...од нашиот прв бакнеж те сакам...те сакам со душата, зошто срцето престанува да чука, а душата ЖИВЕЕ ВЕЧНО
Сакам да бидам со тебе,да го делам секојдневието,да ја сокриеме иднината и да заборавиме на минатото.Тоа би било супер но мене минатото сеуште ме прогонува.А како што гледаш и сегашноста не е чиста,зашто во неа живееме јас ти и некој трет.Не ти ставам ултиматум.Доволно си возрасна за да одлучуваш.А каква и да е твојата одлука и колку таа да ме боли,јас секогаш ќе те чекам.Можеби те привлекува тоа што ме немаш.Нас не поврзува само платонска нишка.Едноставно човек знае дека таа е вистинската.Дури и да вложи се на иднина која се држи на стаклени нозе,не може против нејзиниот кристален поглед,ниту против развеаните коси на студениот ветрец.Така,ако не се обидам никогаш нема да дознаам.А тие твои кафеави темни очи и бадемова коса ќе ме прогонуваат низ сништата.Тогаш до следната средба.До твојата одлука и мојата истрајност.А дотогаш ќе те чувам потајно во срцето.Ако сме биле вистински ќе дотраеме.Ако пак не,никогаш не би успеале.Зашто исчекувањето е полошо од зборот збогум.Ќе навикнеш да живееш без некој што бил дел од твоето секојдневие,но никогаш да престанеш да го чекаш.Тешко е но убавината не е во лесните нешта.Ако и ти беше лесна одамна ќе бевме минато.А сега убавице топли се во неговите прегратки,за подоцна да се ладиш во мои пазуви.Годината бавно минува без тебе,но на срцево си сраснала како уште една комора.И верувај без тебе ниту јас би бил целосен ниту би живеел.