Викаат дека кога нештото завршува,истата ноќ небото плаче,затоа што вредело,затоа што значело нешто,затоа што такво нешто не се раѓало секој ден.Но исто така и викаат дека кога тоа нешто ќе заврши,по дождот штом доаѓа сонце тоа е затоа што никогаш и не си требал да се задоволиш со тоа малце,бидејќи си заслужувал подобро.Штом се задоволиш со помалку од она што го заслужуваш автоматски добоваш помалку и од она со што си се задоволил.Доколку Пепелашка се свртела и се вратила назад по чевличката никогаш не би станала принцеза.Затоа понекогаш треба да заборавиме што сакаме за да се потсетиме што навистина заслужуваме!