Сакам да кажам дека ми се спие. Фактот кој го докажува тоа: прегледувам во подфорумот Серии цели 5 минути и се чудам што бараат овие сериски филмови во подфорумот Сеири.Коефициентот на деконцентрација ја помина нормалата.
Предчувстувам дека утрото ќе биде дебалансиран лик кој има мометални симптоми на туарет синдромот, сизифов ритуал на будење кој од зачестеност преминува во навика. Претпоставувам дека утринското кафе ќе го пробуди стариот шарм, ќе ја прекрие раздробеноста, и една шега на некој утрински весник благо ќе ја сталожи луцидноста што владее.
Имено си го пишувам постот во темава , каде само сакам да кажам,во врска со љубовта. А не да го интерпретирам уморот.
Не дека љубам да се курчам пред очите на другите, чиниш некое форумско клише и како продавам мудрости од некој си квази психолог, сосема спротивно.
Страшно ме иритира промашен пост во рандом тема.
Но јас ќе го испратам овој пост од причина дека цели 10 минути ги пишувам овие 5 редови во кои на секој збор вршам минимум 3 корекци. (во сконцентрирана и енергична состојба до сега чорапи ќе сплетев).
Пс. Слободно може да го избришите мислењето, нема да се бунам. Како што и не ми е обичај. Голема среќа што видов на време каде пишувам, планирав да напишам минимум 5000 букви како тест дали ќе ги скротам мислите со уморот.