Читам извесна поезија, песна во која ќе се пронајдам за да ти ја посветам, пошто мене и онака не ме бива за пишење, јбг. И пак не можам да бидам искрена зошто сепак тоа се нечии чувства, туѓи чувства. Можеби моите се поголеми од чувствата на тој рандом поет, само не знам да ги искажам никако, ни во сонет, ни со рима, ни со контраст, ни со шотизнамјаградацијасинекоја, ни во обичен пост на форум, еве ме се обидувам и не можам.